مردم برای تهیه برخی داروها، مستقیم سراغ داروخانه می‌روند؛ داروهایی مثل قرص استامینوفن، شربت دیفن هیدرامین، قرص و شربت سرماخوردگی، آمپول‌های ویتامین، ایبوپروفن و....، از جمله داروهای معمولی هستند که مردم برای تهیه آن ها، به مطب پزشک نمی‌روند؛ بلکه مستقیم از داروخانه تهیه می‌کنند. چون، داروهایی نیستند که در بحث تجویز چندان جای نگرانی از بابت مصرف آن ها وجود داشته باشد و تقریباً، عادت کرده ایم که این داروها را بدون نسخه پزشک تهیه کنیم.

بعد از شروع کرونا و به دنبال آن، حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی، به یکباره شاهد سیر صعودی قیمت داروهای معمولی بودیم؛ به طوری که شربت دیفن هیدرامین که در روزهای ابتدایی شروع کرونا در کشور، قیمت آن کمتر از ۵,۰۰۰ تومان بود، حالا به ۲۵ هزار تومان رسیده است. همین طور یک ورق قرص سرماخوردگی از ۱,۰۰۰ تومان به ۱۲ هزار تومان رسیده و به همین ترتیب، شاهد افزایش نجومی قیمت داروهای معمولی و در عین حال، پُر مصرف هستیم.

مهدی پیرصالحی، عضو هیئت مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران، گفت: نه تنها داروهای OTC، بلکه دیگر داروها نیز بعد از حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی، گران شده است.

وی با عنوان این مطلب که افزایش قیمت دارو علاوه بر ماده اولیه، وابسته به دیگر اجزای تشکیل دهنده دارو است که گرانی آن ها، در بالا رفتن قیمت دارو؛ تأثیر مستقیم دارد.

پیرصالحی ادامه داد: شربت دیفن هیدرامین یا سرماخوردگی، با گرانی قیمت شیشه و شکر، مجبور به افزایش قیمت شده اند. همین طور ورق‌های آلومینیومی در تهیه قرص‌ها و…، باعث افزایش قیمت دارو شده است.

وی با اشاره به تفاوت داروهای OTC و دیگر داروها، گفت: برای تهیه داروهای بدون نسخه، بیمار باید کل قیمت دارو را از جیب بدهد، در حالی که در دیگر اقلام دارویی، پوشش بیمه‌ای وجود دارد و مردم متوجه افزایش قیمت دارو نمی‌شوند.

پیرصالحی در پاسخ به این که آیا شرکت‌های دارویی خودسرانه نسبت به افزایش قیمت داروهای OTC اقدام کرده اند، افزود: خیر. قیمت گذاری دارو در کمیسیون ماده ۲۰ در سازمان غذا و دارو، تصمیم گیری می‌شود.

وی ادامه داد: افزایش قیمت دارو در کمیسیون قیمت گذاری دارو، بر اساس ارائه مستندات صورت می‌گیرد.