سیدعباس عراقچی معاون سیاسی وزارت امور خارجه و مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای کشورمان که برای شرکت در نشست مشترک برجام با حضور ایران و گروه۱+۴ در وین حضور دارد، بعدازظهر سه‌شنبه از این موضوع خبر داد و تأکید کرد این مسئله به اطلاع آژانس بین‌المللی انرژی اتمی رسیده است. آمریکا با اینکه دست‌هایش در همراهی با رژیم صهیونیستی برای حمله خرابکارانه به تأسیسات هسته‌ای نطنز بر همگان آشکار است باز هم با صدور بیانیه‌ای نگرانی خود را از آنچه اقدام تحریک‌آمیز ایران خوانده اعلام کرده است! کاظم غریب‌آبادی نماینده ایران در سازمان‌های بین‌المللی در وین هم روز گذشته در پیامی توییتری با بیان اینکه غنی‌سازی ۶۰درصدی توسط دو آبشار IR۴ و IR۶ در سایت هسته‌ای نطنز صورت خواهد گرفت، نوشت: اصلاح فرایند، آغاز شده و انتظار داریم هفته آینده محصول مورد نظر جمع‌آوری شود. این محصول به‌طور قابل توجهی کیفیت و کمیت محصولات رادیودارویی را که در درمان بیمای‌های قلبی و سرطانی تأثیر دارد بهبود خواهد بخشید. در گفت‌وگو با مسعود براتی تحلیلگر مسائل سیاسی ابعاد اهمیت اقدام اخیر ایران را بررسی کرده‌ایم.
جناب براتی، تحلیلتان از اقدام اخیر ایران چیست؟ اعلام آغاز غنی‌سازی ۶۰درصدی را چقدر در مقابله با زیاده‌خواهی‌های طرف غربی مؤثر می‌دانید؟
جدا از همه بحث‌ها و نقطه نظرات، مهم است که در شرایط کنونی باید به گونه‌ای رفتار کنیم که طرف مقابل بفهمد نمی‌تواند با فشار و خرابکاری ما را مهار کند و نیات پلید خود را پیش ببرد. گام هسته‌ای اخیر جمهوری اسلامی در کمترین حالت این پیام را دارد و از این نظر تأثیرگذار است. از سوی دیگر اعلام غنی‌سازی ۶۰درصدی آن‌هم به فاصله کوتاهی از آغاز غنی‌سازی ۲۰درصدی، در راستای منویات رهبر معظم انقلاب برای پیشبرد صنعت هسته‌ای و همچنین در جهت اجرای قانون اقدام راهبردی مجلس برای لغو تحریم‌ها صورت می‌گیرد و مسلماً تأثیر خود را بر مذاکرات وین هم خواهد داشت. به عبارت دیگر آغاز این روند دست برتر و اهرم فشار دیگری به تهران می‌دهد و سبب می‌شود در مذاکرات برجامی در موضع ضعف نباشیم، هر چند در باب ادامه مذاکرات، آن هم در هنگامه‌ای که کشورمان هدف اقدامات خصمانه محور غربی – عبری قرار گرفته انتقادهای زیادی وارد است.
به مذاکرات وین اشاره داشتید؛ اقدام تهران چقدر می‌تواند بر مذاکرات وین اثرگذار باشد؟
این مسئله قطعاً در تقویت موضع ایران مؤثر است. با وجود این، اصل حضور ما در مذاکرات وین در شرایط موجود، فی‌نفسه تضعیف موضع ماست. معقول‌ترین و بهترین گزینه را لغو یا تعلیق مذاکرات می‌دانم. من معتقدم در ماجرای پرونده هسته‌ای ایران، مذاکره، تحریم و خرابکاری اجزای مکمل یکدیگرند و مستقل نیستند. اینکه برخی مسئولان تصور می‌کنند در زمانی که ما مورد حمله آشکار قرار گرفته‌ایم هم نباید مذاکرات را ترک کنیم و مدعی‌اند این موضوعات سوا از هم هستند عجیب است. مطرح کردن این نکته که توطئه‌ها با هدف خارج کردن جمهوری اسلامی از میز مذاکرات صورت می‌گیرد درک غلطی است. اتفاقاً پاسخ بهتر به حمله تروریستی به تأسیسات هسته‌ای نطنز را می‌توانستیم با تعلیق مذاکرات بدهیم. به همان میزان که اقدام تروریستی اخیر ما را عقب انداخت باید ما هم مذاکرات را عقب بیندازیم. الان آمریکا بیشتر از ما به مذاکره نیاز دارد چرا که از گام‌های هسته‌ای و همچنین نزدیکی ما به چین و روسیه نگران است.
آیا آغاز غنی‌سازی ۶۰درصدی را واکنشی به حادثه نطنز می‌دانید؟ برای ادامه این مسیر جدیتی وجود دارد یا صرفاً برای امتیازگیری در مذاکرات وین است؟
طبق آنچه مسئولان اعلام کرده‌اند در ظاهر امر این اقدام واکنشی مستقیم به حمله تروریستی نطنز بود. حرکت خوبی هم هست چراکه وقتی در محافل غرب واکنش‌برانگیز شده یعنی آن‌ها احساس خطر کرده‌اند. اما نباید از یاد برد این، مطالبه رهبری و مجلس هم هست پس این مسیر باید قاطعانه ادامه یابد.
البته در این بین یک نگرانی هم وجود دارد. تأسیسات هسته‌ای نطنز در سال گذشته دو بار هدف اقدامات خرابکارانه قرار گرفت و مشکلاتی از این دست در آینده هم محتمل به نظر می‌رسد. یعنی از منظر امنیت هسته‌ای چالش وجود دارد و به نظر بهتر است فعالیت‌هایی این‌گونه که با موضوع اقتدار و امنیت ملی ما سروکار دارد در مکانی مانند فردو که در دل کوه قرار دارد و از امنیت بهتری برخوردار است انجام شود. البته در شرایط کنونی شاید به لحاظ فنی این کار میسر نباشد ولی در بلندمدت باید روی این مسئله به‌طور جدی تأمل شود.
نظر شما