بررسی‌ها نشان می‌دهد جوانان بیشتر کشورهای اسلامی در تعامل با فناوری‌های نوین ارتباطی رفتاری مشابه بروز داده‌اند. از افغانستان تا عراق و ترکیه و مصر شواهد متعددی برای این منظور وجود دارد که مرور آن‌ها اشراف بهتری از حوادث جاری در ایران به دست می‌دهد.
اعتراضات جوانان ترکیه در سال۲۰۱۳ ازجمله این موارد است. در آن سال، جوانان در اعتراض به تخریب یک پارک (Taksim Gezi Parki) در شهر استانبول متحصن شدند که با سرکوب شدید نیروهای امنیتی ترکیه مواجه شد. تظاهرات پس از آن به شهرهای دیگر هم کشیده شد. اعتراضات سال ۲۰۱۵ جوانان لبنان، معروف به «بحران زباله‌ها» نمونه‌ای دیگر از حوادث یاد شده در غرب آسیاست. این جریان در سال ۲۰۱۹ نیز با پیوستن اقشار دیگری از مردم به‌خاطر موفق نبودن دولت در یافتن راه‌حل برای بهبود بحران اقتصادی و اعمال مالیات روی بنزین، دخانیات و حتی تماس‌های تلفنی آنلاین از طریق واتساپ بار دیگر تکرار شد. در عراق نیز سال۲۰۱۹ جوانان در اعتراض به آنچه فساد و بیکاری و ضعف خدمات عمومی عنوان می‌شد به خیابان‌ها آمدند. استفاده گسترده از شبکه‌های اجتماعی عنصر قابل توجه در میان جوانان معترض عراقی بود. پیش از این، خیزش جوانان مصر و تونس در سال۲۰۱۱، موسوم به بهار عربی را می‌توان از مهم‌ترین رویدادهای سیاسی منطقه دانست. در آن زمان برخی شبکه‌های اجتماعی و ماهواره‌ای، پیشران اطلاع‌رسانی جوانان در میدان‌های پایتخت‌های عربی بودند.
مرور چنین نمونه‌های پرتکرار در طول سالیان اخیر آشکار می‌کند عناصر مشترک و مشابهت‌های فراوان در رفتار معترضان جوان در کشورهای مختلف منطقه غرب آسیا قابل انکار نیست و موضوع قابل بررسی و مطالعه‌ای است. از این رو با نگاه فرامحلی و فرامنطقه‌ای می‌توان جریان‌های کلان تأثیرگذار بر رفتار جوامع اسلامی را شناسایی کرده و بهتر شناخت و متقابلاً واکنش اقشار به‌ویژه جوانان را نیز پیش‌بینی کرد.
این رویکرد به مثابه تصاویر ماهواره‌ای است که تمامی اجزای جاری در پهنه زمین را هویدا می‌کند و امکان بهتری به دست‌اندرکاران و فعالان و دغدغه‌مندان برای برنامه‌ریزی فرهنگی خواهد داد. بر این اساس، مواجهه با کنشگری‌های جوانان و نسل‌های نو در ملت‌های مسلمان با نگاه فراملی و بین‌المللی و فرایندی دارای فواید ویژه‌ای است که نباید از آن غفلت کرد.