در این بین بیمارستان قائم مشهد به دلیل دولتی بودن همواره علاوه بر جمعیت خراسان بزرگ، تعداد زیادی مراجعه کننده از استان‌های دیگر دارد. به همین دلیل همیشه بخش‌های مختلف این بیمارستان مملو از بیمار است به گونه‌ای که حتی در برخی موارد در راهروهای بیمارستان نیز بیمار بستری می‌شود که البته این موضوع دیگر تبدیل به امری عادی شده است.
در همین حال وضعیت نامطلوب و نگران کننده بهداشتی در برخی از بخش‌ها هم بر گلایه بیماران و همراهان افزوده است. بررسی‌های میدانی خبرنگار ما از بخش‌های مختلف این بیمارستان بیانگر این موضوع بود که با وجود تلاش پرسنل و کادر درمان، وضعیت بهداشت در راهروها و بخش‌ها بسیار نامطلوب و اسفناک است. انباشت زباله‌های عفونی و غیرعفونی در سطل‌های زباله داخل بخش‌ها و راهروهای بخش نشان از بی‌توجهی به وضعیت بهداشت در بسیاری از بخش‌ها دارد.     
بسیاری از بیماران و همراهان دل خوشی از وضعیت بیمارستان ندارند. همه از وضعیت رسیدگی به بیماران گلایه دارند و عنوان می‌کنند فقط صبح‌ها که می‌خواهند شیفت را تحویل دهند، اتاق‌ها را نظافت می‌کنند و تا روز بعد خبری از نظافت نیست.
همراه یکی از بیماران که در حیاط بیمارستان نشسته است با گلایه شدید از وضعیت موجود در بخش مغز و اعصاب بیمارستان می‌گوید: اینجا نه می‌شود با پرستار صحبت کرد و نه با پزشک. باید ۱۰دفعه به پرستار بخش بگوییم و التماس کنیم که بیاید و به مریض ما رسیدگی کند.

 ۴۵ روز در نوبت عمل
وی با اشاره به اینکه ما نامه از پزشک داشتیم برای اینکه عمل بیمار ما اورژانسی است؛ اما اکنون ۴۵ روز است بیمار ما برای عمل تومور مغز در نوبت است، عنوان می کند: سه روز است که برای گرفتن یک اکو ساده از بیمار ما دارند امروز و فردا می‌کنند. این در حالی است که وضعیت بیمار ما هر روز بدتر از روز قبل می‌شود و وضعیت خطرناک‌تری را به وجود می‌آورد و هیچ‌کس هم جوابگو نیست.
وی با ابراز گلایه ازاینکه چرا باید در کلانشهری به این بزرگی تنها یک بیمارستان، بیماران مغز و اعصاب را پذیرش کند، می‌افزاید: از بندر ترکمن تا زابل و زاهدان همه بیماران اعصاب و روان را به این بیمارستان می‌فرستند. 
وی ادامه می‌دهد: بدتر از همه موارد این است که بخش مغز و اعصاب این بیمارستان دور از نور و تهویه در طبقه منفی ۲ قرار دارد.
همراه بیمار دیگری که متوجه می‌شود برای تهیه گزارش آمده‌ام با بغض می‌گوید: اینجا اگر برای یک بیماری ساده بیایید با انواع و اقسام بیماری‌ها برمی‌گردید. مادرم را برای بیماری کلیه به این بیمارستان آوردیم؛ اما حالا می‌گویند قارچ سیاه دارد و حالش روز به روز بدتر می‌شود.
وی می‌گوید: از وقتی مادرم اینجا بستری شده هر روز حالش وخیم‌تر و هوشیاری‌اش کمتر می‌شود و پزشکان هم پاسخ درستی از وضعیت جسمانی وی به ما نمی‌دهند.
همراه یکی دیگر از بیماران که از خواف برای درمان بیمار خود به بیمارستان قائم آمده است، با اشاره به اینکه دکتر می‌آید بالای سر بیمار به همراه ۱۰ نفر از دانشجویانش و هر کدام نظری می‌دهند، می‌گوید: مگرمریض ما موش آزمایشگاهی است؟ پدر من با پای خودش به بیمارستان آمد؛ اما حالا دکترها می‌گویند امیدوار نیستیم بتواند راه برود در حالی که تا وقتی ۱۴ میلیون تومان پول از ما نگرفتند، مریضمان را داخل بخش راه ندادند.

خرابی و کثیفی سرویس‌ها و کندن شیر آبسردکن‌ها
وی رفتار برخی از پرستاران بخش با بیماران و همراهانشان را بسیار بد و در برخی موارد غیرانسانی دانسته و ادامه می‌دهد: وضع بخش مغز و اعصاب خیلی بد است. پرستاران و نگهبانان اعصاب پاسخ‌گویی ندارند. بیمارانی که حالشان وخیم است با سایر بیماران در یک اتاق نگهداری می‌شوند و فاصله تخت‌ها بسیار کم است.
وی با اظهار گلایه از نبود امکانات اولیه برای همراهان بیمار می‌گوید: یک سرویس برای آقایان و یک سرویس بهداشتی برای خانم‌ها در محوطه بیمارستان وجود دارد و باید برای استفاده در نوبت بمانیم و بقیه همه خراب و کثیف هستند. این در حالی است که در شرایط کرونایی حتی مایع برای شستن دست‌ها هم وجود ندارد.
وی با بیان اینکه بروید ببینید در این گرمای تابستان تمام شیرهای آبسردکن‌ها را برداشته‌اند تا بیماران و همراهان مجبور باشند آب معدنی از بوفه خریداری کنند، می‌گوید: نمازخانه و وضعیت بهداشتی‌اش آن‌قدر شلوغ و اسفناک است که نمی‌توانی در آن استراحت کنی. از طرفی هر روز با نگهبانان محوطه برای اینکه در حیاط بیمارستان در حال استراحت هستیم، دعوا و درگیری داریم.

گردن باریک کمبود بودجه! 
در ادامه و در ارتباط تلفنی با مدیر روابط عمومی بیمارستان قائم پس از انعکاس موارد یاد شده، وی می‌گوید: مشکلات موجود را قبول داریم. قدمت ۶۰تا ۷۰ ساله بیمارستان و فرسودگی ساختمان مشکلات را دوچندان کرده است و مشکلات اساسی و ساختاری در این خصوص وجود دارد.
فهمیده با اشاره به اینکه در یکی دو سال اخیر با کمبود بودجه مواجه بوده‌ایم، می‌افزاید: بعد از اینکه پیک ششم کرونا را پشت سر گذاشتیم، عملاً به حال خود رها شدیم و کمک نهادها و ارگان‌های مختلف متوقف شده است که در همین فرصت دست یاری به سوی نهادها و خیران سلامت دراز می‌کنیم.
وی با تأکید بر اینکه ما درحال حاضر برای تهیه پتو، ملحفه وهمچنین به دلیل تحریم‌ها برای تأمین بسیاری از داروها هم با مشکل مواجه هستیم، تصریح می‌کند: محدودیت‌های ورود دارو و لوازم پزشکی به کشور موجب شده در تأمین برخی از ملزومات اتاق عمل با مشکل مواجه باشیم. ضمن اینکه دستگاه‌های ما قدیمی و نیازمند به‌روزرسانی هستند که البته در این خصوص در برخی موارد شرکت‌های دانش‌بنیان به کمک ما آمده‌اند.
وی در خصوص گلایه بیماران و همراهان آن‌ها از نوبت‌های طولانی عمل‌های جراحی و گرفتن ام‌آرآی و اکو با اشاره به اینکه اتاق عمل بیمارستان قائم به لحاظ کاری یکی از فعال‌ترین اتاق عمل‌های شرق کشور است، اظهار می‌دارد: ما بار بسیاری از استان‌های دیگر کشور مثل سیستان و بلوچستان، گلستان، سمنان و... را هم به دوش می‌کشیم. به همین دلیل ظرفیت و امکانات موجود در بیمارستان جوابگوی حجم مراجعات و مطالبات بیماران نیست.

خبرنگار: مهدی توحیدی