۱.اهالی اصول فقه، قیدی را که بر یک مفهوم می‌نشیند به دو دسته تقسیم‌بندی می‌کنند؛ قید توضیحی و قید احترازی. منظور از قید توضیحی، عبارتی است که دایره یک مفهوم را محدود نمی‌کند و فقط به توضیح آن می‌پردازد. اما قید احترازی برخی از مصادیق مفهوم را از دایره بحث خارج می‌کند. رهبر انقلاب در نخستین بیانات خود خطاب به کابینه دولت سیزدهم، «بازسازی انقلابی همه عرصه‌های مدیریتی کشور» را مأموریت اصلی دولت عنوان و این مهم را به اموری چون کار شبانه روزی، ارتباط با مردم و اخلاص مقید کردند. اما به جز این شروط، قیدی به مفهوم انقلابی‌گری اضافه کردند که همواره بر آن تأکید داشته‌اند و آن را جزو ذات انقلابی‌گری در انقلاب اسلامی دانسته‌اند.

۲.تاریخ ۴۳ ساله جمهوری اسلامی مسئولانِ انقلابیِ مخلص و پای کاری را به چشم دیده که در برخی موارد نتیجه اقداماتشان چنان که باید به تحقق اهداف انقلاب منجر نشده است. متقابلاً مسئولانی را هم دیده که محافظه کاری و عقب‌گرد از اصول انقلاب را به اسم عقلانیت توجیه کرده‌اند. آخرین نمونه زنده‌ای که می‌توان اثر فاکتور عقلانیت را در خروجی فوق‌العاده کار او مشاهده کرد، حاج قاسم سلیمانی است که رهبر انقلاب در چند مقطع پس از شهادت وی به محوریت عقلانیت در اقدامات ایشان اشاره کردند و چه بسا همین عقلانیت موجب ثبات ایران در منطقه پرآشوب غرب آسیا شده است.

۳.سبک آیت‌الله خامنه‌ای در نخستین دیدار با اعضای دولت‌ها، این است که مهم‌ترین آسیب محتمل در آن دولت را در قالب توصیه‌ای گوشزد می‌کنند. به عنوان نمونه به دولت احمدی نژاد خطر انحراف از عدالت و به دولت روحانی اهمیت توجه به ظرفیت‌های داخلی را گوشزد کردند. رهبر انقلاب در نخستین دیدار با اعضای دولت سیزدهم هم مسئله عقلانیت در عین تحول در ساختار اداره کشور را انتخاب کردند که به نظر می‌رسد این انتخاب به این دلیل بود که با توجه به جوان و با انگیزه بودن دولت سیزدهم و برخی مواضع غیرواقع بینانه، احتمال تشتت در مدیریت کشور و به هم ریختن ساختارها و جایگزین نشدن ساختارهای صحیح وجود دارد.

۴.رهبر انقلاب در مناسبت‌های مختلف اعم از سخنرانی سالگرد رحلت امام خمینی، سخنرانی‌های قبل از انتخابات و دیدار با مسئولان گوناگون، عقلانیت در اداره کشور را جزء لاینفک انقلابی‌گری صحیح عنوان کرده و اساساً حرکتی که فاقد خردورزی و حکمت باشد را از دایره انقلابی‌گری خارج می‌دانند. ایشان در دیدار اخیر با دولت جدید هم باردیگر به این نکته اشاره کردند؛ نکته‌ای که به نظر می‌رسد لازم است تا پایان دولت سیزدهم به عنوان مهم‌ترین دستورالعمل، نصب العین مسئولان اجرایی کشور باشد؛ «حرکت انقلابی یعنی خردمندانه و عاقلانه. معنای انقلابی بودن بی‌هوا حرکت کردن و بی‌حساب حرکت کردن نیست. حرکت، انقلابی باید باشد، بنیانی باید حرکت بشود، در عین حال برخاسته‌ از اندیشه و حکمت باشد».