این جشنواره در ۱۰ رشته نقاشی، عکاسی، طراحی، گرافیک، تصویرسازی، خوشنویسی، نگارگری، مجسمه، کاریکاتور و هنرهای جدید با برگزاری کارگاه‌ها از ۹ تا ۱۲مرداد برگزار شد و با معرفی برگزیدگان در ۱۵ مرداد به پایان رسید. در خصوص جشنواره بیست و هشتم با رضوان صادق‌زاده که برای هشتمین دوره پیاپی دبیر این جشنواره بوده است گفت‌وگو کرده‌ایم.
استاد رضوان صادق‌زاده، هنرمند نقاشی است که آثار او در بینال‌های مختلفی مثل بینال تهران (در دو دوره)، مسابقه جهانی نقاشی و نقاشی جهان اسلام موفق ظاهر شده است.
ویژگی بیست و هشتمین دوره جشنواره هنرهای تجسمی جوانان چه بود؟
جشنواره هنرهای تجسمی جوانان یکی از قدیمی‌ترین و تأثیرگذارترین جشنواره‌های این حوزه است و دلیل بهتر بودنش این است که این جشنواره با حضور شرکت‌کننده‌ها، داوران و استادان کارگاه در یک جا تشکیل می‌شود. همه شرکت‌کننده‌ها به مدت پنج روز از محل زندگی‌شان دور می‌شوند و با امکاناتی که مرکز هنرهای تجسمی در اختیارشان می‌گذارد در استانی جمع می‌شوند و کار می‌کنند بنابراین بده بستانی که بین شرکت‌کننده‌ها و استادان اتفاق می‌افتد بر ذهن هنرمندان شرکت‌کننده که ۱۵ تا ۲۵ سال دارند تأثیرگذار است. بسیاری از هنرمندان، داوران و استادان کارگاه‌ها و حتی خود من برایندی از همین جشنواره هستیم یعنی در دوره جوانی در همین جشنواره شرکت کردند و مقام آوردند و اکنون در مقام استاد و داور هستند. بنابراین این جشنواره نتایج خوبی خواهد داشت.
این دو سال بخشی از این مزایا به خاطر کرونا از دست رفت. نظرها بر این بود که جشنواره در این دو سال برگزار نشود اما با همه این‌ها برگزار شد. امسال این جشنواره در موزه هنرهای معاصر در فضایی دنج با رعایت فاصله اجتماعی به صورت برخط برگزار شد. هر استاد در یک کارگاه بود و شرکت‌کننده‌ها هم در خانه بودند. چهارشنبه گذشته داوری این دوره تمام شد و پس از آن هم اسامی برگزیده‌ها و تقدیر شده‌ها اعلام شد. به هر حال کرونا بی‌تأثیر نبود و نسبت به دوره‌های قبل به لحاظ کمی ۱۵۰ نفر کمتر شرکت کرده بودند اما به لحاظ کیفی کارها ارتقا داشتند و به نظرم برگزاری آنلاین بر کیفیت آثار تأثیری نداشت.
کیفیت آثار این دوره چگونه بود؟
در این نوع جشنواره به قطعیت نمی‌توان گفت که امسال بهتر از سال گذشته باشیم و نمی‌توان با قاطعیت اعلام کرد امسال بهتر از سال قبل هستیم. تنها جایی که می‌توان به طور قطعی صحبت کرد، آثار هنرمندان ایلامی بود که هنوز نمی‌دانم چرا! آثار شرکت‌کننده ایلامی بسیار خوب بود و ارتقا نسبت به دوره‌های گذشته در این آثار به خوبی مشهود بود. در این هشت سال که من دبیر جشنواره تجسمی جوانان و شاهد ماجرا بودم کارها رو به رشد هستند. اگر کارهای دوره بیست و هشتم را با دوره بیستم که سال اول دبیری من هست قیاس کنید می‌بینید کارها ارتقا پیدا کردند. نکته مهم این است که از ۱۰ رشته فقط برگزیده بخش «هنر جدید» اهل تهران بود و سایر رشته‌ها از شهرستان‌ها بودند. این مسئله نشان می‌دهد هنرمند دور از مرکز هم فعال است و نکته دیگر اینکه امسال شاهد برگزاری مسابقه جنبی هم بودیم با عنوان «نظامی گنجوی» که هنرمند علاوه بر اثرش، کاری با موضوع نظامی انجام دهد.
ارتقا و رشد آثار از چه جهت بوده است؟
این ارتقا هم کمی بوده است و هم کیفی. برگزیده‌ها در طول سال با داوران و استادان و خود من کم و بیش مرتبط هستند و این گفتمان و ارتباط بی‌تأثیر نبوده است. در این هشت سال کارها از نظر کیفیت و اجرا سطح بالایی پیدا کرده البته این هنرمندان پس از ۲۵ سال زبان شخصی‌شان را پیدا خواهند کرد الان نمی‌توان راجع به زبان شخصی و سبک صحبت کرد چون به هر حال همه این‌ها جوان هستند و در ابتدای راه.
شما خودتان نقاش هستید با توجه به تجربه‌هایتان در این رشته هنری، آثار رشته‌های طراحی و نقاشی را به طور خاص چگونه دیدید؟
بله در خصوص آثار بخش‌های دیگر به راحتی نمی‌توانم صحبت کنم چون متمرکز نشدم اما در مورد خاص طراحی و نقاشی بر حسب علاقه و تخصصم پیگیر بودم و آثار را دیدم. آثار به قدری خوب بودند که داوران با سختی و چالش اثر برگزیده را انتخاب کردند.
موضوعات چگونه انتخاب می‌شوند. دست هنرمند برای خلق اثر باز است؟
در جشنواره تجسمی بعضی رشته‌ها موضوع‌پذیر هستند و جوانان بر همان موضوع زوم می‌کنند مثلاً در کاریکاتور استاد کارگاه موضوع آب را مطرح می‌کند و هنرمند به طور مشخص همان موضوع را کار می‌کند و یا در رشته پوستر چون با سفارش و موضوع پیش می‌رود استاد هم به طور خاص موضوع می‌دهد. اما رشته‌های مجسمه، طراحی و نقاشی هر چه موضوع غلبه کند کیفیت کار پایین می‌آید به خصوص در این سن، بنابراین با استادان در این رشته‌ها صحبت می‌شود تا به جای موضوع، تم دهیم که هم جشنواره نظم بیشتری داشته باشد و هم محدودیت نداشته باشد.
امیدوارم کرونا تمام شود و از سال بعد این جشنواره حضوری برگزار شود چون مهم‌ترین بخش این جشنواره دور هم جمع شدن جوانان با استادان است و آنجاست که آن اتفاق هنری رقم می‌خورد.
جشنواره برای برگزیده‌ها چه برنامه‌ای دارد؟
در هر جشنواره ای برگزیده‌ها در سالن می‌نشینند و جایزه‌شان را می‌گیرند تا سال بعد. جشنواره‌ها برنامه‌ریزی خاصی برای برگزیده ندارند اما در جشنواره تجسمی جوانان با آنکه ما دبیرخانه دائمی نداریم چند مورد اتفاق می‌افتد؛ نخست اینکه برگزیده‌ها عضو مؤسسه‌ای می‌شوند، بیمه می‌شوند و پس از دریافت جایزه اگر آثار به لحاظ کمی و کیفی قابل ارائه باشند در گالری‌های مرکز هنرهای تجسمی به نمایش درمی‌آیند. اما در طول سال ارتباط سیستماتیک و منظمی بین برگزیده و اساتید جشنواره وجود ندارد چون دبیرخانه دایمی نداریم اما هنرمندان اگر پرسشی داشته باشند پاسخگو هستیم.
نظر شما