هفت درخت کهنسال سرو که سن آن‌ها بین ۴۰۰ تا هزار سال است، در منطقه دشتی «قره‌باغ» در فاصله تقریبی ۲۰کیلومتری شهر شیروان، در نزدیکی روستای باغان وجود دارند. توده درختان سروهای قره‌باغ که از گونه تبری هستند، ازجمله آثار طبیعی ملی‌اند که از دیرباز پذیرای گردشگران ایرانی و خارجی بوده‌اند. این سروهای شاداب و ارس‌های تنومند، پیرترین موجودات زنده شمال شرق کشورند. در استان یزد و سمنان نمونه‌های کهنسالی از سرو شناسایی و اطلاعات آن‌ها ثبت شده است؛ ولی هیچ‌یک از آن‌ها با این سن و ابعاد نیستند. ازاین‌جهت در این توده (سروهای قره‌باغ) کهنسال‌ترین سروهای تبری ایران که تاکنون گزارش شده‌اند، حضور داشته و از این نظر بسیار حائز اهمیت هستند.
این سروهای کهنسال با ارتفاع ۸ تا ۱۳ متر در کنار قنات روستای باغان و فضایی باز و کاملاً مسطح به مساحت هزار و ۲۵۶ مترمربع قرار گرفته‌اند.
این سروها هرچند در فهرست آثار ملی و طبیعی ایران به ثبت رسیده‌اند و به دلیل آنکه توسط اهالی مقدس شمرده می‌شوند و مردم احترام ویژه‌ای برای آن‌ها قائل هستند، نگرانی بابت تخریب و آسیب از جانب اهالی آن منطقه وجود ندارد، اما به دلیل قرار گرفتن در محیط باز و در معرض عبور وسایل نقلیه، چوپانان و مسافران و عبور تراکتورهای روستاییان، در معرض تهدید قرار دارند و امکان دارد همانند چند سال گذشته یکی دیگر از این درختان را از دست بدهیم.
نظر شما