به گزارش قدس آنلاین، باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از مدیکال اکسپرس نوشت:

کریستوفر پلایزیر، استادیار مهندسی پزشکی در دانشگاه ایالتی آریزونا و سامانتا اوکانر، دانشجوی دکترای مهندسی پزشکی در آزمایشگاه پلایزیر، در حال تحقیق در مورد مرحله جدید سلول بنیادی هستند یک چرخه زندگی که می‌تواند کلیدی برای آغاز روش‌های جدید درمان سرطان مغز باشد.

پلایزیر می‌گوید: چرخه سلولی چنین موضوعی کاملا مطالعه شده است، با این وجود در اینجا ما برای چندمین بار در حال بررسی آن هستیم که وارد مرحله جدیدی شده‌ایم؛ زیست شناسی همیشه بینش‌های جدیدی برای نشان دادن به ما دارد.

جرقه این کشف از طریق همکاری با پاتریک پدیسون، دانشیار مرکز تحقیقات سرطان فرد هاچینسون در سیاتل و دکتر آنوپ پاتل، استادیار جراحی مغز و اعصاب در دانشگاه واشنگتن زده شد.

تیم پدیسون از پلایزیر خواستند تا در تجزیه و تحلیل داده‌های سلول‌های بنیادی مغز به آن‌ها که از طریق فرآیندی به نام توالی RNA تک سلولی مشخص می‌شوند، کمک کند.

پلایزیر می‌گوید: این داده‌ها بسیار شگفت انگیز بودند. این نقشه از این الگوی دایره‌ای زیبا تهیه شده است که ما آن را به عنوان تمام مراحل مختلف چرخه سلولی شناسایی کردیم.

اوکانر ابزار جدیدی برای طبقه بندی چرخه سلولی به نام ccAF یا چرخه سلولی ASU برای ارائه همکاری بین این دو موسسه ایجاد کرد که نگاهی دقیق‌تر و با وضوح بالا به آنچه در چرخه‌های رشد ساقه رخ می‌دهد، دارد و همچنین سلول‌ها و ژن‌هایی را شناسایی می‌کند که می‌توانند برای ردیابی پیشرفت در چرخه سلولی استفاده شوند.

اوکانر می‌گوید: ورود طبقه بندی کننده ما به چرخه سلولی عمیق‌تر می‌شود، زیرا ممکن است قطعه‌هایی وجود داشته باشد که ما ضبط کنیم و پیامدهای مهمی برای بیماری داشته باشند.

هنگامی که پلایزیر و همکارانش از ابزار ccAF برای تجزیه و تحلیل داده‌های سلول برای تومورهای گلیوما استفاده کردند، متوجه شدند که سلول‌های تومور اغلب در حالت رشد عصبی G۰ یا G۱ قرار دارند. با پرخاشگری تومورها، سلول‌های کمتری در حالت عصبی G۰ در حال استراحت باقی می‌مانند. این بدان معناست که سلول‌های بیشتری در حال تکثیر و رشد تومور هستند.

آن‌ها این داده‌ها را با پیش آگهی بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما، نوع خاصی از تومور مغزی، ارتباط دادند. کسانی که دارای سطح عصبی G۰ بالاتر در سلول‌های توموری هستند، تومورهای تهاجمی کمتری دارند.

آن‌ها همچنین دریافتند حالت آرام عصبی G۰ مستقل از میزان تکثیر تومور یا سرعت تقسیم سلول‌های آن و ایجاد سلول‌های جدید است.

پلایزیر می‌گوید: این یافته جالبی از نتایج ما بود که سکون به خودی خود می‌تواند فرآیند بیولوژیکی متفاوتی باشد. این همچنین یک نقطه بالقوه است که می‌توانیم به دنبال درمان‌های دارویی جدید باشیم. اگر بتوانیم سلول‌های بیشتری را به آن حالت آرام بکشیم، تومورها کمتر تهاجمی می‌شوند.

درمان‌های دارویی فعلی سرطان بر روی از بین بردن سلول‌های سرطانی متمرکز است، با این حال هنگامی که سلول‌های سرطانی از بین می‌روند، بقایای سلول را در منطقه اطراف تومور آزاد می‌کنند که می‌تواند سلول‌های باقیمانده را در برابر داروها مقاوم کند.

پلایزیر می‌گوید: بنابراین به جای از بین بردن سلول‌ها، اگر آن‌ها را بخوابانیم، احتمالا وضعیت بسیار بهتری خواهد بود.

آن‌ها همچنین با استفاده از ابزار ccAF خود توانستند حالت‌های جدیدی را در ابتدا و انتهای چرخه سلولی پیدا کنند که بین حالت‌های معمول شناخته شده وجود دارد. این‌ها از جمله مباحث مرحله بعدی تحقیق آن‌هاست.

پلایزیر گفت: ما در حال فکر کردن در مورد روش‌های کاوش در آن‌ها هستیم و درباره بیولوژی ورود و خروج از چرخه سلولی بیشتر بیاموزیم، زیرا این‌ها نقاط واقعا مهمی هستند که سلول‌ها به حالت G۱ یا G۰ می‌روند. کشف اینکه چه چیزی سلول را وارد چرخه تقسیم کرده یا در حالت استراحت G۰ قرار می‌دهد، می‌تواند به درک روند رشد تومور کمک کند.

پلایزیر می‌گوید: ویژگی اصلی هر سرطان تکثیر سلول‌هاست. اگر ما می‌توانستیم به این مکان وارد شویم و بفهمیم این مکانیسم‌ها چیست، می‌توانستیم سرعت آن‌ها را تغییر دهیم.