ورود به دهه پنجم انقلاب و نظام سازی مترتب بر آن اقتضا می کند، با نوخوانی ظرفیت ها، فرصت ها و تهدید ها، طرحی نو در اندازیم و با فعال سازی همه توان ها، نه تنها فرصت ها را قدر دانیم و شکوفا کنیم که از تهدید ها هم فرصت های تازه بسازیم و از دل آسیب ها به قدرت های تازه راه باز کنیم.

از جمله ظرفیت های بی بدیلی که باید مورد توجه ویژه قرار گیرد، رسانه است. امکانی که می تواند در جایگاه "پیشران" دیگر ظرفیت ها را نیز فعال کند و چون لکوموتیوی قدرتمند آن ها را به دنبال خویش بکشاند. ظرفیتی چنین نیازمند نگاه ویژه و هوشمندی طرح ساز برای بهره مندی بیشتر است.

 تجربه جهانی هم نشان می دهد که هر جامعه ای که بیشتر از رسانه بهره برده از توفیق هم بیشتر بهرمند شده است. رسانه ها به مثل قلب هستند که در پمپاژ مدام خود، به سلامت و نظم دهی سایر اعضا و جوارح، می پردازند. یعنی تلاشش برای دیگران است و هیچ قلبی برای خود کار نمی کند، قلبِ جامعه هم رسانه است که با اطلاع دهی و نظارت و هوشیاری و رصد امور، کمک می کند تا دیگر بخش های جامعه متناسب با مسئولیت خود بتوانند ایفای نقش کنند. همین هم شان رسانه را صاحب حرمتی مضاعف و کارکرد آن را همه شمول می کند.

شانی چنان و کارکردی چنین هم اقتضا می کند در برنامه ریزی مسئولان برای بهره وری بهینه، در صدر اولویت ها باشد. چشم بستن بر آن، مصداق بارز کفران روشنایی و خاک پاشیدن بر دانایی است که شایسته هیچ صاحب خردی نیست.

لذا می توان توقع داشت که در دهه پنجم انقلاب، متولیان امر که به قاعده باید انقلابیون ریشه دار هم باشند، نگاهی کرام مند به این حوزه داشته باشند و بپذیرند که رسانه حرفه ای و مستقل، کارکردی هزار چندان دارد نسبت به رسانه های وابسته که قلم ها قرار باشد در یک جغرافیای محدود ودایره ای بسته به حرکت درآیند.

 رسانه مستقل، آنچه هست را نشان می دهد و راه های برون شدن از هست به سمت مطلوب را هم ایمن سازی کرده و ارائه می دهد اما رسانه وابسته آنچیزی را ارائه می دهد که مدیر می خواهد. یعنی آنچه هست را چنان بزک می کند که با اصل آنچه بود تفاوت ماهوی پیدا می کند و در نتیجه مدیر را هم به اشتباه می اندازد و این اشتباه زنجیره ای از خطاهای طراحی و اجرا را به دنبال دارد که نتیاج آن هم درست از همین جنس خواهد بود. فکر می کنم از جمله عاقلانه ترین کارها، تقویت رسانه حرفه ای و مستقل است که در رصد امور و دیدن واقعیت ها توانا و منصف و ارائه گر باشد. این می تواند راه های عبور از بحران را به شاهراه موفقیت پیوند دهد.

انتهای پیام/