کشور ما از قدیم در این صنعت صاحب برندها و کارخانه‌های خوشنام و معتبری بود که توانسته بودند نه‌تنها بازار داخلی که حتی بازار کشورهای همسایه را قبضه کنند. ازجمله این برندها می‌توان به شهاب، ارج، آزمایش، پارس‌الکتریک و ... اشاره کرد که هنوز هم نام آن‌ها در ذهن مردم باقی مانده است.
از شروع جنگ تحمیلی تا کنون که در شدیدترین تحریم‌ها قرار داریم، تولید تا ۵۲درصد و داخلی‌سازی تا ۹۰درصد افزایش و مصارف ارزی تا ۳میلیارد دلار در این صنعت کاهش یافته است. به طوری که در ۶ ماه اول امسال حدود یک‌میلیون و ۲۶۴ هزار قلم لوازم‌خانگی در کشور تولید شد و خوب است بدانید ایران ظرفیت تولید ۱۹میلیون و ۷۰۰هزار دستگاه لوازم‌خانگی بزرگ و کوچک را داراست، ولی هنوز از این ظرفیت استفاده نکرده است، چرا؟
امروز به طور متوسط ۷۵ درصد از نیاز داخل به لوازم‌خانگی توسط تولیدات داخلی تأمین می‌شود، اما مشکل اصلی این حوزه همچنان ذائقه مردم است که تمایل به خرید کالای خارجی دارند. بدون شک مهم‌ترین بخش تولید، مصرف‌کنندگان نهایی هستند زیرا نبود مشتری برای کالای تولیدی به‌مثابه عقیم شدن صنعت خواهد بود. در شرایط رکود اقتصادی و نیاز مبرم به ایجاد اشتغال، خرید هر کالای غیرایرانی در حقیقت خارج شدن یک نفر از چرخه اقتصادی کشور است.
باید توجه داشته باشیم مواد پتروشیمی، ورق‌های فولادی، قطعات پلاستیک، قطعات برقی و الکتریکی و صنعت سیم و کابل از مواد اولیه و مصرفی مورد نیاز برای تولیدات این صنعت است که در صورت رشد فعالیت‌ها و جان گرفتن تولیدات می‌تواند صنایع مرتبط با مواد و تجهیزات مذکور که طیف بزرگی از انواع صنایع می‌شود را با خود همراه کند. پس از آن خدمات پس از فروش است که رونق و رکود صنعت لوازم‌خانگی بر آن تأثیر خواهد داشت.
این روزها با خروج برندهای خارجی، مردم با روی گشاده‌تری از لوازم‌خانگی استقبال می‌کنند و نوبت تولیدکنندگان است که با تولید کالاهای باکیفیت، از مردم کشورمان مشتریان وفاداری برای محصولات خود بسازند و دولت نیز با علم به اینکه با تورم پیاپی قدرت خرید جامعه کاهش‌یافته و موجب شده صنعت لوازم‌خانگی در بخش تقاضا با مشکل زیادی روبه‌رو باشد، باید از طریق ارائه مشوق‌هایی همچون تخصیص وام، جوایز و کارت‌های اعتباری، این مانع را از سر راه خرید لوازم‌خانگی ایرانی بردارد.
نظر شما