به گزارش قدس آنلاین، گزارش‌های منتشر شده از وضعیت اجتماعی بریتانیا حاکی از افزایش جمعیت گرسنگان این کشور از ۶۱هزار نفر در سال۲۰۱۰ به ۲میلیون و ۱۷۳هزار نفر در سال ۲۰۲۲ است و براساس پیش‌بینی‌های اندیشکده لنکستر، در سال‌های آینده جمعیت گرسنگان چشم‌آبی‌ها به ۳میلیون نفر خواهد رسید.

افزایش بهای حامل‌های انرژی هم طوری به کشورهای غربی فشار وارد کرده که چندی پیش پایگاه تحلیلی «گراید» اعلام کرد در ماه‌های گذشته حتی «جو بایدن» رئیس‌جمهوری آمریکا دست به دامان عربستان شده تا مسئله غذا و انرژی در اروپا را مهار کند، اما دیگر خبری از آن استقبال پرشور ریاض از خواسته‌های کاخ‌سفید نبوده و در حقیقت بروز جنگ اوکراین و حماقت ناتو، علاوه بر اینکه عمق بحران را به دل اروپا کشاند، موجب باز شدن روزنه‌های تغییر ماهیت روابط اعراب و غرب شده است.

همزمان با جنگ در اوکراین و تحریم‌های گسترده اعمال شده علیه مسکو توسط آمریکا و اتحادیه اروپا، روسیه صادرات غلات به قاره سبز را متوقف کرد و این امر خطر بروز بحران غذایی را در بسیاری از کشورهای جهان از جمله خود کشورهای غربی افزایش داد، به‌طوری که از ابتدای سال‌جاری میلادی قیمت گندم و ذرت به شکل چشمگیری افزایش داشته و همان‌گونه که در نشست ۲۱ می شورای امنیت اعلام شد، ذخیره گندم تنها برای ۱۰هفته کفایت خواهد کرد و شرایط از بحران سال‌های ۲۰۰۸-۲۰۰۷ بدتر است.

در این شرایط، اروپا و آمریکا درصددند با ارائه راهکارهای گوناگون از عمق این فاجعه بکاهند، همانند راهکاری که چندی پیش «گاردین» پیشنهاد داده و تأکید کرده بود «بریتانیا می‌تواند با استفاده از تجربه کمبود غذا در کوبا، تا ۴درصد میوه و سبزیجات خود را با استفاده از فضاهای سبز شهری تولید کند». بر پایه این گزارش، اگر تمام فضای سبز شهری موجود و کم‌استفاده‌ به زمین کشت تبدیل شود، بریتانیا می‌تواند تولید میوه و سبزیجات خود را تا هشت برابر میزان فعلی افزایش دهد.

«جس دیویس» پروفسور دانشگاه لنکستر می‌گوید: در حال حاضر انگلیس وضعیت بدی در زمینه مصرف میوه و سبزیجات دارد و این راهکار می‌تواند تفاوت زیادی در این روند ایجاد کند. بیش از یک سوم کل غذای بریتانیا و خیلی بیشتر از این میزان میوه‌ و سبزیجات تازه این کشور از طریق واردات تأمین می‌شود. همان‌طور که در بحران‌هایی همچون همه‌گیری کووید۱۹ و برگزیت مشاهده شد، واردات موادغذایی می‌تواند در برابر شوک‌های اینچنینی آسیب‌پذیر باشد.

از طرف‌دیگر، زمین‌های کشاورزی انگلیس اکنون تحت‌فشار کشاورزی فشرده، شهرنشینی و نیاز به خانه‌های جدید قرار گرفته‌ و تنوع‌زیستی در زمین‌های کشاورزی به‌شدت کاهش یافته‌ است.

انتهای پیام/