قدس آنلاین: خدای متعال به طور خاص بندگانش را در ماه مبارک رمضان به سوی خود خوانده است. خواندن خدای متعال در همة ایام است،‌ اما سرگرمی‌های دنیوی ‌نمی‌گذارد انسان‌ها به طور مستمر دعوت خدای متعال را پاسخ مثبت داده، لبیک گفته و قدر بدانند اما در ماه رمضان، دعوت خاص خدای متعال آمده و سبب شده که توجه ویژه‌ای به دعوت خدای متعال کنند. در قرآن کریم هم فقط نام ماه رمضان آورده شده است. شهر رمضان، الذی انزل فیه القرآن. قرآن در این ماه نازل شده است. این امر بیانگر اهمیت این ماه است که زمینة این ارتباط و اتصال به خدای متعال با روزه‌داری، خواندن قرآن، انجام دعا و خصوصاً‌ مناجات شب‌های قدر و اعمالی که در شب‌های قدر معین شده است، برقرار می‌شود. ‌این عظمت را به اندازة خودمان پاس بداریم تا در ماه‌های آینده زمینه‌ای برای زندگی پاک برای ما فراهم شود.

در ماه رمضان بیشتر از تمامی ماه‌های دیگر به دعا سفارش شده است. باید بدانیم که دعا دارای دو وجهه است. یک چهره آن خواندن خدای متعال است به کمالات گوناگون که انسان مؤمن ایمانش اقتضاء می‌کند خدای متعال را دارای کمالات بی‌نهایت بداند و هر کمالی که هر موجودی دارد را قائم به خدای متعال بداند. البته آن‌گونه که هم خدای متعال یاد داده و هم اولیاء او. وجهه دیگر دعا، آن تقاضای ما از خدای متعال است که هر دو برای انسان مؤمن لازم است علاوه بر اینکه خدای متعال را به کمالات متعدد بخوانیم، در مقام تقاضا هم تنها از او کمالات را تقاضا کنیم. توجه داشته باشیم که همواره نیازمند به ذات اقدس الهی هستیم و باید این نیاز را به درگاه آن بی‌نیاز مطلق اظهار کنیم.

برخی از دعاهای این ماه که به آن سفارش بسیار شده است جامعیتی دارند که بعد از نمازها خوانده می‌شوند. مثل دعای «یا عَلِیُّ یا عَظیمُ» ،‌ یا دعای «اَللّهُمَّ اَدْخِلْ عَلی اَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ»‌ که این دعا، تقاضایی جامع است. در آن برای انواع نیازمندی‌ها و نیازمندان دعا می‌کنیم، این ادبی است که به ما یاد می‌دهد به فکر همة نیازمندی‌ها و نیازمندان باشیم. فقیر، مریض و... دعای مهم دیگر این ماه، دعای افتتاح است. این دعا حالت اظهار خضوع خاصی به درگاه خدای متعال دارد که با حمد الهی شروع شده است. این دعا از ناحیة مقدسة امام زمان(عج) رسیده که قسمت عمدة آن، ستایش خدای متعال است به عنایات گوناگونی که خدا به ما می‌فرماید که این ستایش باید از جانب بندگان به خدای متعال اظهار شود. قسمت دیگر این دعا، طلب رحمت برای نبی‌اکرم و اهل‌بیت‌(ع) است که ما را به وجود نازنین امام زمان(عج) متوجه می‌کند. باید بدانیم که مرتبط با چه شخصیتی هستیم، ائمه علیهم‌السلام و امام زمان(عج) وسایط فیض بین ما و خدای متعال هستند.

در قسمت دوم دعای افتتاح آمده است که پس از ظهور حضرت و ایجاد دولت کریمه،‌ انسان‌ها به کرامت واقعی خود نائل می‌شوند، تمام مظاهر شرک از بین می‌رود و فقط یکتا پرستی صرف، حاکم می‌شود به گونه‌ای که همه مشکلات ظاهری مثل مشکلات اقتصادی، ظلم، ستم و... در پرتو یکتا پرستی کامل از بین می‌رود. از لطافت‌های دعا و مناجات، این است که انسان اظهار دلدادگی به خدای متعال کند و با خدا انس بگیرد و احساس نزدیکی کند. در این دعا فرازی است که بسیار لطافت دارد. در آن آمده است که: « اَللّهُمَّ اِنَّ عَفْوَکَ عَنْ ذَنْبی وَ تَجاوُزَکَ عَنْ خَطیَّئَتی وَ صَفْحَکَ عَنْ ظُلْمی وَ سَتْرَکَ عَلی قَبیحِ عَمَلی وَ حِلْمَکَ عَنْ کَثیرِ جُرْمی» یعنی خدایا! خوبی‌های تو نسبت به من و بدی‌های من نسبت به تو  و لطف تو آنقدر زیاد است که من را به طمع واداشته تا چیزهایی را از تو بخواهم که مستحق آن نیستم. از آن جهت با یک دنیا طمع نزد تو می‌آیم اگر چه تو همواره من را می‌خوانی و من به تو پشت می‌کنم، من قدر محبت تو را نمی‌دانم.