قدس آنلاین: پیر شدن انسان و بقیه موجودات زنده یک روند طبیعی در نتیجه ضعف تمام سیستم‌ها و عملکردهای بدن مانند توانایی بازسازی و مقاومت در برابر بیماری‌ها و جراحات است.

براساس گزارش مجله "Scientific Reports"، سن تقویمی فرد همیشه با وضعیت سلامتی او مطابقت ندارد، بنابراین مفهوم سن بیولوژیکی مد نظر است که با طیف گسترده‌ای از ویژگی‌های فردی سبک زندگی، ژنتیک، عملکرد و بسیاری موارد دیگر تعیین می‌شود.

یکی از مهمترین نشانگرهای ژنتیکی که سن بیولوژیکی فرد را تعیین می‌کند، متیلاسیون DNA است که نه بر توالی DNA بلکه بر مولکول‌های DNA تأثیر می‌گذارد و ژن‌های خاص را فعال یا غیر فعال می‌کند. این بدان معناست که تغییرات اپی ژنتیکی بدون تغییر کد ژنتیکی منجر به تغییر عملکرد DNA می‌شود.

متیلاسیون DNA فرآیندی است که به طور یکنواخت و مداوم در طول زندگی رخ می‌دهد. اما دانشمندان دانشگاه نیژنی نووگورود روسیه با همکاری همکاران خارجی خود کشف کردند که متیلاسیون DNA در بدن هر فرد به طور ناموزونی انجام می‌شود.

محققان از مطالعه خود بر روی ۴۴۲ دوقلو جمع آوری شده طی ۱۰ سال و داده‌های ۷۲۹ داوطلب از سوئد به این نتیجه رسیدند که "مسیرهای" متیلاسیون DNA بسته به تعدادی از شاخص‌ها مانند ژنتیک و محیط متفاوت است.

بر اساس این کشف، دانشمندان روسیه، ایتالیا و انگلیس رویکرد جدیدی در تعیین سن بیولوژیکی فرد ایجاد کردند. آن‌ها این صفات متیلاسیون DNA را "مسیرهای پیری منفرد" نامیدند.

میخائیل ایوانچنکو محقق این دانشگاه می‌گوید: مردم کاملاً متفاوت هستند، اما تاکنون ما نمی‌دانستیم که این تفاوت‌ها چگونه بر آسیب شناسی پیری تأثیر می‌گذارد و چگونه پیر می‌شویم؛ بنابراین، برای پزشکی شخصی مهم است که دوره توسعه، سازگاری و پیری هر فرد شناسایی شود. نتیجه اصلی این مطالعه این است که ما مشاهده کرده ایم که پیری افراد از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

منبع: باشگاه خبرنگاران

انتهای پیام/