به گزارش قدس آنلاین، نسرین کریمی با بیان اینکه این بنای تاریخی در معرض فرسایش و آسیب قرار گرفته افزود: وضعیت حفاظت و مرمت این بنای تاریخی اسفبار است چنانچه می‌توان گفت هیچ رسیدگی به آن نمی‌شود اما سؤال این است که چه کسی پاسخگوی از بین رفتن بناهای تاریخی شهرستان باغملک است؟
او با اشاره به اینکه تاکنون هیچ گونه مرمتی در این کوشک تاریخی صورت نگرفته و نیاز مبرم به مرمت و بازسازی دارد خاطرنشان کرد: مرمت این بنای تاریخی و حفاظت از آن مهم است منتها به دلیل کمبود اعتبار و نبود توجه تاکنون برنامه‌ای اجرایی نشده است.
کریمی یادآور شد: در خلال این زمان به دلیل نبود بودجه لازم برای مرمت‌های اساسی و حفاظت‌های اولیه روزبه‌روز بخش‌های دیگری از این بنا تخریب می‌شود و سازمان میراث فرهنگی نیز هیچ اقدامی نمی کند.
او گفت: هم‌اکنون فقط بلاتکلیفی و وضعیت بی‌دفاع در برابر تخریب‌ها برای این کوشک باقی مانده است.
دوستدار میراث فرهنگی باغملک متذکر شد: این بنای ثبت ملی شده به دلیل نبود رسیدگی و مرمت نشدن آسیب‌های جدی دیده است و باید مسؤولان میراث فرهنگی نسبت به مرمت و ساماندهی آن اقدام جدی انجام دهند.
«کوشک دالخونی» در لغت دارای معانی مجزایی است که دانستن آن خالی از لطف نیست. «کوشک» در لغت‌نامه به معنای قلعه یا ساختمانی است که برای نگهبانی و دژبانی استفاده می‌شده است. «دال» نیز نام پرنده‌ای شکاری از خانواده عقاب‌هاست و «خونی» هم به معنی خون ریخته شده است. همان طور که از سبک معماری این بنا پیداست و طبق بررسی‌ها و تحقیقات به عمل آمده توسط زمین‌شناسان قدمت این قلعه باستانی به دوره اتابکان لر بازمی‌گردد. همچنین از نوع ساخت این بنا بر روی محلی مرتفع و نبود آثار دیگری در اطراف آن مشخص می‌شود از «کوشک دالخونی» برای دیده‌بانی و نگهبانی از شهر استفاده می‌شده است. این اثر تاریخی در سال ۱۳۷۹ در فهرست آثار ملی سازمان میراث فرهنگی به ثبت رسیده است.
بنای «کوشک دالخونی» از مصالحی هم‌چون گچ و سنگ ساخته شده و سبک معماری به‌کار رفته در بافت این بنا مربوط به دوره اتابکان لر است. این بنای سنگی شامل اتاق‌های پنج متری تودرتو، با عرض ۳۸۰ سانتی‌متر است که گویای تکرار معماری به‌کار رفته در کاروانسرای «قلعه ارغوانی» گنبد است چراکه سبک معماری آن نیز به صورت تودرتو و دایره‌ای شکل است.
نظر شما