حجت الاسلام محمدابراهیم سراج استاد حوزه و دانشگاه در آستانه شب نوزدهم ماه مبارک رمضان و اولین شب از شب‌های پرفضیلت قدر در گفت‌وگو با خبرنگار قدس آنلاین در ارتباط با فلسفه و فضیلت شب‌های قدر گفت: اگر بخواهیم در یک جمله جایگاه شب قدر را بیان کنیم و بشناسیم، همان آیه شریفه سوره قدر است که می فرماید: «لیلة القدر خیر من الف شهر». به بیان این آیه شریفه ارزش شب قدر به انداز هزارماه و بلکه بالاتر و شایسته تر از هزارماه است و این یعنی ارزش یک شب قدر به اندازه تمام عمر یک انسان است.

حجت الاسلام سراج افزود: بنابراین اگر کسی در شب قدر توجهات معنوی مختص به آن را داشته باشد، مانند این است که خداوند یک عمر کاملی به او داده تا عبادت کرده، بندگی خدا را به جا آورده، از دنیا رفته و دوباره به زندگی برگشته است. اینجاست که انسان باید متوجه باشد و این امتیاز بزرگ را از دست ندهد، به آن بی‌اعتنا نباشد و توشه حداقل یک سال خود را از آن برگیرد.

وی در ارتباط با ابزارها و مقدمات لازم برای بهره مندی حداکثری از شب‌های قدر تصریح کرد: قطعاً داشتن گناه در قطع ارتباط انسان با خدا اثر دارد و شیرینی عبادت خدا را از انسان می‌گیرد؛ مخصوصاً گناهانی که جنبه حق الناس داشته باشد. در روایات دینی داریم که خداوند فرموده است کمترین عذابی که برای بندگان گناهکار قرار می‌دهم، این است که شیرینی ذکر و عبادت خود را از دل آنها برمی‌گیرم.

کارشناس امور دینی افزود: در حقیقت افرادی که گناهکار هستند، مشاهده می‌شود که اعتنایی به این لیالی با عظمت ندارند و اگر هم در مراسمی حاضر باشند از آن لذتی نخواهند برد و حال خوبی به آنها دست نخواهد داد. بنابراین اگر کسی می‌خواهد که فضیلت این شب‌ها را به خوبی دریابد باید از گناهان خود توبه واقعی کند و اگر حقی از کسی بر گردن او باقی است، آن حق را ادا کند.

حجت الاسلام سراج با اشاره به تقارن شب ضربت خوردن امیرالمؤمنین علی علیه السلام با اولین شب از لیالی قدر گفت: بحث شب های قدر پیش از شهادت حضرت علی(ع) هم وجود داشته، اما خدای متعال این توفیق را به امام علی(ع) عنایت کرده است تا در چنین شب‌هایی به شهادت برسند و در این شب ها مردم ذکر ایشان را احیا کنند. جالب اینجاست که ضربت امیرالمؤمنین(ع) در اولین شب قدر اتفاق افتاده و ایشان در همان شب شهید نمی شوند تا اینکه شب دوم قدر به شهادت می‌رسند و شب سوم حضرت هم مقارن با سومین شب از لیالی قدر است. بنابراین چه شیعه و چه سنی، بخواهیم با نخواهیم در این شب‌ها به یاد امیرالمؤمنین خواهیم افتاد و تا قدر باقی است یاد و نام ایشان نیز باقی خواهد ماند.

وی در تشریح مفهوم کلام حضرت علی(ع) هنگام ضربت خوردن که فرمود "فزت ورب الکعبه" توضیح داد: در جریان زندگی حضرت امیر(ع) داریم که در جنگ ها و غزوات مختلف که ایشان همراه پیامبر اکرم(ص) شرکت می کردند، هربار علی رغم اینکه در خط مقدم بوده و همواره جلوی شمشیرزنان حرکت می کردند اما شهادت نصیب او نمی‌شد و به این خاطر غمگین می‌شدند.

کارشناس امور دینی افزود: یک روز هنگامی که از یکی از غزوات بر می گشتند، ایشان با حالت غم از رسول خدا(ص) پرسید که چرا شهادت نصیب من نمی‌شود؟ آنجا رسول خدا(ص) به ایشان بشارت شهادت می‌دهند و می‌فرمایند که علی جان عاقبت شما شهادت خواهد بود و حضرت خوشحال می‌شوند.

حجت الاسلام سراج در پایان گفت: بنابراین، اینکه حضرت امیر(ع) لحظه ضربت خوردن می فرمایند: "فزت ورب الکعبه" در واقع می خواهند بیان کنند که ای مردم آخرین سیر تکاملی انسان شهادت در راه خداست و نصیب هرکسی شود در واقع او به رستگاری رسیده است.  

انتهای پیام/