قدس آنلاین-گروه استان ها: این آگاه‌سازی‌ها تا سال‌های قبل از پیروزی انقلاب ادامه یافت و با استقرار روحانیان و سیاسیون تبعیدی به این استان به‌ویژه شهرستان زابل اوج بیشتری گرفت. چند ماه مانده به پیروزی انقلاب، شهرهای استان به‌خصوص زاهدان و زابل به کانون مبارزه علیه رژیم شاه تبدیل شد و موج اعتراضات این شهر را فراگرفت.
مردم استان سیستان و بلوچستان، به‌ویژه مردم سیستان که دارای سابقه تاریخی در ولایتمداری و اطاعت‌پذیری از ائمه اطهار (ع) و مراجع تقلید دینی بودند، با وحدت کلمه بین تشیع و تسنن، از همان آغاز انقلاب اسلامی حرکت‌های انقلابی خود را با هدایت و رهبری شهید آیت‌الله سید «محمدتقی حسینی طباطبایی» به‌منظور مبارزه با حکومت ظالم شاهنشاهی شروع کردند و نقش مؤثری درروند پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ در این استان داشتند.
موقعیت جغرافیایی و اقلیمی این استان به دلیل دوری از مرکز حکومت و شرایط آب‌وهوایی آن سبب شده بود تا عده‌ای از مخالفان رژیم ازجمله رهبر انقلاب به این استان تبعید شوند.
جرقه انقلاب و همگرایی
انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ با آموزه هایی همانند ایجاد وحدت و همگرایی میان کشورهای اسلامی، تقریب مذاهب اسلامی و تشکیل امت واحده اسلامی به پیروزی رسید.
جمهوری اسلامی ایران، در سیاست داخلی و خارجی خود، همواره از تقریب مذاهب اسلامی حمایت کرده و در سیاست های خود برای تحقق آموزه های انقلاب اسلامی، تلاش های فراوانی انجام داده است.
فرقه و جدایی سیاسی مسلمانان زیان های فراوانی برای جهان اسلام و امت اسلامی داشته و دارد. دشمنان اسلام و مخالفان عزت و قدرت مسلمین همواره درصدد ایجاد اختلاف و درگیری بین مسلمانان و پیروان مذاهب بودهاند و یکی از نقشه های استکبار جهانی برای مهار قدرت روزافزون جهانی اسلام تلاش درراه دامن زدن به اختلافات فرقه ای و مذهبی است.
انقلاب اسلامی ایران همواره منادی وحدت اسلامی و اتحاد مسلمین جهان بوده و لذا تأسیس مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی و نامگذاری هفته وحدت و برگزاری اجلاس‌های بینالمللی وحدت و رهنمودهای سازندهی امام خمینی و آیت‌الله خامنهای و تأکید فراوانی بر واژه اسلامی در ترکیب انقلاب اسلامی و نام مجلس شورای اسلامی و... روشن گر همین سیاست اسلامی نظام جمهوری اسلامی ایران است
یکی از آموزه ها، اهداف و پیام های انقلاب اسلامی، دعوت برای وحدت مسلمانان بود. انقلاب اسلامی در شرایطی این مهم را سرلوحه اقدامات خود قرارداد که زمینه های تفرقه و اختلاف میان کشورهای اسلامی، از سوی دشمنان اسلام به شدت تقویت می شد؛ لذا امام خمینی، ایجاد وحدت در میان مسلمانان را به عنوان یکی از برنامه های اصلی انقلاب برشمرده و اعلام کرد «برنامه ما که برنامه اسلام است، وحدت کلمه مسلمین است؛ اتحاد ممالک اسلامی است»
ارمغان انقلاب در سیستان و بلوچستان
البته وحدت اسلامی به معنای یکی شدن مذاهب و یا شیعه شدن سنی، یا سنی شدن شیعه نیست، بلکه وحدت به معنای اتحاد و هم‌بستگی پیروان مذاهب مختلف اسلامی است. همه مسلمانان می‌توانند با تکیه‌بر مشترکات بسیاری که دارند در برابر دشمنان اسلام صف واحدی را تشکیل دهند و از نفوذ بیگانگان و تسلط آنان بر مسلمانان جلوگیری کنند.
معنای صحیح وحدت شیعه و اهل سنت این است که با توجه به اینکه بین این دو مذهب مشترکات بسیاری وجود دارد، دو گروه باید بر محور این مشترکات به هم نزدیک شوند و برای حفظ و تعالی اسلام با همدیگر همکاری و همیاری کنند چراکه هر دو دشمن واحدی دارند. دشمنان اسلام، دشمنان هر دو مذهب هستند.
استان سیستان و بلوچستان همواره به‌عنوان مرکز و پایتخت وحدت اسلامی کشور شناخته‌شده است. جایی که شهروندانش سال‌هاست با پیوندهای خانوادگی و با وحدتی مثال‌زدنی در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند و علمای شیعه و سنی‌اش هم‌بارها تأکید کرده‌اند که وحدت مردم این استان مربوط به یک هفته و یک سال نیست و این وحدت همیشگی است و به‌هیچ‌عنوان هم گسستنی نیست.
اما جالب است بدانیم، ایده شکل‌گیری جریان وحدت برای اولین بار پیش از انقلاب و به پیشنهاد رهبر معظم انقلاب و درزمانی که ایشان در ایرانشهر تبعید بودند در سیستان و بلوچستان مطرح و اجرا شد. مسئله‌ای که موجب شد استان سیستان و بلوچستان را به‌عنوان پایتخت وحدت ایران اسلامی معرفی و برای همیشه در تاریخ ماندگار کند.
مردم سیستان و بلوچستان همواره پرچم‌دار وحدت بوده و هستند و با پیروی از منویات امام راحل (ره) و رهبر معظم انقلاب با چنگ زدن به ریسمان وحدت اسلامی الگوی شایسته‌ای برای مسلمانان جهان شده‌اند. همچنین برگزاری برنامه‌های مشترک آن‌ها مهر تأییدی بر این ادعا است.
شکل‌گیری اولین هفته وحدت
در همین رابطه رهبر معظم انقلاب در خاطرات خود نوشته اند: «یکی از ابزارهای همیشه مورداستفاده‌ی دشمنان ملت‌های مسلمان برای اختلاف، مسئله‌ی اختلافات مذهبی، شیعه و سنی و از این قبیل بوده. دعوا درست کنند، اختلاف ایجاد کنند، برادران را به جان هم بیندازند، اختلافات را بزرگ کنند، برجسته کنند، موارد اشتراک و اتحاد را ضعیف کنند، کمرنگ کنند، یک‌چیز کوچک را بزرگ کنند، برجسته کنند؛ این‌همه نقاط اشتراک را که بین برادران سنی و شیعه هست، کوچک کنند، ضعیف کنند؛ این کاری است که دائم انجام‌گرفته است، الآن هم دارد انجام می‌گیرد.
جمهوری اسلامی از اولین روز در مقابل این توطئه ایستاده است؛ علت هم این است که ما ملاحظه‌ی کسی را نمی‌کنیم؛ این عقیده‌ی ماست. قبل از اینکه نظام اسلامی تشکیل بشود، برادران ما، بزرگان نهضت، بزرگان مبارزه‌ی انقلابی در آن روز - که هنوز خبری از حکومت اسلامی و جمهوری اسلامی نبود - در جهت وحدت شیعه و سنی تلاش می‌کردند. من خودم در بلوچستان تبعید بودم. از آن زمان تا حالا با علمای سنی حنفی شهرهای بلوچستان - ایرانشهر و چابهار و سراوان و زاهدان - با آن‌هایی که بحمدالله زنده هستند، رفیقیم، نزدیکیم، صمیمی هستیم. من آنجا تبعیدی بودم، دستگاه‌ها نمی‌خواستند بگذارند تلاشی از سوی ما انجام بگیرد؛ اما درعین‌حال ما گفتیم بیانید کاری کنیم که یک نشانه‌ای از اتحاد شیعه و سنی را در این شهر نشان بدهیم؛ که این مسئله‌ی هفته‌ی وحدت - ولادت نبی اکرم در دوازدهم ربیع‌الاول به روایت اهل سنت، و در هفدهم ربیع‌الاول به روایت شیعه - آن روزبه ذهن ما رسید و در ایرانشهر آن را عمل کردیم؛ یعنی از دوازدهم تا هفدهم جشن گرفتیم. این‌یک فکر عمیقی بوده است، مال امروز و دیروز نیست. ۱۳۹۰»
نظر شما