خداوند در آیه ۲۷۶ سوره بقره «ربا» را در مقابل «صدقه» قرار داده است. رباخوار پول بلاعوض می‌گیرد و انفاق کننده پول بلاعوض می‌دهد.
در این آیه خداوند تصریح می‌کند؛ در ربا برکتی نیست و برکت از ربا گرفته شده و آن را تباه می‌کند و بر صدقات می‌افزاید. رشد حقیقیِ دارایی به واسطه صدقه حاصل می‌شود، زیرا صدقه مایه خشنودی خداوند است و برکتِ دارایی نیز در اختیار و به اراده اوست.
در آیات بعدی همین سوره رها نکردن ربا در حکم جنگ با خدا و رسول خدا تلقی شده است.
در روایات نیز ربا به شدت نکوهش شده و از اعظم گناهان کبیره شناخته شده است.

متن آیه:

یَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَیُرْبِی الصَّدَقَاتِ ۗ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثِیمٍ(۲۷۶)

ترجمه آیه:

خدا از [برکت‌] ربا می‌کاهد، و بر صدقات می‌افزاید، و خداوند هیچ ناسپاس گناهکاری را دوست نمی‌دارد.(۲۷۶)

منابع:
- قرآن کریم و شرح منتخب آیات با تحقیق محمد فقیهی رضایی و همکاران/ص48
- تفسیر معاصرانه قرآن کریم ج ا ص478 و 477