حجابی که دیر زمانی است به شعاری دینی برای مسلمانان تبدیل شده و هر چه در این عرصه فعالیت‌های پژوهشی، آموزشی و ترویجی صورت بگیرد باز هم نیازهای فراوانی وجود خواهد داشت.

در گفت‌وگو با آیت الله محمد حسن اختری، رئیس هیئت مدیره بنیاد ملی عفاف و حجاب کشور راه‌کارهایی برای اشاعه امر به معروف در کشور و مقابله با بدحجابی را مورد بررسی قرار داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

امر به معروف و نهی از منکر وظیفه‌ای اجتماعی

آیت‌الله اختری ابتدا با اشاره به اتفاقات اخیر کشور می‌گوید: جامعه ما در ماه‌های گذشته با حرکتی مغرضانه مواجه شد. تمام افرادی که کمترین اطلاعی از وضعیت سیاسی و اجتماعی دارند، می‌دانند این حرکت یک حرکت سیاسی و معاندانه علیه اسلام، جامعه اسلامی و مسلمانان است. تاکیدات خداوند، پیامبر(ص) و قرآن کریم به سالم‌سازی محیط، حفظ ارزش‌های اسلامی و دینی، مراعات پاکی و صفای خانواده و نسل، مبارزه با فساد در میان خانواده و جامعه و جلوگیری از شیوع و گسترش گناه و آلودگی‌های اجتماعی می‌انجامد. در مقابل حرکت خصمانه و هنجارشکنانه‌ای که در جامعه و چند ماه اخیر رخ داد، نقشه و توطئه اهریمنانه و شیطانی است که دشمنان آشکار و پنهان ما به آن دامن زده‌اند. آن‌ها بنا داشتند کارهای زیادی را انجام دهند اما ملت ما با رهبری حکیمی فرزانه و خردمند و همکاری مسئولان این توطئه را شکست داد. تجلی این شکست و قدرت اسلامی را در راهپیمایی‌های باشکوه ۲۲بهمن و روز قدس و برپایی باشکوه نماز عید فطر و سایر روزهای مناسبتی شاهد بودیم.

او به اهمیت امر به معروف و نهی از منکر نیز اشاره کرده و توضیح می‌دهد: امر به معروف و نهی از منکر از دستورات مسلم قرآن و خداوند متعال و تکلیف و وظیفه‌ای اجتماعی است که دین و شریعت بر عهده فرد فرد مسلمانان گذاشته است. به همین دلیل مسئولین و مردم مکلف و مؤظف هستند که امر به معروف و نهی از منکر انجام دهند. در آیه ۱۱۰سوره آل عمران آمده است که «وَلتَکُن مِنکُم امّه یَدعونَ الی الخَیر و یأمرونَ بِالمَعروفِ و یَنهَونَ عَنِ المُنکَرِ و اُولئِکَ هُمُ المُفلِحون؛ از میان شما باید گروهی باشند که دیگران را به خیر دعوت کنند و امر به معروف و نهی از منکر کنند و آن‌ها همانا رستگارانند».

امر به معروف با سطل ماست کار افراد مغرض است

رئیس هیئت مدیره بنیاد ملی عفاف و حجاب کشور اضافه می‌کند: در آیه ۴۱سوره حج نیز خطاب به دولتمردان و حاکمان آمده است که أَلَّذِینَ إن مَّکَّنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُواْ الصَّلَوةَ وَءَاتَوُاْ الزَّکَوةَ وَ أَمَرُواْبِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْاْ عَنِ‏الْمُنْکَرِ وَلِلَّهِ عَقِبَةُ الْأُمُورِ یعنی کسانی که اگر آنان را در زمین به قدرت رسانیم، نماز بر پا می‏ دارند و زکات می‌دهند و دیگران را به خوبی‏ها دعوت می‌کنند و از بدی‌ ها باز می‌ دارند و پایان همه‏ امور برای خداست. لذا هیچ کسی نمی‌تواند در لزوم انجام امر به معروف و نهی از منکر شک و تردید کند. اگر کسی هم بخواهد در این مسئله شک و تردید ایجاد کند قطعاً ساده، بی‌سواد و کج‌اندیش است و یا فردی مغرض و قلم به دست مزدور است که می‌خواهد به نفع حرکت‌ها و توطئه‌های اهریمنی و شیطانی قلم‌فرسایی کند یا شک و شبهه در میان جامعه و مردم ایجاد کند.

او با انتقاد از رفتار برخی افراد در زمینه امر به معروف می‌گوید: تأکید می‌کنم که انجام امر به معروف و نهی از منکر اینگونه نیست که کسی سطل ماست را بر سر چند نفر خالی کند. این یک حرکت تاکتیکی و برنامه‌ریزی شده، شبه توطئه است و حتماً افراد مغرض آن را انجام داده‌اند و فیلمش را گرفته و پخش کرده‌اند که به مسلمانان تهمت بزنند. در طول تاریخ و سال‌های بعد از انقلاب هم افراد مغرض با هدف تهمت زدن به مسلمانان کارهایی را انجام داده‌اند. همه ما مؤظفیم در زمان مناسب با زبانی خوش و حکمت‌آمیز دیگران را امر به معروف و نهی از منکر کنیم. هیچ کسی نباید به فرد دیگر توهین کند. آمران به معروف و ناهیان از منکر باید ناآگاهان را با زبانی خوش امر به معروف کنند و اگر مغرضی را دیدند، در شرایط مناسب او را نصیحت کنند.

این کارشناس دینی با اشاره به روایتی از پیامبر اکرم(ص) توضیح می‌دهد: رسول خدا(ص) می‌فرمود هرگاه امت من از انجام امر به معروف و نهی از منکر سرپیچی کنند و آن را به یکدیگر واگذار نمایند، گویا با خداوند اعلان جنگ داده‌اند. این تأکیدی بر این است که امر به معروف و نهی از منکر وظیفه همه است.

لزوم رعایت حجاب اسلامی از نوشته تا عمل

رئیس هیئت مدیره بنیاد ملی عفاف و حجاب کشور تاکید می‌کند: برای نهادینه کردن فرهنگ عفاف و حجاب که یکی از ضروریات دینی است باید در سه حوزه فرد، خانواده و جامعه برنامه‌ریزی کرد. برای تعمیق و نهادینه سازی، ترویج و گسترش فرهنگ و حفظ و پاس‌داری از باورهای ترویج شده نیز با استفاده از ابزار و شیوه‌های کاملاً مدرن و مؤثر به فعالیت پرداخت. افراد جامعه نمی‌توانند و نباید فسادها را نادیده بگیرند زیرا رها کردن جامعه خلاف شرع و عرف است. برخی می‌گویند دیگر همه چیز تمام شده اما اینگونه نیست زیرا برخی از افراد هنجارشکن ناآگاه هستند و با زبان خوش به راه درست برمی‌گردند و پوشش متناسب با اخلاق اجتماعیمان را انتخاب می‌کنند. نقش حکومت اسلامی نیز در ایجاد و ترویج این باور انکارناپذیر بوده و در نگاهی عمیق‌تر، ضروری و اساسی است. نظام، حاکمیت و دولتمردان هم نسبت به انجام امر به معروف و نهی از منکر وظیفه دارند. قوه مقننه یعنی نمایندگان مجلس شورای اسلامی باید بهترین و کارآمدترین راه‌ها را برای اجرای قانون عفاف و حجاب پیدا کرده و تصویب کنند. مدیران و مسئولان نیز باید قانون حجاب و عفاف را در محیط کاری خود اعم از ادارات، کارخانه‌ها، رستوران‌ها و... عملی و اجرا کنند.

او می‌گوید: مدیران مؤسسات دولتی، نیمه‌دولتی یا حتی مردمی باید تلاش کنند که در گزینش‌ها افراد متدین، پاکدامن، با صداقت، ‌امین، درستکار، خبره و کاردان را انتخاب کنند. این امر سبب می‌شود که بسیاری از افراد جامعه به پاکی، خوبی و صلاح دعوت شوند. متاسفانه شاهد هستیم که عفاف و حجاب در مراکز عمومی چون رستوران‌ها، هواپیماها و هتل‌ها رها شده است. همانطور که در مراکز ذکر شده می‌نویسند رعایت حجاب اسلامی الزامی است، باید از نظر عملیاتی هم به کسانی که حجاب را رعایت نمی‌کنند، تذکر بدهند و آن‌ها را به کارهای درست دعوت کنند. قوه مجریه و نیروی انتظامی نیز باید استفاده از پوشش اسلامی را در جامعه گسترش بدهند. البته کارهای زیادی در این زمینه انجام شده است اما هنوز هم جای کار وجود دارد. قوه قضائیه هم باید در برابر خلاف‌ها و جرم‌هایی که در جامعه انجام می‌گیرد، واکنش نشان بدهد و جریمه مشخص کند. جرم فقط کشتن، زدن، مال مردم خوردن و دزدی نیست. کسانی که در میان جامعه به اشاعه فحشا دست می‌زنند، مجرم هستند. آن رستوران‌داری که اجازه می‌دهد افرادی در رستورانش جمع شوند و کشف حجاب کنند مجرم است. ما می‌گوییم کشف حجاب خلاف شرع و قانون است پس فعلش جرم به حساب می‌آید.

آیت‌الله اختری در پایان اضافه می‌کند: باید همه‌ جامعه را مانند خانواده کوچک خود بدانیم و نسبت به آن احساس وظیفه کنیم. مسئولیت‌پذیری فقط مدیر یا مسئول جایی شدن، نیست. یک مسئول باید کارش را در همه موارد خوب انجام دهد. او مسئول رسیدگی به وضعیت اخلاقی و دینی کارمندانش نیز هست. مسئول باید در نمازهای جماعتی که در محل کارش برگزار می‌شود، شرکت کند تا کارمندانش نیز تشویق شوند که در این نمازها شرکت کنند و هر روز به صحبت‌هایی که درباره یکی از اصول اخلاقی و دینی گفته می‌شود، گوش بدهد.