به گزارش قدس آنلاین، جنبش دانشجویی مطالبهگر است و عدالتخواه؛ در بیان نقدها و مطالبات خود در پی روشنگری است، با اینحال بیراهه رفتن و گرفتار آمدن آن در پیچهای تند تاریخی، مهمترین آسیبی است که این جریان را تهدید میکند. جنبش دانشجویی در عین مطالبهگری و عدالتخواهی، امیدآفرین است و به روشنگری و غبارزدایی در مواجهه با ابهامآفرینی و اغوا میاندیشد.
رهبر انقلاب در بخشی از توصیههای خود به تشکلهای دانشجویی میگویند: «تشکلها امید را تزریق کنند در دانشگاهها؛ خودشان امیدوار بمانند و امید را هم تزریق کنند در دانشگاهها و نگذارند جوّ ناامیدی به وجود بیاید». بنابراین به نظر میرسد در شرایطی همچون امروز، مهمترین نتیجه حضور دانشجویان در جهاد تبیین، امیدآفرینی و کاشتن بذر آگاهی در دانشگاههاست.
دچار سادهانگاری شدهایم
دبیر اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاههای سراسر کشور در گفتوگو با ما در این خصوص میگوید: رویکردی که درباره مطالبه رهبری در خصوص جهاد تبیین وجود دارد نباید تکخطی باشد، اما متأسفانه یکی از چالشهایی که در این سالها با آنها در خصوص کلیدواژههایی که رهبر انقلاب به عنوان مطالبه مطرح کردهاند، مواجه بودهایم این است که در بیشتر مواقع مواجهه مخاطبان سادهانگارانه و تکخطی بوده و موجب شده اصل مطالبه ایشان روی زمین بماند و در بیشتر موارد نتیجه حاصل نه تنها مطالبه رهبری را پاسخ نداده بلکه به عکس آن تبدیل شده است.
معین رضیئی اضافه میکند: در فضای دانشگاه نیز تصور عام از جنبش دانشجویی و جهاد تبیین دچار سادهانگاری شده و تصور میکنند جنبش دانشجویی باید دستاوردهای انقلاب را بیان کند و در نهایت عنوان آن را جهاد تبیین بگذارد؛ در حالی که اینگونه نیست و جنس فعالیتهای جهادی دانشجویان باید با فعالیت سایر نهادها متفاوت باشد. در جنبش دانشجویی بهترین جهاد تبیین، ایجاد امید در میان دانشجویان، عدالتخواهی، مطالبه از مسئولان و بیان مسیری است که طی شده تا به اینجا رسیدهایم و اگر در مسئله مطالبهگری و عدالتخواهی مشکلی حل شود -مانند مشکل کارخانه نیشکر هفت تپه که میتوان گفت بهترین جهاد تبیین از چند جهت بوده و موجب شد امید طبقات مختلف جامعه به آینده کشور احیا شود- و این مطالبهگریها و عدالتخواهیها از سوی دانشجویان ادامه پیدا کند، آنها به حلقه واسط و داعیهدار رفع مشکلات جامعه و مردم تبدیل میشوند و فرصت سوءاستفاده به گروههایی که دغدغه مردم و کشور را ندارند داده نمیشود.
سازندگان ریل قطار جهاد تبیین
صالح ترکمان، دبیر اتحادیه جنبش عدالتخواه دانشجویی نیز به ما میگوید: برخی، از جهاد تبیین به «جنگ روایتها» و برخی دیگر آن را «جنگ فقر و غنا» و یا «نبرد حق و باطل» تعبیر میکنند. گروه نخست معتقدند افرادی که روایت بهتر و دقیقتری را بیان کنند جهاد تبیین کرده و گروه دوم براین باورند اگر همیشه و در هر زمان و مکانی جانب حق را بگیریم جهاد تبیین کردهایم. این دو گروه، دو سر طیف جهاد تبیین هستند؛ اما واقعیت این است در جهاد تبیین هر دو سر طیف مورد توجه قرار میگیرد. نمیتوانیم با نادیده گرفتن موضوعاتی با عنوان جنگ روایتها، هجوم رسانهای و فضای مجازی انتظار داشته باشیم در صحنه فعلی کشور اتفاقاتی که رخ میدهد را به سرمنزل مقصود برسانیم و یا صحنه واقعی کشور را در مصاف حق و باطل و یا فقر و غنا رها کنیم و فقط به دنبال روایت کردن دستاوردها باشیم چراکه این دو طیف با هم ریل قطار جهاد تبیین را میسازند و نبود هر یک از آنها حرکت این قطار را متوقف میکند.
دانشجویان بذر امید بکارند
امیر محمد کولانی، دبیرکل اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان نیز با اشاره به اینکه در حال حاضر ضرورت جهاد تبیین از اهمیت ویژهای برخوردار است به ما میگوید: هماکنون شرایط بهگونهای است که برخی میکوشند با برجسته کردن کاستیها و نادیده گرفتن پیشرفتهای کشور، مردم را ناامید کنند تا بتوانند جامعه را به سمت و سوی دوقطبی شدن هدایت کنند. به همین دلیل ضرورت دارد دانشجویان با کاشتن بذر امید در جامعه، مردم را به آینده امیدوار کنند تا دشمنان نتوانند حکومت و نظام اسلامی را ناکارآمد جلوه داده و یا جغرافیای ایران امروز را تغییر دهند. در این بین، مسئولیتی که رهبر انقلاب به جوانان انقلابی و دانشجویان واگذار کردند تبیین پیشرفتها و واقعیتهاست؛ بهویژه اینکه جامعه دانشگاهی به لحاظ علمی و اثرگذاری اجتماعی جایگاه منحصر بهفردی داشته و به فرموده امام راحل دانشگاه مبدأ تحولات است. متأسفانه در اتفاقات اخیر برخی از شعارهایی که در دانشگاهها سرداده میشود به صحن جامعه میآید و نیازمند است جریان دانشجویی، نه تنها جریان دانشجویی انقلابی بلکه جریانی که آینده کشور و جامعه برایش مهم است وارد میدان شود و پیشرفتهایی را که در کشور رخ داده و منجر به امیدواری میشود تبیین کند.
کولانی با تأکید براینکه جهاد تبیین نیازمند لوازم و ضروریات است، اضافه میکند: با آنکه جنبش دانشجویی از قدرت غیرقابلانکاری برخوردار است، نیازمند حمایت و تفویض اختیار بخشی از فعالیتهای فرهنگی از سوی مسئولان، دانشگاهها و مجموعههای آموزش عالی به دانشجویان و تشکلهایی است که تمایل دارند در این حوزه فعالیت داشته باشند تا به این شکل، دانشجویان بتوانند از ظرفیتهای فرهنگی دانشگاه استفاده کنند. برای مثال اگر دانشجویان میخواهند در حوزه رسانه فعالیت کنند، دانشگاه باید امکانات لازم را برای مقابله با جنگ نرم در اختیار آنها قرار دهد و یا حداقل در شرایط فعلی، دانشگاهها و مراکز آموزش عالی برای فعالیت دانشجویان انقلابی سنگاندازی نکنند و استادان انقلابی و مسئولان نیز وارد میدان شوند و با حمایت از این دانشجویان به جریان دانشجویی کمک کنند فضایی که برای ناامید کردن مردم شکل گرفته شکسته شود.
خبرنگار: الهام حسینی
نظر شما