با همه این حرف‌ها، اگر بشنویم جمعی از این بروبچه‌ها با نیت خدمت به همنوعان خود، همت کردهاند یک کانون خادمیاری زیر لوای حضرت رضا(ع) یک گوشه این شهر تأسیس کنند و در این قالب حرکت‌های ارزشمند و خداپسندانه‌ای را به سرانجام برسانند، شاید باور نکنید. برای آشنایی بیشتر با این خادمیاران رضوی و شنیدن جزئیات بیشتری از خدمات کانون متفاوتشان، به سراغ زهرا خندان، مسئول کانون خادمیاری معلولان، با عنوان «متوسلین به حضرت رقیه(س)» رفتهایم.
کانون خادمیاری معلولان چطور شکل گرفت؟
هیئت متوسلین به حضرت رقیه(س) از سال‌ها پیش در محدوده میدان امام حسین(ع) در حال فعالیت بود ولی از سال گذشته، در قالب کانون‌های خدمت رضوی استان، مشغول خدمت‌رسانی به معلولان است. ۱۵ خادمیار دارای معلولیت جسمی‌حرکتی در این کانون به صورت پیوسته فعال هستند ولی معلوم است که تعداد خادمیاران کانون بیش از این حرف‌هاست. ۷۰۰ مددجو هم با معلولیت‌های مختلف زیر پوشش خدمات این کانون و خادمیاران ما هستند.
کانون چه خدماتی به معلولان ارائه می‌دهد؟
خدمات متنوعی را به فراخور حال و مشکلات به معلولان ارائه می‌کند. فقط باید بود و دید که این عزیزان قادر به انجام چه کارهایی هستند تا بتوان باورشان کرد. برای نمونه، در برنامههای غذای نذری، از صفر تا ۱۰۰ کارها از خرید و آماده‌سازی تا آشپزی و توزیع بین خانواده‌های معلول بر عهده خود خادمیاران است.
برای نمونه، در برخی روزها و مناسبت‌های مذهبی، با طبخ غذا تا شبی ۵۰۰ وعده و توزیع بین خانواده‌های دارای معلول در خدمت این عزیزان هستیم. به علاوه، ارائه تسهیلات برای تهیه جهیزیه و تشکیل مقدمات زندگی مشترک، معرفی به کار، خرید صندلی چرخ‌دار، تأمین هزینه‌های بستری، دارویی و درمانی، تهیه و توزیع بسته‌های معیشتی، خرید پوشاک اعم از لباس و کفش، تهیه شیر خشک، برگزاری جشنها و برنامههای مناسبتی، سفرهای زیارتی و سیاحتی در روزهای پیش از بیماری و... تنها گوشه‌ای از خدمات ارائه شده به بچه‌های معلول زیر پوشش این کانون خدمت رضوی است.
آستان قدس رضوی در این میان چه نقشی دارد؟
ناگفته پیداست که معلولان با مشکلات فراوانی دست به گریبان هستند و شمار زیادی از این قشر نه فقط از یک معلولیت، بلکه از چند معلولیت رنج می‌برند. به همین دلیل، به امکانات خاصی برای تأمین آسایش آن‌ها نیاز است. رفع این کمبودها از عهده خانواده‌هایشان برنمی‌آید و به توجه و برنامه‌ریزی مسئولان ذی‌ربط نیاز دارد. با همه این احوال، به جز همراهی آستان قدس رضوی و کمک‌های این نهاد به جامعه معلولان با تأسیس این کانون، متأسفانه از سوی نهادها و متولیان دیگر، کمتر به این قشر توجه می‌شود. خادمان آستان قدس رضوی با برنامههای مختلف از جمله توزیع اقلام معیشتی و غذای متبرک حضرت رضا(ع) چند نوبت در طول سال، بچه‌ها را مورد لطف و تفقد قرار می‌دهند.
البته برای تأمین بخشی از نیازهای معلولان زیر پوشش کانون، از کمک‌های مردمی و نیکوکاران استفاده می‌کنیم. هم اکنون حدود ۵۰ نیکوکار از مسیرهای مختلف از جمله کانال و صفحه‌های کانون در فضای مجازی با ما مرتبط و کمک‌حال مددجویان هستند. معمولاً کمکها رقم‌های بزرگ و چشمگیری نیست. هر کس به قدر توان و مقدوراتش به ما کمک می‌کند و با توجه به مبالغ جمع‌آوری شده و اولویت پرونده‌ها و مشکلات معلولان عضو کانون، به رفع آن‌ها اقدام می‌شود، هر چند نیازها و کمبودها بیش از این اعداد است. در آخرین اقدام صورت گرفته در روزهای کرونا، در جریان یک پویش، از سوی نیکوکاران، ۱۳ میلیون تومان برای خرید یک دستگاه صندلی چرخ‌دار تخصصی برای یک معلول عضو کانون جمع‌آوری شد.
به نظر شما چرا خادمیاران معلول، به جای اقشار دیگر سراغ مددجویان رفته‌اند؟
فقط یک معلول درد یک معلول را می‌فهمد. این بچه‌ها با همه توانایی و همین طور مظلومیتی که دارند، از بسیاری خدمات عمومی از جمله خدمات شهری، دارویی و درمانی و حتی درک و محبت اجتماعی محروم‌اند. خادمیاران معلول این کانون، دردکشیده و هم‌درد معلولان هستند و بهتر از هر کسی می‌توانند با این قشر کم‌برخوردار و نیز نیکوکاران برای دریافت کمک‌های مورد نیازشان ارتباط برقرار کنند. هیچ وقت یک فرد سالم نمی‌تواند درد یک معلول را آن طور که هست، درک کند که بتواند نیازهای او را برآورده کند. یک ویلچرنشین درد یک ویلچرنشین را می‌فهمد. پس تعدادی از این معلولان که توانایی جسمی و یا روحیه قوی‌تری برای برداشتن باری از دوش این جامعه داشتند، اعلام آمادگی کردند و در کسوت خادمیاری مشغول خدمت شدند.
نظر شما