به گزارش قدس آنلاین، حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی جلائیان اکبر نیا؛ با اشاره به چرایی جاودانگی عاشورای سال ۶۱ اظهار کرد: این موضوع را از دو جنبه می‌توان بررسی کرد نخست اینکه برخی از حوادث عموماً یا هدفی ندارند، یا اهداف و افق کوتاهی دارند و یا هدفشان مادی است و این اتفاقات و حوادث به میزان اهدافی که دنبال می‌کنند ماندگار می‌شوند.

وی ابراز کرد: حادثه‌ای که محصور در چارچوب قوم و قبیله‌ای باشد بُعد آن به همان اندازه قبیله است و حادثه‌ای که برای دریافت پست و مقامی باشد به همان اندازه ماندگار است و همچنین اتفاقی که برپایه هوای نفس رخ دهد جریان پیدا نمی‌کند.

این پژوهشگر تصریح کرد: اما حوادث و اتفاقاتی هستند که با گونه اول تفاوت دارد؛ تمام زوایای این اتفاق دارای اهدافی خدایی و به بلندای تاریخ است و وابسته به شخص و مذهب خاصی نیست؛ اهداف این اتفاقات به‌قدری بلند است که شخصیت‌های اصلی آن تمام هستی خود اعم از وقت، آبرو، جان و مال، اصحاب و خویشان و حتی فرزندان خود را به میدان می‌آورند.

علی جلائیان اکبر نیا ادامه داد: اگر امری در این سطح اتفاق افتاد دیگر حادثه نیست بلکه یک جریان است و این جریان محدودیت ندارد، بی‌مرز است و شخص و زمان نمی‌شناسد. کربلا این‌گونه است و هدفش مادی و محدود نیست؛ ازاین‌رو مسلمان و غیرمسلمان با این جریان همزادپنداری می‌کنند، این عامل دلیل ماندگاری عاشورای ۶۱ شده است.

وی با طرح این سؤال که هدف جریان کربلا چه بود که ماندگار شد؟ گفت: زیارت اربعین این جریان را مشخص می‌کند و دو جبهه را به تصویر می‌کشد، طرفی با اهداف بلند و بی‌نظیر و طرف دیگر با اهدافی پوچ و بیهوده.

این پژوهشگر تصریح کرد: امام حسین(ع) جان و خون خود را درراه خدا فدا کرد تا مردم را از جهل نجات دهد و آن‌ها را از سرگردانی ناشی از ضلالت و گمراهی برهاند؛ این خلاصه هدفی بسیار بلند است که محصور به زمان، مکان، رنگ و نژاد نیست.

وی خاطرنشان کرد: اما نقطه مقابل کسانی بودند که فریب زندگی را خوردند و دنیای مادی، شهوات و هوای نفس و... آنان را به خود مشغول کرد وزندگی خود را به بهای پست و ناچیزی فروختند، سعادت دنیا و آخرت را از دست دادند و در هوس‌های خود سقوط کردند.

منبع: آستان نیوز

انتهای پیام/