به گزارش قدس آنلاین،، با حذف تیم ملی امید از بازیهای آسیایی هانگژو، انتقادات زیادی از رضا عنایتی سرمربی این تیم مطرح شده اما بهنظر میرسد امیر قلعهنویی هم باید سهم منصفانهای از این نقدها ببرد؛ کسی که حامی اصلی عنایتی بود و بهنظر میرسد با رفیقبازی و رجحان دادن روابط بر ضوابط، عنایتی را سرمربی تیم ملی امید کرد.
۲تراژدی کامل
تیم ملی امید ایران با هدایت رضا عنایتی ۲تراژدی تمام عیار را تجربه کرد. درحالیکه قرار بود ما با او راهی المپیک پاریس شویم، عنایتی حتی موفق نشد به مرحله نهایی انتخابی بازیها برسد. در حقیقت تیم ملی باید در جام ملتهای آسیا زیر ۲۳سال یکی از ۳سکوی اول تا سوم را بهدست میآورد تا مسافر المپیک شود اما ما با شکست مقابل ازبکستان از رسیدن به مرحله نهایی این بازیها هم محروم شدیم. پس از آن نوبت به بازیهای آسیایی هانگژو رسید. بسیاری بر این باورند که تیمهای نامدار آسیا با ترکیبی بسیار جوان در این مسابقات حاضر میشوند تا کسب تجربه کنند اما به هر حال رضا عنایتی تصمیم گرفت از حداکثر ظرفیت ممکن به این منظور سود ببرد.
تیمی که او با خودش به هانگژو برد، میانگین سنی بالای ۲۳سال داشت که واقعا جالب است. حسین حسینی و ارسلان مطهری هم بهعنوان ۲بازیکن کمکی بزرگسال در کنار این تیم بودند و البته لیگ هم به نفع تیم ملی امید تعطیل شد. با وجود همه اینها، تیم ایران در مرحله یکچهارم نهایی به هنگکنگ باخت و حذف شد؛ تیمی که خودش در نیمهنهایی با ۴گل از ژاپن شکست خورد و روشن نیست اگر ما به ژاپن خورده بودیم چه اتفاقی رخ میداد! همه اینها در حالی است که عنایتی با تصمیم مهم و مؤثر قلعهنویی هدایت تیم امید را پذیرفت.
پاداش مصاحبههای حمایتی؟
اگر اخبار این چند سال را مرور کنید، به وضوح درخواهید یافت رضا عنایتی بهطور بیوقفه و در هر بزنگاهی در حال حمایت از امیر قلعهنویی بوده است. مثلا او در اوج تنش بین قلعهنویی و افشین پیروانی با انتشار مطلبی در اینستاگرام به حمایت از سرمربی سابق خود پرداخت. بعدتر هم رویکرد مشابهی در جریان جدل بین قلعهنویی و فرهاد مجیدی اتخاذ کرد اما شاید جالبترین فراز از حمایتهای بیشائبه عنایتی از امیر قلعهنویی، مربوط به این بخش از مصاحبه سال گذشته او باشد. بخوانید و ببینید در مورد چه حرف میزنیم: «اگر کسی قرار است سهمی از استقلال بخواهد قلعهنویی است چون جامهایی که او برای استقلال آورده و افتخاراتی که برای این تیم کسب کرده دیگر راحت بهدست نمیآید و نمیشود راحت از کنار آن گذشت. مطمئنا امیرخان جوانی و زندگیاش را برای این تیم گذاشته و همه افتخارات را بهدست آورده است. قرار نیست همیشه یک نفر در یک مجموعه موفق باشد ولی لازم است به عقبه آدمها نگاه کرده و بعد در موردشان قضاوت کنیم.»
درحالیکه سهمخواهی از تیمهای سابق در همه جای جهان و برای همه آدمها مذموم و ناپسند دانسته میشود، عنایتی حتی برخورداری این امتیاز را هم برای سرمربی سابق خود مجاز میشمارد. با مرور همین مواضع است که میشود فهمید چرا گزینههایی مثل محرم نویدکیا و حمید درخشان کنار گذاشته شدند تا عنایتی سرمربی تیم امید شود!
نظر شما