محمد خلج امیرحسینی؛ رئیس مرکز جذب اعضای هیات علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در خصوص  شائبه‌های مرتبط با جذب هیات علمی از مسیرهایی خارج از آیین نامه و قوانین موجود توضیح داد: تمام آیین نامه‌های مربوط به اعضای هیات علمی از شورای عالی انقلاب فرهنگی نشات می‌گیرد و به طور خاص جذب اعضای هیات علمی که بسیار در این قضیه مهم است.  

رئیس مرکز جذب اعضای هیات علمی تصریح کرد: جذب اعضای هیات علمی کاملا تابع قوانین و مصوباتی است که از شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجموعه زیردست آن مثل هیات عالی جذب می‌آید. این مصوبات به صراحت تاکید می‌کند که تنها راه جذب هیات علمی شرکت در فراخوان‌های عمومی است که هرساله یک یا دو بار برگزار می‌شود.  

خلج امیرحسینی با بیان اینکه این رویه برای وزارت علوم یک اصل اساسی در عملکرد است، اظهار کرد: ما مجری این اصل هستیم تا امروز نیز به همین صورت بوده است هم اکنون نیز با رویه مذکور پیش می‌رویم.  

عضو هیات علمی و استاد تمام دانشگاه علم و صنعت ایران افزود: فقط یک مسیر باریکی برای بحث جذب نخبگان به عنوان هیات علمی سال قبل انجام شد که آن هم ضوابط و شرایط خودش را دارد و مخصوص نخبگانی است که بنیاد ملی نخبگان آن‌ها را تایید می‌کند. تعداد این موارد شاید اندک باشد و شرایط را بنیاد مشخص کرده و افراد نخبه دارای شرایط، می‌توانند بدون نیاز به شرکت در فراخوان‌های جذب هیات علمی به بنیاد نخبگان مراجعه کنند و تقاضا بدهند و بنیاد نیز در صورتی که آن‌ها را به عنوان نخبه حائز شرایط علمی قبول کند، تازه این افراد باید مراحل مربوط به مرکز جذب و صلاحیت‌های عمومی را طی کنند و در این بین ممکن است برخی از افراد برا عضویت در هیات علمی دانشگاه‌ها پذیرفته شوند.  

خلج امیرحسینی خاطرنشان کرد: این امکان از سال قبل برای نخبگان فراهم شده و جز این سایر افراد تنها از راه فراخوان می‌توانند به عضویت هیات علمی درآیند. نخبگان نیز دلایل خاص خودش را دارد مانند نگهداشت و تکریم آن‌ها تا کشور بیشتر از دانش و توان آن‌ها منتفع شود.  

رئیس مرکز جذب اعضای هیات علمی در واکنش به شایعات مطرح شده مبنی بر «جذب ۱۵۰۰۰ عضو هیات علمی خارج از روند قانونی» گفت: براساس بررسی‌های که کردیم، این قضیه بحثی انتزاعی است؛ معلوم نیست از کجا آمده و ما هم غیرمنتظره با این مبحث و نامه‌هایی که می‌گویند مواجه شدیم.

استاد تمام دانشگاه علم و صنعت ایران اضافه کرد: در خصوص لغو یا عدم تمدید قرارداد برخی اساتید نیز روند همان است که سالیان سال برقرار بوده یعنی تابع قوانین و مقررات مربوط به خودش است که مهم‌ترین بحث آن رکود علمی است.  

خلج امیرحسینی تاکید کرد: در برخی عدم تمدید قراردادهای احتمالی، بخصوص قرارداد اساتید پیمانی، بحث مطرح شده، رکود علمی است. مطابق قانون هر استاد پیمانی باید حداکثر ظرف ۵ سال بتواند شرایط لازم تبدیل وضعیت خود را ایجاد کند و اگر این تبدیل وضعیت برای دانشگاه اثبات نشود، استاد نمی‌تواند طبق قانون ادامه قرارداد داشته باشد و ادامه قرارداد چنین استادی چه بسا به ضرر دانشجویان و دانشگاه‌ها تمام خواهد شد.  

او با اشاره به اینکه نیروهای مستعد و توانمندی برای عضویت در هیات علمی وجود دارد، عنوان کرد: این افراد می‌توانند جای اساتید قبلی که دچار رکود علمی هستند را بگیرند. در خصوص اساتید حق التدریس نیز به طریق اولی چنین شرایطی حاکم است؛ حق التدریس اسمش روی خودش است و استاد ترم به ترم قرارداد می‌بندد آن هم برای دروسی که استاد رسمی برای آن درس موجود نیست.  

خلج امیرحسینی ضمن تاکید به اینکه ممکن است استاد حق التدریس خیلی خوبی وجود داشته باشد، اما استادی به صورت رسمی جایگزین او شود و بعد از آن دیگر نیازی به آن استاد حق التدریس وجود نداشته باشد، اظهار کرد: اینکه استاد رسمی جایگزین می‌شود و دیگر با استاد حق التدریس قرارداد نمی‌بندند، معنایش این نیست که آن استاد حق التدریس مشکل داشته که کنار گذاشته شده است.