استفان دوجاریک سخنگوی سازمان ملل روز پنجشنبه به وقت محلی درباره مفقود شدن بشکه‌های اورانیومی که آژانس بین المللی انرژی اتمی پیش تر اعلام کرده بود که در جنوب این کشور ناپدید شده، و نیز پیدا شدن آنها گفت: از مفقود شدن مواد هسته ای در لیبی آگاه هستیم. این یک تحول نگران کننده است.

به گفته سخنگوی سازمان ملل، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درحال تحقیق در این خصوص است.

دوجاریک همچنین درباره تمدید توافق غلات گفت که تمرکز دبیرکل سازمان ملل بر تمدید و تقویت توافق غلات بوده و این توافق برای امنیت غذایی جهان حیاتی است.

وی تصریح کرد که بر تسهیل تفاهم نامه با روسیه در خصوص صادرات کود و محصولات کشاورزی این کشور متمرکز هستیم. موانعی در مقابل این تفاهم نامه وجود دارند که ما در تلاش برای رفع آنها هستیم.

نیروهای شرق لیبی به فرماندهی ژنرال «خلیفه حفتر» عصر پنجشنبه اعلام کردند که اورانیومی که پیش تر آژانس بین المللی انرژی اتمی از مفقود شدن آنها در این کشور خبر داده بود، پیدا شده است.

نیروهای شرق لیبی در بیانیه خود اعلام کردند که یکی از مقامات این آژانس به نام «ماسیمو» چهارشنبه گذشته با حضور در دفتر دبیرکل ارتش لیبی (نیروهای شرق) از ناپدید شدن ۱۰ بشکه اورانیوم در سایتی که این اورانیوم نگهداری می‌شد، خبر داد و بر همین اساس اقداماتی در این رابطه انجام شد و نیروی ارتش این بشکه‌ها را در منطقه‌ای در فاصله حدود ۵ کیلومتری از سایت به سمت مرز چاد، پیدا کردند.

آژانس بین المللی اتمی روز چهارشنبه در گزارشی اعلام کرد :بازرسان آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای دریافتند که ۱۰ بشکه حاوی تقریبا ۲.۵ تن اورانیوم طبیعی به شکل (کنسانتره سنگ اورانیوم) که قبلاً توسط دولت لیبی گزارش شده بودند، در مکان اعلام شده وجود نداشتند.

یراساس این گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی تحقیقات بیشتری را برای مشخص شدن نحوه مفقود شدن اورانیوم از این مکان که به نام آن اشاره نشده است، انجام خواهد داد.

معمر قذافی حاکم پیشین لیبی در سال ۱۹۷۰ نخستین راکتور تحقیقی ۱۰ مگاواتی را برای نیروگاه تاجورا از شوروی خریداری کرد. سه سال بعد تلاش کرد تا از طریق پاکستان نخستین گام را برای ساخت بمب اتمی بردارد اقدامی که البته به سرانجام نرسید.

این شکست قذافی را برآن داشت تا دو سال بعد از دانشمندان عرب بخواهد با ترک آمریکا و کشورهای غربی به لیبی مهاجرت کنند و این کشور را در ارتقای توان هسته‌ای یاری دهند؛ رویکردی که سرانجام آمریکایی‌ها را برآن داشت تا در سال ۱۹۸۲ لیبی را در فهرست ۶۳ کشور فعال در عرصه هسته‌ای قرار دهند و همکاری‌های علمی دانشگاه‌های این کشور با لیبی را ممنوع کند.

قذافی در مسیر هسته‌ای کردن لیبی با اتکا به درآمدهای سرشار نفتی موفق شد تا فناوری مورد نیاز خود را از طریق پاکستان، اتحاد جماهیرشوروی، فرانسه و حتی آمریکا تامین کند. اما پس از فشارهای بین المللی برای جلوگیری از هسته‌ای شدن لیبی، قذافی معاهده منع اشاعه هسته‌ای یا ان پی تی را امضا کرد. قذافی برای خلاصی از فشار همه جانبه سرانجام با مذاکره با غرب موافقت کرد.

نتیجه مذاکرات محرمانه ۹ ماهه میان انگلیس، آمریکا و لیبی به توقف کامل فعالیت‌های هسته‌ای و کاهش فعالیت‌های موشکی این کشور منتهی شد و بازرسان بین‌المللی اجازه یافتند تا از مراکز دلخواه بازدید کنند.