حجت الاسلام والمسلمین محمد رضایی تهرانی در گفتگو با خبرنگار قدس آنلاین درخصوص روز زیارتی امام رضا(ع) عنوان کرد: بعضی از فضاهای زمانی و مکانی برای زیارت خاص می شود. یکی از زمان های زیارتی خاص حضرت علی ابن موسی الرضا(ع)، روز ۲۳ ذی القعده می باشد که به روز زیارتی مخصوص حضرت مشهور است. دلیل اصلی آن نیز این است که به روایتی حضرت ثامن الحجج(ع) در این روز به شهادت رسیده اند. اگر انسان با توجه بیشتر در این روز زیارت کند، می تواند به فیض و بهره های بیشتری دست یابد.
وی ادامه داد: اصل زیارت فرهنگ تربیتی فوق العاده نورانی است که انسان را به خداوند نزدیک می کند. برخلاف باور غلطی که وهابی ها از آن صحبت می کنند و به بهانه توحید و توجه به خدا، زیارت را شرک معرفی می کنند در تربیت الهی و آموزه های قرآن و عترت، زیارت اولیای الهی در راستای رسیدن انسان به خداست. چون انسان تشویق شده است که به زیارت افرادی برود که در مسیر بندگی از مرزهای محدود شخصی عبور کرده اند و به کمال الهی رسیده اند.
وی اظهار کرد: در زیارت جامعه کبیره می خوانیم: "مَنْ والاکُم فَقَدْ والَی اللّهَ، وَ مَنْ عاداکُمْ فَقَدْ عادَی اللّهَ، وَ مَنْ أحَبَّکُمْ فَقَدْ أحَبَّ اللّهَ، وَ مَنْ أبْغَضَکُمْ فَقَدْ أبْغَضَ اللّهَ" بدین معنی که: هر که یاور شما باشد، بی گمان خدا را یاری کرده است و هر که شما را دشمن دارد، بی گمان با خدا دشمنی ورزیده است و هر که شما را دوست بدارد، بی گمان خدا را دوست داشته است و هر که به شما کینه ورزد، بی گمان به خدا کینه ورزیده است. چرا این ویژگی برای معصومین(ع) وجود دارد؟ چون انسان هایی هستند که به کمال رسیده اند و از خود هیچ نداشته و تجلی تام اراده الهی هستند.
این کارشناس مسایل دینی با بیان این نکته که در روایات ما به زیارت معصومین(ع) رفتن را با معیاری مانند زیارت خانه خدا ارزیابی کرده اند، تصریح کرد: در روایات آمده است که کسی که به زیارت امامان معصومی چون امیرالمومنین علی(ع)، امام حسین(ع)، امام رضا(ع) برود در اندازه گیری معادل چندین حج و عمره را پاداش می گیرد و پاداش او از یک برابر تا یک میلیون برابر زیارت خانه خدا عنوان شده است. البته باید توجه داشت که این تفاوت در پاداش ها به خاطر ظرفیت شخص زائر است که هرچه از ظرفیت و درک معرفتی بالاتری برخوردار بوده و زیارت او همراه با ادب و آداب بیشتری باشد بهره اش نیز بیشتر خواهد بود. همانطور که بنده خداوند، وقتی به حج می رود مهمان خدا می شود، زمانیکه به زیارت اولیای خدا(ع) نیز برود در همان مسیر خواهد بود.
وی جایگاه تاثیرگذاری زیارت در انسان را دیگر نکته قابل ذکر در باب زیارت عنوان کرد و افزود: زیارت در انسان تحول ایجاد می کند. از لحظه ای که زائر نیت می کند به زیارت برود تا زمانیکه در محضر ولی خدا می ایستد و ارتباط برقرار می کند، تاثیراتی در او اتفاق خواهد افتاد. طبیعتا وقتی کسی می خواهد به زیارت امام(ع) برود باید، به تهذیب نفس خود توجه ویژه ای داشته باشد. وقتی با این توجه در محضرامام ایستاده و به نماز و دعا و طلب استغفار برای خود و دیگران مشغول است، در مرحله ای از رشد قرار گرفته است. زمانی که از زیارت نیز برگردد با یک نور و صفای ویژه ای بازخواهد گشت و تا مدتی این نور در او وجود دارد.
حجت الاسلام رضایی تهرانی ابراز داشت: ممکن است کسی هم بدون توجه به حرم برود که طبیعتا چندان بهره ای هم از زیارت خود نخواهد برد. فردی که برای او تفاوتی ندارد که به یک شهر تفریحی و گردشگری سفر کند یا به مشهدالرضا(ع)، وقتی به حرم مشرف شود نیز بهره ای جز تماشای در و دیوار و صحن های حرم ندارد. او در کنار حضرت رضا(ع) قرار گرفته است اما بهره ای بسیار سطحی و محدود خواهد داشت. چون بیشتر از اینکه زائر باشد، گردشگر است.
وی یادآور شد: شیخ صدوق در کتاب فقیه خود به نقل از امام رضا(ع) روایت کرده است که: "إنّ لِکُلِّ إمامٍ عَهدا فی عُنُقِ أولیائهِ و شِیعَتِهِ، و إنّ مِن تَمامِ الوَفاءِ بالعَهدِ و حُسنِ الأداءِ زیارَةَ قُبُورِهِم" بدین معنی که: هرامامی به گردن دوستان و شیعیان خود عهدی دارد که وفای کامل به این عهد، و بجای آوردن نیکوی آن، با زیارت قبور آنان است. درواقع اینطور باید گفت که شخصی که از این بخش جا مانده است از وظیفه وفای به عهد خود جامانده است.
انتهای پیام/
نظر شما