به گزارش قدس آنلاین، «موسی عصمتی» از شاعران روشندل مشهدی است که مضمون اغلب شعرهایش آمیخته به دغدغه‌های اجتماعی و روابط انسانی است. «بی چشمداشت» و «بریل های ناگزیر» مجموعه ای از اشعار اوست که تاکنون به چاپ رسیده است.
در ادامه شعری از این شاعر مشهدی می خوانید که عبور امام رضا(ع) از مسیر سرخس و عزیمت آن حضرت به شهر مرو را در روایتی شاعرانه سروده است.
مسیر سرخس
از مسیر سرخس رد شده است
او که روح زلال باران بود
روی احساس جاده ها مانده است
رد پایش که شکل گلدان بود
او که از کوچه های ما رد شد
مولوی های خسته رقصیدند
باد در بند بند شهر دوید
بعد از آن شهر یک نیستان بود
ما از آن پس به خویش بالیدیم
خنده بر ما دوباره واجب شد
ما شبیه بهار، گل کردیم
شهر ما بعد از آن گلستان بود
بعد از آن از سرخس می گفتند
از مسیر عبور یک خورشید
از سرخسی که پیش از او هر روز
تشنه ای گوشه ی بیابان بود
از مسیری که بعد از او دیگر
عطر خاک بهشت در خود داشت
ریگ های کناره ی جاده
هر یکی لعلی از بدخشان بود
مهربانی دوباره جاری شد
در دل دشت های آبادی
مهربانی ترانه ای آبی
مثل دریاچه ی ۱*بزنگان بود
بعد از او شهر ما به خود بالید
چشم هایش دوباره روشن شد
ذکر تسبیح کولیان هر روز
نغمه های رضا رضا جان بود
۱) دریاچه ای در نزدیکی سرخس
نظر شما