همین بخشنامه وضعیت بیمارستان‌های کشور پیش از شیوع ویروس کرونا در کشور را نشان می‌دهد و می‌توانید وضعیت فعلی مراکز درمانی را از حیث کمبود تجهیزات پزشکی متوجه شوید. با وجود این برای حل و فصل معضلات یاد شده و بهبود سطح کمی و کیفی بیمارستان‌های دولتی کشور فقط نباید از دولت توقع داشت بلکه باید از توان و ظرفیت خیران، سازمان‌های عام‌المنفعه، نهادها و شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی هم بهره کافی برد تا به این هدف مهم دست یافت. البته نکته مهم، ساماندهی مشارکت‌های مردم است که به نظر می‌رسد مغفول واقع شده است.
مشارکت مردمی در حوزه سلامت به فرهنگ تبدیل شود
کوروش نادری، معاون فرهنگی سازمان نظام پرستاری در این باره به قدس می‌گوید: ورود خیران به حوزه سلامت و کمک به رفع نیازهای این بخش سابقه چندین ساله دارد. اما اکنون در مقابله با بیماری مهلک کرونا که همه ارکان سیاسی و اقتصادی کشور را درگیر کرده کمک‌های مردمی برای تهیه تجهیزات پزشکی مورد نیاز مراکز بیمارستانی مثل کپسول اکسیژن، دستگاه اکسیژن‌ساز، اقلام بهداشتی و... نقش بسیار مؤثری برای ارائه بهتر خدمات به بیماران و نجات جان آن‌ها دارد. بنابراین لازم است در شرایط فعلی خیران و سازمان‌های مردم‌نهاد هرچه بیشتر به کمک بیمارستان‌ها بیایند و بخشی از بار حوزه سلامت را بردارند.
وی با اشاره به اینکه امروز اهدای کپسول اکسیژن با توجه به نیاز شدید بیماران کرونایی به این ابزار تبدیل به فراخوان ملی شده، می‌افزاید: اگرچه بعضی از مردم نیکوکار از پیش به صورت خودجوش برای تأمین کپسول اکسیژن بیمارستان‌ها کمک کرده‌اند اما با توجه به شدت پیک پنجم کرونا و تعداد بیماران بستری شده، نیازها بیشتر از این‌هاست. نادری، ورود هرچه بیشتر خیران به حوزه سلامت و تبدیل شدن آن به فرهنگ را موجب رشد و تعالی جامعه می‌خواند و می‌گوید: در کشورهای توسعه یافته هم با اینکه شاید دولت‌ها در تأمین امکانات پزشکی ناتوان نباشند اما این فرهنگ در آنجا وجود دارد و خیران در پیشبرد امور حوزه سلامت کمک می‌کنند.
آماری از ورود خیران و سازمان‌های مردم‌نهاد به حوزه سلامت نداریم
وی روند استقبال خیران و سازمان‌های مردم نهاد به حوزه سلامت را بیشتر از گذشته ارزیابی می‌کند و می‌گوید: آمار و ارقام مشخصی در این زمینه ندارم تا به آن استناد کنم اما آنچه از ظواهر امر پیداست در حال حاضر حرکت در این زمینه خیلی بیشتر و پویاتر شده است. در واقع بسیاری از خیران که در گذشته در حوزه‌های دیگری فعالیت می‌کردند الان به حوزه سلامت ورود کرده‌اند و در تأمین هزینه‌های درمانی بیماران نیازمند، تأمین تجهیزات درمانی و... کمک می‌کنند که این موضوع نقش مؤثری در بهبود حوزه سلامت دارد.
وی ورود شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی و همچنین سازمان‌ها و نهادهای متمول به حوزه سلامت را اگرچه خوب توصیف می‌کند، اما می‌گوید: بسیاری از اماکنی که در حال حاضر در شهرستان‌ها در اختیار دانشگاه‌های علوم پزشکی قرار گرفته، وابسته به برخی از سازمان‌ها هستند که تبدیل به نقاهتگاه، مرکز درمانی موقت و یا محلی برای واکسیناسیون عمومی و درمان بیماران کرونایی شده و اینکه امروز آمار روزانه واکسیناسیون در کشور به ۷۰۰ هزار نفر رسیده بخشی از آن به کمک دستگاه‌ها و نهادهای دیگر انجام شده است.
سازوکاری برای ساماندهی کمک‌های مردمی وجود ندارد
نادری با اذعان به اینکه مشکل عدم ساماندهی کمک‌های مردمی همچنان وجود دارد، تصریح می‌کند: دلیلش هم این است که از قبل سازوکاری برای این منظور طراحی نشده بود. در حالی که خیران خواهان این هستند که کمک‌هایشان به هدف بنشیند. بنابراین الان که فراخوان جلب مشارکت‌های مردمی داده شد تا هر کسی که می‌تواند گوشه‌ای از این کار بزرگ را با صرف وقت و انرژی و یا پرداخت مالی بگیرد نیاز به طراحی و ساماندهی کمک‌های مردمی به‌شدت احساس می‌شود تا مردم با اعتماد و اطمینان بیشتری در انجام این گونه امور خیر مشارکت کنند.
محمد شریفی مقدم: خیران به حوزه‌هایی غیر از پرستاری ورود کنند
محمد شریفی مقدم، دبیر کل خانه پرستار ایران نیز اگرچه ورود خیران، تشکل‌های مردم‌نهاد و سازمان‌های عام المنفعه به حوزه سلامت را در شرایط فعلی امری ضروری می‌داند اما می‌گوید: پرستاری یک کار تخصصی است و این بخش برای جبران کمبود پرستار در بیمارستان‌ها نمی‌تواند کار خاصی انجام دهد، برای این منظور دولت باید به وظیفه قانونی خود عمل و پرستار استخدام کند. اما خیران می‌توانند در سایر بخش‌ها از جمله تأمین تجهیزات پزشکی مورد نیاز بیمارستان‌ها و مراکز درمانی مثل اکسیژن‌ساز، کپسول اکسیژن، تأمین هزینه‌های دارویی و درمانی بیماران نیازمند و... که خیلی هم نیاز است ورود کنند. دبیرکل خانه پرستار خواهان اصلاح سیاست‌های اتخاذی وزارت بهداشت و ستاد ملی مبارزه با کرونا در دولت سیزدهم می‌شود و می‌گوید: اگر پول‌هایی که وزارت بهداشت صرف واردات داروهای رمدسیویر و فاویپیراویر کرده را صرف خرید واکسن کرونا می‌کرد الان مریض کرونایی وجود نداشت که به بیمارستان بیاید. در این صورت بسیاری از بیماران جانشان را از دست نمی‌دادند و کادر درمان و پرستاران این همه تحت فشارمضاعف قرار نمی‌گرفتند. اما این کار را نکرد. در واردات دارو پول زیادی هست. مثلاً عنوان شد یک شرکت دارویی در دو هفته با واردات یک نوع دارو هزار میلیارد تومان سود کرده است، رقمی که می‌توان با آن ۱۰ هزار پرستار را استخدام کرد.
نظر شما