بعد از اتفاقات اخیر در قفقاز جنوبی و حمله نظامی جمهوری آذربایجان به قرباغ کوهستانی، روز گذشته اخباری از وقوع کودتا در ارمنستان به ویژه از سوی محافل ارمنی به مخابره شد. در این مسیر مقامات ایروان، که به سبب باج دهی به باکو تحت فشار شدید محافل داخلی قرار دارند، از بازداشت هشت نفر به اتهام توطئه علیه پاشینیان خبر دادند. اما این مسئله چقدر جدی است؟

پیش از هر چیز باید توجه داشت که ارمنستان یکی از کشورهایی  است که سیاست داخلی و خارجی  آن تحت نظارت روسیه می باشد بطوریکه ارتش این کشور تحت نفوذ مسکو قرار دارد و از لحاظ اقتصادی بسیار ضعیف و همانند افغانستان بسته است و تنها را امید برای این کشور تعامل و ارتباط با جمهوری اسلامی ایران است. ایروان تنها پایتختی در جهان است که جز پیمان امنیت داخلی روسیه قرار دارد و تنها کشوری در ارمنستان پایگاه نظامی دارد روسیه می باشد.

اما از زمانیکه   پاشینیان در ۸ می ۲۰۱۸ توسط مجلس ارمنستان به عنوان نخست‌وزیر این کشور انتخاب شد گمانه زنی های رسانه ها و تحلیل گران مبنی بر این بود که او شخصیتی مورد تایید جورج سوروس- پدر انقلاب های مخملی که در گرجستان به نام رز سرخ، اوکراین با نام انقلاب نارنجی، قرقیزستان رز زرد و حتی برخی رد پای سوروس را در آنچه به انقلاب سرو در لبنان معرف شد- می باشد.در واقع نخست وزیر ارمنستان یکی از مهره های غرب با گرایش آمریکایی در منطقه قفقاز است که این موضوع موجب ناخرسندی مسکو  شده است.

 اما مسئله کودتا موضوعی پنهانی و یا پشت پرده برای این کشور نیست عده زیادی از جمعیت ارمنستان از  مخالفان جدی حضور پاشینیان بر قدرت می باشند و معتقد اند این شخص مهره ای از سوی غرب در این کشور می باشد. نکته دیگر اعتراضاتی  بود که طی روز های گذشته در پایتخت ارمنستان «ایروان»  در پی عملیات اخیر جمهوری آذربایجان در قره‌باغ کوهستانی برپا شد که مخالفین از آواره شدن 120هزار نفر به سمت ارمنستان و عدم اقتصاد قوی دولت برای ساماندهی این افراد داشتند. از سویی به دلایل رویکرد ضعیف در مقابل باکو، اگر امروز رای گیری در این کشور انجام شود پاشینیان  به هیچ عنوان رای نخواهد آورد .

پس مسئله ای که مداخله دست های پنهان در کودتای روز گذشته در ارمنستان گفته می شود صحت ندارد. چراکه تمام بازیگران منطقه امروز بصورت باز در حال بازی هستند و بطوریکه آمریکا برای انتخابات خود از نیاز به یک لابی قوی ارمنی صحبت می کند  و هر جناح دموکرات و جمهوری خواه اگر به دنبال کسب رای باشد باید در مسئله ارمنستان ورود پیدا کنند و  حتی بلینکن وزیر خارجه ایالات متحده بصورت علنی از ارامنه قرباغ  حمایت کامل  کرد. در مسئله ارمنستان چند کنشگر فعال از قبیل کشورهای روسیه، فرانسه و انگلستان وجود دارد  اما در کنار این کشورها رژیم صهیونیستی نیز به واسطه جمهوری آذربایجان به دنبال آشوب و تنش در مرزهای جمهوری اسلامی ایران می باشد. از طرف دیگر نیز  ترکیه به دنبال حضور در گذرگاه لاچین و زنگزور در راستای مسائل اقتصادی خود است . عربستان سعودی نیز به واسطه حمایت های مالی و اقتصادی خود از چچن و داغستان هرچند که در ارمنستان حضور مستقیم ندارد اما یکی از بازیگران قدیمی در منطقه قفقار و آسیای میانه محسوب می شود و شاید در آینده شاهد حضور این کشور در موضع داخلی ارمنستان باشیم.