نکته اول

وقتی قرآن مردم را در هدایت‌پذیری به سه دسته تقسیم می‌فرماید:

گروهی پذیرنده نعمت هدایت هستند (أَنعَمتَ عَلَیهِم)، گروهی جنگنده با نعمت هدایت هستند (المَغضُوبِ عَلَیهِم)، گروهی سرگردان هستند (الضَّالِّینَ) و (مُّذَبذَبِینَ بَینَ ذَلِکَ)؛ یعنی در عصر نبوت و امامت و غیبت و حتی ظهور، همه افراد هدایت‌پذیر نیستند، چون هدایت‌پذیری امری اختیاری است.

بنابراین اگر می‌فرماید در خانه دو نفر از پیامبران، همسرانشان ضرب‌المثل کفارند (ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثلا للَّذِینَ کَفَرُواْ ٱمرَأَتَ نُوح وَ ٱمرَأَتَ لُوط: تحریم/10) و در کاخ فرعون، آسیه ضرب‌المثل مؤمنان می‌شود (وَضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلا لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ ٱمرَأَتَ فِرعَونَ: تحریم/11)، قطعاً نمی‌شود نتیجه گرفت کاخ فرعون بهتر از خانه توحیدی دو پیامبر الهی است! بلکه نتیجه می‌دهد در تربیت، تأثیر اراده انسان بیشتر از محیط است.

یعنی احتمال دارد در حکومت امام معصوم(ع)، عده‌ای با اختیار خود، تربیت‌گریز باشند اما در حکومت غیرمعصوم، عده‌ای با اراده خود، تربیت‌پذیر باشند و این به معنای فضیلت یا منقصت حکومتی بر حکومت دیگر نیست.

نکته دوم

وقتی خداوند در آیه ۵۴ سوره مائده سخن از ارتداد امت پس از رحلت پیامبر(ص)‌، یعنی عصر امامت علوی سخن به میان می‌آورد و در مقابل، سخن آمدن امتی مجاهد و نترس و وفادار را مطرح می‌فرماید (یَا أَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ مَن یَرتَدَّ مِنکُم عَن دِینِهِۦ فَسَوفَ یَأتِی ٱللَّهُ بِقَوم یُحِبُّهُم وَ یُحِبُّونَهُۥٓ أَذِلَّةٍ عَلَی ٱلمُؤمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَی ٱلکَفِرِینَ یُجَهِدُونَ فِی سَبِیلِ ٱللَّهِ وَ لَا یَخَافُونَ لَومَةَ لَائِم ذَلِکَ فَضلُ ٱللَّهِ یُؤتِیهِ مَن یَشَاءُ وَ ٱللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ) و در روایات برای این امت، تعبیر «طوبی لهم» تکرار می‌شود، یعنی این امت، اعم از خدمتگزاران و مردمش می‌توانند بهتر از خدمتگزاران و امت عصر علوی باشند.

این هم به معنای فضلیت یا منقصت یا اهانت نیست بلکه به‌معنای تفاوت شرایط تربیت و میزان تربیت‌پذیری در جامعه‌ای نسبت به جامعه دیگر است.

نکته سوم

همه با تمام وجود و با معیارهای واضح می‌بینیم توسعه فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و نظامی حاصل شده به برکت انقلاب و نظام اسلامی در عصر حاضر، اگر نگوییم در طول تاریخ بی‌نظیر بوده، قطعاً کم‌نظیر است.

توسعه فرهنگ دفاع از ولایت الهی در دنیا با صیانت از پرچم برافراشته شده ولایت،

توسعه فرهنگ دفاع از کشور امام زمان(عج) در هشت سال دفاع مقدس، توسعه فرهنگ دفاع از حرم اهل‌بیت(ع) در دفاع از حرم حضرت زینب(س) و توسعه‌هایی در زمینه‌های دیگر.

و بنابر سیاه‌نمایی دشمنان، اگر همه کارگزاران ما فاسد می‌بودند و فساد همه جا را پرکرده بود، عامل این همه توسعه و پیشرفت، چه کسانی و با چه برنامه‌هایی بوده و هستند؟

یادمان باشد حضرت زهرا(س) در خطبه فدکیه فرمودند: «مَعَاشِرَ النَّاسِ! الْمُسْرِعَةَ إِلَی قِیلِ الْبَاطِلِ...». اگر به تبلیغات دشمنان گوش دهیم، نعوذ بالله امام علی(ع) هم ظالم معرفی می‌شود؛ چه رسد به حکومت غیرمعصوم!

البته همه این دفاع‌ها از نظام اسلامی و بیشتر مسئولان خدمتگزار، به معنای نادیده گرفتن نقص‌ها، فسادها، تبعیض‌ها و ناکارآمدی‌های قابل حل نیست که ان‌شاءالله به همت مسئولان، صبر و همکاری امت اسلامی و دعای خوبان عالم، رفع خواهد شد.

حواس همه مردم عزیز، به‌ویژه بزرگان و خواص، به این نکته باشد که با نگاه سطحی به مشکلات، دستاوردهای عظیم نظام اسلامی را در سرتاسر عالم نادیده نگیریم و کوچک‌انگاری نکنیم.

ان‌شاءالله امت اسلامی مزد صبر، مقاومت و استقامت در رکاب ولایت را با چشیدن طعم شیرین ظهور خواهند دید که «فَإِنَّ مَعَ ٱلعُسرِ یُسرًا، إِنَّ مَعَ ٱلعُسرِ یُسرا» (شرح / 5 و 6) و خداوند نیز چنین وعده داده: «وَلَقَد کَتَبنَا فِی ٱلزَّبُورِ مِن بَعدِ ٱلذِّکرِ أَنَّ ٱلأَرضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ ٱلصَّـلِحُونَ». (قصص/5)

والسلام، محمدمهدی ماندگاری، مرداد ماه 1402