به گزارش قدس آنلاین به نقل از ارث، نتایج بررسی محققان نشان داد که بدون اقدامات فوری و قوی برای کاهش تغییرات آب‌وهوایی، ذخایر جهانی ماهی نمی‌تواند به سطوح پایدار بازگردد.

کارشناسان با پیش‌بینی تأثیری که افزایش دمای کره زمین و دامنه فعالیت‌های ماهیگیری مختلف بر زیست توده (مقدار وزن ماهی در یک منطقه خاص) از سال ۱۹۵۰ تا ۲۱۰۰ می‌گذارد، تاکنون دریافتند که تغییرات آب‌وهوایی باعث کاهش ذخایر ماهی در ۱۰۳ منطقه از ۲۲۶ منطقه دریایی مورد مطالعه شده است و این ذخایر در اکثر سطوح پیش‌بینی شده گرمایش جهانی در قرن بیست‌ویکم برای بازیابی تلاش می‌کنند.

مدیریت بیشتر شیلات مبتنی بر حفاظت برای بازسازی ذخایر ماهی که بیش از حد تحت تغییرات آب‌وهوایی قرار گرفته ضروری است. با این حال، این عملکرد به تنهایی کافی نیست. کاهش آب‌وهوا برای مؤثر بودن طرح‌های بازسازی ذخایر ماهی مهم است.

دانشمندان با استفاده از مدل‌های رایانه‌ای برای شناسایی سطوح تغییرات آب‌وهوایی دریافتند که اگر دمای جهانی از ۱.۸ درجه سانتی‌گراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی‌شدن برود، ذخایر ماهی قادر به بازسازی خود نخواهند بود.

در بدترین سناریو (گرمایش بالای ۴.۵ درجه)، اگر مردم در سراسر جهان تنها سه چهارم صید پایدار سالانه را صید کنند، ذخایر ماهی همچنان قادر به بازسازی نخواهند بود.

محققان اظهار کردند: مناطق گرمسیری در آسیا، اقیانوس آرام، آمریکای جنوبی و آفریقا با کاهش جمعیت ماهی مواجه هستند زیرا گونه‌ها هر دو به سمت شمال و به سمت آب‌های خنک‌تر حرکت می‌کنند همچنین به دلیل نیازهای ماهیگیری قادر به بهبودی نیستند.

این مطالعه نشان می‌دهد که حتی افزایش جزئی ۱.۵ درجه سانتی‌گراد می‌تواند تأثیر فاجعه باری بر کشورهای گرمسیری که برای امنیت‌ غذایی و تغذیه، درآمد و اشتغال به شیلات وابسته هستند، داشته باشد.

در سناریویی که در آن هیچ کاری برای کاهش گرمایش جهانی انجام نمی‌شود و صید بی‌رویه فراتر از اهداف پایدار رخ می‌دهد، تخمین زده می‌شود که ذخایر جهانی ماهی به ۳۶ درصد سطح فعلی کاهش یابد. متأسفانه، به دلیل تغییرات آب‌وهوایی، بعید است که جهان هرگز به سطح تاریخی ذخایر ماهی بازگردد.

آنچه ما نیاز داریم تلاش جهانی هماهنگ برای توسعه اقدامات عملی و عادلانه حفاظت از دریا برای حمایت از بازسازی مؤثر زیست توده تحت تغییرات آب‌وهوایی است.

یافته‌های این بررسی در نشریه Global Change Biology منتشر شده است.