به گزارش قدس آنلاین، مهرداد عباد اظهار کرد: امروز دیگر تردیدی در این زمینه وجود ندارد که چین خود را به عنوان دومین غول اقتصادی دنیا مطرح کرده و حتی ظرفیت آن را دارد که در آینده به عنوان اصلی‌ترین اقتصاد دنیا و بزرگ‌ترین صادرکننده مطرح باشد و قطعا در این فضا تلاش برای توسعه همکاری‌ها و بهبود سطح تجارت مشترک می‌تواند برای کشور جنبه مثبت قابل توجهی داشته باشد.

وی با بیان اینکه باید شرایط برای استفاده از تمام ظرفیت‌های موجود در رابطه با چین فراهم شود، توضیح داد: یکی از موضوعات بحث توافق‌های تجاری دو و چند جانبه است. عضویت ما در شانگهای می‌تواند گامی مهم برای ما باشد و با اجرایی شدن آن، قطعا فضایی جدید در اختیار اقتصاد کشور قرار خواهد گرفت، در عین حال اما باید توجه داشت که توسعه سبد صادراتی کشور و متنوع کردن آن باید به عنوان یک اولویت مهم دنبال شود.

عضو اتاق بازرگانی تهران ادامه داد: یکی از موضوعاتی که باید به آن توجه داشت این است که ما در این سال‌ها واردات متنوعی از چین داشته‌ایم؛ اما در حوزه صادرات نتوانسته‌ایم کالاهای خود را به شکل دقیق معرفی کنیم و از این رو فروش کالاهای ایرانی با ارزش افزوده بالاتر کمتر در چین اتفاق افتاده است. از این رو خواسته ما از دولت این است که پس از انجام مذاکرات، شرایط لازم را برای بهبود شرایط صادرات کشور و به طور خاص صادرات کالاهای با ارزش افزوده بالاتر را در چین دنبال کند.

عباد با بیان اینکه چین نیز مانند هر کشوری در توافقات اقتصادی، منافع خود را در اولویت قرار می‌دهد، تشریح کرد: چین بزرگترین صادرکننده جهان به شمار می‌رود و از این رو تقریبا با تمام کشورهای دنیا از جمله کشورهای غربی تعاملات اقتصادی گسترده دارد. در صورتی که ما بتوانیم همزمان با بهبود روابط با چین، راهی نیز برای کنار زدن تحریم‌ها پیدا کنیم، قطعا امکان توسعه روابط با چین افزایش پیدا می‌کند اما در غیر این صورت دو طرف باید راه‌هایی برای حفظ و به حداکثر رساندن منافعاشان پیدا کنند.

وی با اشاره به راهکارهایی که در روابط ایران و روسیه در نظر گرفته شده، بیان کرد: اولا باید در نظر داشت که شرایط روسیه و چین از نظر جایگاه در اقتصاد جهانی یکسان نیست، از سوی دیگر بخش مهمی از تجارت ما با روسیه با محوریت دولت انجام می‌شود و بخش خصوصی سهم چندانی در آن ندارد، در چین اما فضا متفاوت است و بخش زیادی از واردات کشور در این کشور پیگیری می‌شود و البته تجار بخش خصوصی نیز در این کشور حضوری فعال دارند. به این ترتیب هر چند می‌توان در کوتاه مدت راه‌هایی برای تجارت مشترک ایجاد کرد اما برای جذب سرمایه چینی‌ها و نقل و انتقالات بانکی، قطعا نیاز به کنار زدن تحریم‌ها و فشارهای بانکی خواهیم داشت.