به گزارش قدس آنلاین، ما شیعیان معتقدیم امام باید دارای هم علم و هم تقوا باشد بدین معنا که باید از همه امت عالم تر و با تقواتر باشد یعنی هم عصمت علمی و هم عصمت عملی  داشته باشد.

اعتقاد شیعه در طول تاریخ این بوده است که امام منتخب خداوند است و باید ویژگی هایی در او وجود داشته باشد تا خداوند او را به چنین مقامی برگزیند. اینکه امام جواد(ع) در سن کودکی به مقام امامت رسیده از نظر شیعیان دارای حکمتی است که خداوند از آن آگاه است.

ما شیعیان معتقدیم امام باید دارای هم علم و هم تقوا باشد بدین معنا که باید از همه امت عالم تر و با تقواتر باشد یعنی هم عصمت علمی و هم عصمت عملی  داشته باشد.

عجیب است هر دوی این ویژگی ها به شکلی درخشان در وجود جواد الائمه(ع) تجلی داشته است. جایگاه علمی امام در حدی بود که هیچ یک از دشمنان که معاند و به دنبال نقطه ضعفی در امام بودند نتوانستند چشم بر آن ببندند عده ای هم معاند نبودند بلکه فقط امام را قبول نداشتند آن ها هم تسلیم علم امام بودند شیعیان که جای خود دارد هم بزرگان شیعه و هم عموم بدنه شیعیان علم امام را پذیرفتند.

بعد امامت امام رضا(ع) که دارایی شخصیتی بین المللی بودند و همگان به مقام ایشان اعتراف داشتند ناگهان جامعه اسلامی با رهبری۹ ساله مواجه شد. سه گروه معاند، مخالف و شیعه مخلص نگران این بودند که علم این رهبر ۹ ساله کجاست؟ شیعیان که تکلیف شن معلوم بود آنها همواره مطیع بودند در میان شیعیان چهره های معروفی مثل احمد بن ابی نصر بزنطی حضور داشتند که از چهره های شاخص علمی آن زمان بودند وقتی امام مواجه شدند نه تنها مقام علمی امام بر آنها مکشوف شد که با افتخار از این رهبر ۹ ساله یاد می کردند.

حتی عموی امام جواد(ع) که اسمش علی بن جعفر بود که او در اصل عموی پدر امام جواد بود و از بزرگان آن دوره؛ او چنان در برابر اظهار تواضع می کرد که خم می شد و کفش های حضرت جواد(ع) را جلوی ایشان جفت می کرد او می گفت خداوند محاسن سفید مرا دید اما مرا لایق امامت ندید؛ اما محاسنی در این کودک ۹ ساله دید که او را لایق امامت دانست.

علم امام جواد(ع) همه شیعیان را مجاب کرد. در میان مخالفانی ادم سیاستمداری مثل مامون هم متوجه این علم شد او به امام احترام می گذاشت و حتی جلسات مناظره تشکیل داد که  عظمت علمی امام بیشتر مکشوف شد.

از آنجا که امام جواد (ع) نخستین امامی بود که در خردسالی به منصب امامت رسیدند حضرت مناظرات و بحث و گفتگوهایی داشته است که برخی از آنها بسیار پر سر و صدا و هیجان انگیز و جالب بوده است. علت اصلی پیدایش این مناظرات این بود که از یک طرف، امامت او به خاطر کمی سن برای دیگران اثبات شود حتی می شود گفت بزرگان شیعه استقبال می کردند که آن حضرت در مناظرات شرکت کنند تا اوج مقام علمی ایشان بر همگان اثبات شود.

بنابر این علم فراوان و وسیع  امام جواد(ع) مهم ترین حجت امامت ایشان است که چه در زمان خود حضرت و چه در دوران های بعدی تاکنون همواره مورد استدلال شیعه بود و همگان حتی دشمنان و معاندان هم بر آن اعتراف داشته اند.

انتهای پیام/