حجت الاسلام حمیدرضا ولی زاده استاد حوزه و کارشناس امور دینی در گفت و گو با خبرنگار قدس آنلاین به مناسبت سالروز شهادت امام موسی کاظم علیهماالسلام در بیان فضایل و مناقب ایشان گفت: جایگاه معصوم جایگاه ویژه ای است که با هیچ بنی بشری قابل مقایسه نیست؛ بعضی اوقات ما این بزرگواران را به عنوان افرادی که شرایط معمولی داشته اند فرض می کنیم و خواسته هایمان از ایشان خواسته هایی معمولی است، در حالیکه در زیارت کبیره به مباحثی از عظمت معصومین علیهم السلام اشاره شده  و اساس و فلسفه امامت دست بردن به معیشت و مقدرات الهی نیست، بلکه فلسفه وجود آنها برای تربیت و انسان سازی است.

حجت الاسلام ولی زاده افزود: در همین زمان و مخصوصا در اوضاع کرونا، گاهی ما دچار اشتباه می شویم و در اوایل شیوع کرونا دیدیم که معاندان حتی مسخره می کردند که چرا نمی روید مثلا از ائمه خود شفا بگیرید یا چرا دعا نمی کنید که آنها این ویروس را از بین ببرند و امثال آن. در حالی که برخی اوقات معیشت الهی این است که اتفاقات و تغییراتی رخ دهد تا تلنگری باشد برای بشریت و حواسمان جمع شود که ما هیچ هستیم و قدر عافیتمان را بدانیم، بنابراین اساسا موضوعیت ندارد که انتظار داشته باشیم مثلا ائمه این بیماری را رفع کنند و این اشتباه است که ما ائمه را برای مرادهای دنیایی خود بخوانیم در حالیکه تمام تلاش ایشان هدایت و راهنمایی انسان به مسیر سعادت، تعالی و رسیدن به هدف غایی خلقت بوده است.

کارشناس امور دینی ادامه داد: یکی از این بزرگواران معصومین امام موسی کاظم علیه السلام هستند که زندگی پر مشغله و پرمشقتی را به خاطر رفتارهای حکومت جور عباسی داشتند و سال های زیادی را در زندان به سر برده اند. ایشان تمام این مشقات و رنج را برای تربیت و تعالی ما متحمل شدند و در نهایت هم در همین راه و در زندان هارون الرشید به شهادت رسیدند.

وی در ارتباط با اینکه چرا خلیفه عباسی امام موسی کاظم را به زندان انداخت و از چه چیزی می ترسید گفت: ضرب المثل معروفی وجود دارد که می گوید "الخائن خائف" کسی که خیانت می کند همیشه یک ترسی در وجود اوست. ممکن است وجود و حضور ائمه علیهم السلام آسیبی برای حکومت آنها نداشته، زیرا اساسا حکومت برای ائمه ارزشی ندارد،. حکومت عباسی که پس از حکومت بنی امیه با بهانه و ادعای احقاق حقوق اهل بیت علیهم السلام و ارزش های دینی شیعی روی کار آمد، اما خلفای آن به محض اینکه حکومتشان پایه گذاری شد و نفوذ خود را بسط دادند، به اشرافی گری، قدرت نمایی و حفظ حکومتشان شروع کردند و در نتیجه حفظ دین و مصلحت دین و قرآن از اولویت خارج و حفظ حکومت عباسی بر آن غالب شد، بنابراین برای بقا باید مانع را برداشت، حال آنکه خیال شود مانعی وجود دارد.

حجت الاسلام ولی زاده اضافه کرد: این روال در همه حکومت وحود داشته است؛ در زمان امام علی علیه السلام فکر می کردند که علی به زیان آنهاست و ایشان را خانه نشین کردند، مشکلاتی را برای امام حسن ایجاد کردند و واقعه ننگین کربلا را رقم زدند. آنها خیال می کردند که آرامششان با ریختن خون این بزرگواران بدست خواهد آمد، اما چنین نبود. در مورد امام موسی کاظم علیه السلام هم به همین شکل بود؛ خلیفه عباسی فکر می کرد اگر این مرد بزرگ پرهیزکار و معصوم را از بین مردم و اجتماعات دور کند، شاید بقای حکومتشان بیشتر باشد، از این رو امام کاظم را زندانی کرد. مأمون هم که پسر همین هارون الرشید بود، امام رضا علیه السلام را از مدینه به مرو کشاند تا هم برای تقویت پایه های حکومت خود از ایشان استفاده کند و هم اینکه مانعی برای توسعه حکومت او وجود نداشته باشد. در حالیکه بخشی از این تصورات، خیالی واهی برای حفظ حکومت خودشان بوده است.

کارشناس امور دینی توضیح داد: در حالیکه اگر این حکام جور به ائمه علیهم السلام محبت و حقوق آنها را رعایت می کردند شاید بقای حکومتشان بیشتر می شد. ولی این اشتباهی بود که مرتکب می شدند و همیشه در دوره های مختلف تکرار شده است. امروز هم بسیاری از حکومت ها در جهان ارزش های اخلاقی، انسانی و اسلامی را زیرپا می گذارند تا ماندگار باشند.

وی در مورد راه ارتباطی امام موسی کاظم(ع) با شیعیان و نحوه هدایت و رهبری امت گفت: ایشان تا زمانی که فرصت داشتند و امکان آن فراهم بود با پرورش شاگرد و آموزش تعالیم قرآنی، آموزه های دینی و وظیفه رهبری و هدایت امت را اجرایی می کردند و شاگردان و نمایندگانی داشتند که حلقه وصل ایشان با مردم بودند. اما بسیاری از اوقات هم این ارتباط انجام نمی شد و خلیفه عباسی با ایجاد خفقان راه تربیتی و هدایت را مسدود کرده بود. ائمه علیهم السلام اگر فرصت می یافتند بشریت را به ساحل امن می رساندند؛ کما اینکه در دوره امام صادق علیه السلام فرصتی فراهم شد و ایشان بیش از چهار هزار شاگرد را تربیت کردند، اما این فرصت برای امام موسی کاظم علیه السلام پیش نیامد و خلیفه عباسی هر حرکتی را در نطفه خفه می کرد، اما با این وجود ایشان با هر فرصتی ولو کوچک که پیش می آمد، وظیفه رهبری و امامت خود را انجام می دادند و با رفتارهای خود حتی زندانبان عباسی را هم متحول می کردند.

حجت الاسلام ولی زاده در ارتباط با اختلافی که در مورد جانشین و امام پس از امام موسی کاظم علیه السلام پیش آمد توضیح داد: اینکه به امام رضا(ع) غریب الغربا می گویند به همین موضوع باز می گردد. پس از امام موسی کاظم(ع) نمایندگانی که تعیین شده بودند باید در خدمت امام رضا می بودند، اما شرایط به گونه دیگری شد و برخی از شیعیان هفت امامی ماندند و به سمت امام رضا(ع) نیامدند. آنها برخی از وجوهات شرعیه هم که در اختیارشان بود را به امام رضا تحویل ندادند و به خواست خود خرج کردند. غریب الغربائی امام رضا(ع) برآمده از همین جریان است، به گونه ای که ایشان حتی در بین شیعیان هم غریب بودند، اما به مرور زمان و با آن مناظرات و کراماتی که از ایشان صادر شد فضای جامعه تلطیف شده و شیعیان متوجه واقعیت امامت شدند.  

انتهای پیام/