حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) یکی از دانشمندان و محدثان بزرگ شیعه و از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) است. این عالم والامقام جایگاه و منزلت ارزشمندی نزد ائمه اطهار(ع) داشته و احادیث زیادی را از آن بزرگواران نقل نموده است.  ایشان همچنین نقش مهمی در گسترش تشیع و معارف ناب اهل بیت(ع) در ایران دارد. به مناسبت، چهارم ربیع‌الثانی، سالروز ولادت آن حضرت در این زمینه با حجت‌الاسلام و المسلمین سید علی قاضی عسکر، تولیت آستان مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی گفتگویی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

اگر موافق باشید گفتگو را با بررسی نسب و القاب و فضایل معنوی و اخلاقی حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) شروع کنیم.

حضرت عبدالعظیم حسنی یکی از علما و محدثان بزرگ شیعه در قرن دوم و سوم هجری است. تاریخ ولادت و وفات ایشان به طور دقیق در منابع ذکر نشده ولی با توجه به نقل روایت ایشان از هشام بن حکم، قبل از سال 198 هجری متولد شده است. ایشان از از نوادگان امام دوم شیعیان هستند و با  چهار واسطه نسلشان به امام حسن مجتبی(ع) می‌رسد. به این جهت به حسنی ملقب شدند. بنابر منابع معتبر آن حضرت در علم و پرهیزگاری از سرآمدان زمان خود بودند. محدث ارﺟﻤﻨﺪ ﺷﯿﻌﻪ، ﻣﺮﺣﻮم ﺣﺎﺟﯽ ﺣﺴﯿﻦ ﻧﻮری در ﺧﺎﺗﻤﻪ ﮐﺘـﺎب ﻣﺴـﺘﺪرک وﺳـﺎﺋﻞ اﻟﺸـﯿﻌﻪ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ: «ﻋﺒﺪاﻟﻌﻈﯿﻢ ﺣﺴﻨﯽ از أﺟﻠّﺎء اﻟﺴﺎدات و ﺳﺎدة اﻷﺟﻠّﺎء اﺳﺖ. او ﺻﺎﺣﺐ ورع، ﺗﻘﻮا وﭘﺮﻫﯿﺰﮐﺎری، ﻣﺬﻫﺐ درﺳﺖ و روش ﺻـﺤﯿﺢو  اﻋﺘﻘﺎد ﭘﺎک بود. از اﻫﻞ ﻋﺒﺎدت ﺑﺸﻤﺎر ﻣﯽرﻓـﺖ و ﻣﻌـﺮوف ﺑـﻪ اﻣﺎﻧـﺖ و درﺳـﺘﮑﺎری و راﺳـﺘﮕﻮﯾﯽ و ﺻـﺪاﻗﺖ ﺑـﻮد. ﻋﺒﺪاﻟﻌﻈﯿﻢ در اﻣﻮر دﯾﻦ آﮔﺎه و ﻣﻄﻠﻊ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺬﻫﺒﯽ و اﺣﮑﺎم ﻗﺮآن ﺑﻪ ﺧﻮﺑﯽ آﺷﻨﺎ ﺑﻮده و ﺣﻘﺎﯾﻖ دینی را درک می‌کرد و به عدل و توحید که مذهب اهل حق است اعتقاد داشت».

چرا حضرت عبدالعظیم(ع) از مدینه به ری مهاجرت کردند و حضورشان در این شهر در گسترش تشیع و ترویج معارف اهل بیت(ع) در ایران چه تاثیر داشت؟

ﭘﺲ از واقعه ﻋﺎﺷﻮرا، اﻫﻞ ﺑﯿﺖ پیامبر(ص) از سوی حکومت اموی در ﺧﻔﻘﺎن و ﻓﺸﺎرﻫﺎی ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺨﺘﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. در زﻣﺎن ﺑﻨﯽ ﻋﺒﺎس اﯾـﻦ ﻓﺸـﺎرﻫﺎ ﺑﻪ اوج ﺧﻮد رﺳﯿﺪ و ﺑﺴﯿﺎری از اﻓﺮاد ﻣﻨﺘﺴﺐ ﺑﻪ اﻫﻞ ﺑﯿﺖ(ع) ﯾﺎ زندانی و  ﺷﻬﯿﺪ ﺷﺪه و ﯾﺎ ﻧﺎﭼﺎر ﺑـﻪ ﻫﺠـﺮت از ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﺧﻮد ﺷﺪﻧﺪ. ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﻌﻈﯿﻢ(ع) نیز از ﺟﻤﻠﻪ اﯾﻦ اﻓﺮاد ﺑﻮدﻧﺪ و ﺧﻠﻔﺎی ستمگر عباسی به دلیل ﺟﺎﯾﮕﺎه رﻓﯿﻊ آن حضرت، به دﻧﺒﺎل ﻓﺮﺻـﺘﯽ بودند ﺗﺎ ایشان را ﺑﻪ ﺷﻬﺎدت ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ. ﻟﺬا آن حضرت ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺮﺧﯽ از ﺑﺰرﮔـﺎن ﺷـﯿﻌﻪ ﻫﻤﭽـﻮن اﺣﻤـﺪﺑﻦ اﺑـﯽ ﻋﺒـﺪاﷲ ﺑﺮﻗـﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮔﻤﻨﺎم از وﻃﻦ ﺧﻮد ﻫﺠﺮت کرده به ری آمدند و در در ﺳﺮداب ﻣﻨﺰل ﯾﮑﯽ از ﺷﯿﻌﯿﺎن ﺳـﮑﻮﻧﺖ اﺧﺘﯿـﺎر ﮐـﺮده و ﺷـﺐﻫـﺎ را ﺑـﻪ ﻧﻤـﺎز و ﻋﺒﺎدت و روزﻫﺎ را ﺑﻪ روزه‌داری ﻣﯽﮔﺬراﻧﺪﻧﺪ. ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ ﺟﻤﻌﯽ از ﻣﺤﺒﺎن اﻫﻞ ﺑﯿﺖ(ع) از ﺣﻀﻮر اﯾﺸﺎن آﮔﺎه ﺷﺪه و مخفیانه ﺑـﻪ ﺣﻀﻮرﺷـﺎن ﻣﺸﺮف و ﻣﺴﺎﺋﻞ دﯾﻨﯽ خود را از ایشان می‌پرسیدند. اﺑﻮﺗﺮاب روﯾﺎﻧﯽ از راویان حضرت عبدالعظیم، ﺑﻪ ﻧﻘﻞ از حمّاد رازی ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ:« ﺧـﺪﻣﺖ اﻣـﺎم ﻫـﺎدی(ع) رﺳـﯿﺪم و از اﯾﺸـﺎن ﻣﺴـﺎﺋﻠﯽ ﻣﺮﺑـﻮط ﺑـﻪ ﺣـﻼل و ﺣـﺮام ﭘﺮﺳـﯿﺪم، آن ﺣﻀﺮت ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺮا داده و ﻣﻮﻗﻊ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ: ﻫﺮ ﮔﺎه ﻣﺴﺌﻠﻪای ﺑﺮای ﺗﻮ ﭘﯿﺶ آﻣﺪ آن‌را از ﻋﺒﺪاﻟﻌﻈﯿﻢ ﺣﺴﻨﯽ بپرس و ﺳﻼم ﻣﺮا ﺑﻪ او ﺑﺮﺳﺎن».

ﺣﻀﻮر ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﻌﻈﯿﻢ(ع) در ری و ﺑﻪ ﺗﺒﻊ اﯾﺸﺎن ﺣﻀﻮر ﻋﺎﻟﻤﺎن ﺑﺰرگ ﺷﯿﻌﯽ، زﻣﯿﻨﻪ را ﺑﺮای ﮔﺴﺘﺮش ﺗﺸـﯿﻊ در اﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ و ﻣﺮاﮐﺰ دﯾﮕﺮ ﻓـﺮاﻫﻢ ﮐـﺮد. برخی از ﻣﺤـﺪﺛﺎن ﺑـﺰرگ ﺷـﯿﻌﻪ ﻫﻤﭽـﻮن ﻣﺮﺣـﻮم ﺷـﯿﺦ ﮐﻠﯿﻨـﯽ و ﻣﺮﺣﻮم ﺷﯿﺦ ﺻﺪوق و  ﻣﻔﺴـﺮﯾﻦ نام‌آوری ‌ﻫﻤﭽـﻮن ﺷـﯿﺦ اﺑﻮاﻟﻔﺘـﻮح رازی زادة اﯾﻦ دﯾﺎر ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﯾﮏ وﻗﺘﯽ ﺧﺪﻣﺖ ﺣﻀﺮت آﯾﺖ‌اﷲ اﻟﻌﻈﻤﯽ ﺟﻮادی آﻣﻠﯽ رﺳﯿﺪم. اﯾﺸﺎن درباره حضرت عبدالعظیم(ع) ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ:«اﯾﻦ ﺳﯿﺪ ﺑﺰرﮔﻮار  ﺣﻖ ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﻪ ﮔﺮدن ﺷـﯿﻌﻪ از ﯾـﮏ ﺳـﻮ و ﺑـﻪ ﮔـﺮدن ﻣـﺎ اﯾﺮاﻧـﯽﻫـﺎ از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ دارد، زﻣﺎﻧﯽ‌که اﯾﺸﺎن ﺑﻪ ری آﻣﺪﻧـﺪ اﯾـﻦ ﻣﻨﻄﻘـﻪ در اﺧﺘﯿـﺎر اﻓـﺮاد ﻣﺨـﺎﻟﻒ ﺑـﺎ اﻫـﻞ ﺑﯿـﺖ(ع) ﺑـﻮد و ﺣﻀﻮر اﯾﺸﺎن و در اﻣﺘﺪاد آن ﺳﺎﯾﺮ اﻣﺎمزادﮔﺎن و ﻋﻠﻤﺎی ﺑﺰرگ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺪ ﺗﺎ اﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﮕﺎﻫﯽ ﺑﺮای ﺷـﯿﻌﯿﺎن و ﮔﺴـﺘﺮش ﻣﻌﺎرف اﻫﻞ ﺑﯿﺖ(ع) ﺗﺒﺪﯾﻞ شود».

حضرت عبدالعظیم حسنی از راویان ائمه اطهار(ع) هستند و و احادیث بسیاری از ایشان به نقل از امام رضا(ع)، امام جواد(ع) و امام هادی(ع)  نقل شده است. درباره جایگاه و منزلت ایشان نزد امامان معصوم(ع) برایمان بگویید.

ارﺗﺒﺎط ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﻌﻈﯿﻢ(ع) ﺑﺎ ﭼﻨﺪ اﻣﺎم ﺑﺰرگ ﺷﯿﻌﻪ در ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻌﺘﺒﺮ آﻣﺪه ولیﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ اﺣﺎدﯾـثی که اﯾﺸـﺎن از اﻣﺎﻣﺎن نقل کرده‌اند، ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ امام علی النقی(ع) اﺳﺖ. ﺑﺰرﮔﺎن اﻫﻞ ﺣﺪﯾﺚ و رﺟﺎل ﻧﯿﺰ رواﯾﺎت اﯾﺸﺎن را  ﺣَﺴَﻦ  و ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل داﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ. ﻣﺪال اﻓﺘﺨﺎری ﮐﻪ اﻣﺎم ﻫﺎدی(ع) ﭘﺲ از ﻋﺮﺿﻪ اﻋﺘﻘﺎدات ﺗﻮﺳـﻂ ﺣﻀـﺮت ﻋﺒـﺪاﻟﻌﻈﯿﻢ ﺑـﻪ اﯾﺸـﺎن داده و فرموده اند:«انت ولینا حقا» در ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺟﺎﯾﮕﺎه و ﻣﻨﺰﻟﺖ آن ﺣﻀﺮت ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ.

در ﻣﺠﻤﻮع از ﻣﻨﺎﺑﻊ دﯾﻨﯽ برداشت چنین می‌‍شود که :اولا ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﻌﻈﯿﻢ(ع) زﻣﺎن اﻣﺎم کاظم(ع) در ﻗﯿﺪ ﺣﯿﺎت ﺑﻮده و ﺑﺎ اﺻﺤﺎب آن ﺣﻀﺮت ﻣﻌﺎﺷـﺮت داﺷﺘﻪ ولی ﻣﺤﻀﺮ آن اﻣﺎم را درک ﻧﮑﺮده اﺳﺖ. دوم اینکه ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﺪﯾﺜﯽ ﮐﻪ اﯾﺸﺎن از اﻣﺎم رﺿﺎ(ع) ﻧﻘﻞ ﮐﺮده، ﺑـﻪ ﺣﻀـﻮر آن ﺣﻀـﺮت ﺷـﺮﻓﯿﺎب ﺷـﺪه و دو اﻣﺎم ﺑﺰرﮔﻮار دﯾﮕﺮ ﯾﻌﻨﯽ ﺣﻀﺮت ﺟﻮاد اﻻﺋﻤﻪ(ع) و ﺣﻀـﺮت اﻣـﺎم ﻫـﺎدی(ع) را ﻫـﻢ درک ﮐـﺮده و ﺑﯿﺸـﺘﺮ رواﯾـﺎت حضرت ﻋﺒﺪاﻟﻌﻈﯿﻢ از اﯾﻦ دو اﻣﺎم ﻧﻘﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ . سوم اینکه اﺑﻦ ﻗﻮﻟﻮﯾﻪ درﮐﺎﻣـﻞ اﻟﺰﯾـﺎرات ﺑـﻪ ﻧﻘـﻞ از ﻣﺤﻤـﺪ ﺑـﻦ ﯾﺤﯿـﯽ اﺷـﻌﺮی رواﯾـﺖ ﮐـﺮده ﮐـﻪ ﺷﺨﺼـﯽ از اﻫـﺎﻟﯽ ری ﺧـﺪﻣﺖ اﻣﺎم ﻫﺎدی(ع) رﺳﯿﺪ. ﺣﻀﺮت ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﺠﺎ ﺑﻮدی؟ ﭘﺎﺳـﺦ داد ﺑـﻪ زﯾـﺎرت ﺳﯿﺪاﻟﺸـﻬﺪاء(ع) رﻓﺘـﻪ ﺑـﻮدم ﺣﻀﺮت ﻓﺮﻣﻮدﻧـﺪ: «آﮔـﺎه ﺑـﺎش اﮔـﺮ ﻗﺒـﺮ ﻋﺒـﺪاﻟﻌﻈﯿﻢ ﺣﺴـﻨﯽ را ﮐـﻪ ﻧـﺰد ﺷـﻤﺎ ﻣـﯽﺑﺎﺷـﺪ زﯾـﺎرت ﮐـﺮده ﺑـﻮدی ﻣﺜـﻞ اﯾـﻦ ﺑـﻮد ﮐﻪ ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﯽ(ع) را زﯾﺎرت کرده‌ای». ﻣﺮﺣﻮم ﺷﯿﺦ ﺻﺪوق ﻧﯿﺰ ﻫﻤﯿﻦ رواﯾﺖ را در ﺻﻔﺤﻪ 95 ﺛﻮاب اﻻﻋﻤﺎل ﻧﻘﻞ ﮐﺮده و آن دو ﺑﺰرﮔـﻮار ﻣﺮاﺳـﻼت و ﺗﻮﻗﯿﻌﺎﺗﯽ ﺑﺮای اﯾﺸﺎن ﻧﻮﺷﺘﻪاﻧـﺪ و ﻧﻘـﻞ ﮐـﺮده‌اﻧـﺪ ﮐـﻪ ﺣﻀـﺮت ﻋﺒـﺪاﻟﻌﻈﯿﻢ(ع) از ﺟﻤـﺎﻋﺘﯽ از اﺻـﺤﺎب ﺣﻀﺮت ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻦ ﺟﻌﻔﺮ(ع) و ﺣﻀﺮت رﺿﺎ(ع)ﻧﻘﻞ ﺣﺪﯾﺚ ﮐﺮده اﺳﺖ. ﻣﺮﺣﻮم ﻋﻼﻣﻪ ﻣﺠﻠﺴﯽ ﻧﯿﺰ در ﮐﺘﺎب هدیةاﻟﺰاﺋﺮﯾﻦ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ:«از ﻣﺰارات ﻣﺸﻬﻮره ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ، ﻣﺮﻗﺪ ﻣﻨﻮر اﻣﺎم زاده واﺟﺐ اﻟﺘﻌﻈﯿﻢ، ﻋﺒﺪاﻟﻌﻈﯿﻢ ﺑﻦ ﻋﺒﺪاﷲ ﺣﺴﻨﯽ اﺳﺖ، او از اﮐﺎﺑﺮ ﻣﺤﺪﺛﯿﻦ و اﻋـﺎﻇﻢ ﻋﻠﻤﺎ و زﻫﺎد و عباد و از اﺻﺤﺎب ﺣﻀﺮت اﻣﺎم ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﯽ(ع) و اﻣـﺎم ﻋﻠـﯽ اﻟﻨﻘـﯽ(ع) ﺑـﻮده و ﻧﻬﺎﯾـﺖ ﺗﻮﺳـﻞ و اﻧﻘﻄـﺎع ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ اﯾﺸﺎن داﺷﺘﻪ و اﺣﺎدﯾﺚ زﯾﺎدی از آن دو اﻣﺎم رواﯾﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ». ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﻌﻈﯿﻢ(ع) محضر اﻣـﺎم هشتم(ع) را ﻫـﻢ درک ﮐـﺮده و از آن ﺣﻀـﺮت ﺣـﺪﯾﺚ ﻧﻘـﻞ ﮐـﺮده اﺳـﺖ. از پیام معروفی که حضرت رضا(ع) از طریق حضرت عبدالعظیم(ع) به شیعیان رسانده‌اند ﮐـﺎﻣﻼً ﻣﻌﻠـﻮم ﻣـﯽﺷـﻮد ﮐـﻪ ایشان ﺟﺎﯾﮕـﺎه رﻓﯿﻌـﯽ ﻧـﺰد ثامن‌الحجج(ع) داﺷﺘﻪ اﺳﺖ؛ در بخشی از این پیام حضرت رضا(ع) می‌گوید: ای عبدالعظیم سلام مرا به دوستدارانم ﺑﺮﺳﺎن و ﺑﻪ آﻧﺎن ﺑﮕﻮ در دلﻫـﺎی ﺧـﻮد راﻫﯽ ﺑﺮای ﺷﯿﻄﺎن ﺑﺎز ﻧﮑﻨﻨﺪ و آﻧﻬﺎ را اﻣﺮ ﮐﻦ ﺑﻪ راﺳﺘﮕﻮﯾﯽ در ﮔﻔﺘﺎر و ادای اﻣﺎﻧﺖ و ﺳﮑﻮت و ﺗﺮک ﻣﻨﺎزﻋﻪ و ﺟـﺪال در ﮐﺎرﻫـﺎی ﺑﯿﻬﻮده... دوﺳﺘﺎن ﻣﺮا ﻣﺘﻮﺟﻪ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻧﯿﮑﻮﮐﺎران آﻧﻬﺎ را آﻣﺮزﯾﺪه و از ﺑـﺪﮐﺎران آﻧﻬـﺎ درﮔﺬﺷـﺘﻪ، ﻣﮕـﺮ ﮐﺴـﺎﻧﯽ ﮐـﻪ ﺷـﺮک آورده‌اﻧـﺪ و ﯾﺎ ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎن ﻣﺮا  رﻧﺠﺎﻧﺪه و ﯾﺎ در دل ﺧﻮد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ وی ﮐﯿﻨﻪ و ﻋﺪاوت دارﻧﺪ. ﭘﺮوردﮔـﺎر از اﯾﻨﮕﻮﻧـﻪ اﺷـﺨﺎص ﻧﺨﻮاﻫـﺪ ﮔﺬﺷﺖ و آﻧﻬﺎ را ﻧﻤﯽﺑﺨﺸﺪ ﻣﮕﺮ اﯾﻦ ﮐﻪ از ﻧﯿﺖ ﺧﻮد ﺑﺮﮔﺮدد، اﮔﺮ از اﯾﻦ ﮐﺎر زﺷﺖ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﺪ، ﻣﻮرد آﻣﺮزش ﺧﺪاوﻧـﺪ ﻗـﺮار ﺧﻮاﻫﻨـﺪ ﮔﺮﻓﺖ و اﮔﺮ در اﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﺎﻗﯽ بمانند ﺧﺪاوﻧﺪ روح اﯾﻤﺎن را از دل آﻧﻬـﺎ ﺧـﺎرج ﺧﻮاﻫـﺪ ﮐـﺮد و از وﻻﯾـﺖ ﻣـﻦ ﺑﯿـﺮون ﻣـﯽروﻧـﺪ.

وجود بارگاه مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) در ری چه آثار و برکاتی برای جامعه تشیع داشته است؟

درباره تاریخچه این آستان مطهر، آنگونه که در منابع معتبر شیعه آمده: یکی از شیعیان ﺷﺒﯽ پیامبر(ص) را در ﺧﻮاب دﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ: ﻣﺮدی از ﻓﺮزﻧـﺪان ﻣﻦ ﮐـﻪ در ﮐـﻮی ﺑﺮدﮔـﺎن( ﻣﻌـﺮوف ﺑـﻪ سکة الموالی» اﻗﺎﻣـﺖ دارد از دﻧﯿـﺎ ﻣـﯽرود و او را ﻧﺰدﯾـﮏ درﺧـﺖ ﺳـﯿﺒﯽ در ﺑـﺎغ  ﻋﺒﺪاﻟﺠﺒﺎر ﺑﻦ ﻋﺒﺪاﻟﻮﻫﺎب دﻓﻦ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺤﻞ دﻓﻦ را ﻫﻢ در ﺧﻮاب ﺑﻪ وی ﻧﺸﺎن دادند. وی ﭘﺲ از ﺑﯿﺪار ﺷﺪن ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ زﻣﯿﻦ را از ﺻﺎﺣﺒﺶ ﺧﺮﯾﺪاری ﮐﻨﺪ. وقتی قضیه را به ﺻﺎﺣﺐ ﺑﺎغ گفت او ﭘﺎﺳﺦ داد: ﻣﻦ ﻫﻢ ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﻮاب را دﯾﺪه‌ام و ﻟﺬا ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑـﻪ ﻓـﺮوش ﻧـﺪارم و اﯾﻨﺠـﺎ را ﺑـﺮای ﺳـﺎدات و ﺷـﯿﻌﯿﺎن ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﻢ ﺗﺎ ﻣﺮدﮔﺎن ﺧﻮد را دﻓﻦ ﮐﻨﻨد. از آن زمان تا کنون اﯾﻦ ﺑﺎرﮔﺎه ﻧﻮراﻧﯽ ﻣﺤﻞ آﻣﺪ و ﺷﺪ اﻗﺸﺎر ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺮدم از داﺧﻞ و ﺧﺎرج ﮐﺸﻮر و ﻣﻨﺸﺄ ﺑﺮﮐـﺎت ﻓﺮاواﻧـﯽ ﺑـﻮده و ﻫﺴـﺖ. از ﻣﺮﺣﻮم آﯾﺖ اﷲ اﻟﻌﻈﻤﯽ ﺑﻬﺠﺖ(ره) ﻧﻘﻞ ﺷﺪه ﮐﻪ اﮔﺮ اﻫﺎﻟﯽ ﺗﻬﺮان ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻪ زﯾﺎرت ﺣﻀﺮت ﻋﺒﺪاﻟﻌﻈﯿﻢ  ﻧﺮوﻧﺪ در ﺣﻖ اﯾﺸﺎن ﺟﻔﺎ ﮐﺮده‌اﻧﺪ. ﺑﻨﺪه ﻣﮑﺮر از ﻣﺮدم ﻣﺠﺎور ﺣﺮم و زاﺋﺮﯾﻦ ﻋﺰﯾﺰ ﺷﻨﯿﺪه‌ام ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﻣﺎ ﮐﺮاﻣﺖﻫﺎی ﻓﺮاواﻧﯽ از ﺣﻀـﺮت دﯾـﺪه‌اﯾـﻢ و ﻋﺎﺷـﻖ اﯾـﻦ اﻣﺎمزاده ﻋﻈﯿﻢ‌اﻟﺸﺄن ﻫﺴﺘﯿﻢ. از ﻗﺪﯾﻢ ﻫﻢ ﻣﺮدم ﺗﻬﺮان و ﻣﻨﺎﻃﻖ اﻃﺮاف ﺷﺐﻫﺎ و روزﻫﺎی ﺟﻤﻌﻪ ﺑﺮای زﯾﺎرت آن ﺣﻀﺮت ﺑﻪ ری آﻣﺪه و ﺑﻪ ﺣﺮم ﻣﻄﻬـﺮ اﯾﺸـﺎن ﻣﺸﺮف ﻣﯽﺷﺪه و ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ﻧﯿﺰ اﯾﻨﭽﻨﯿﻦ اﺳﺖ. ما در ﻧﻈﺮ دارﯾﻢ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﻮده ﻣﻘﺎم ﻣﻌﻈﻢ رﻫﺒﺮیﮐﻪ ری را ﻗﺒﻠﻪ ﺗﻬﺮان ﻧﺎﻣﯿﺪه‌اﻧﺪ اﻧﺸﺎء اﷲ اﯾﻦ ﻣﮑـﺎن ﻣﻘـﺪس را ﺑﻪ ﻗﻄﺐ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺗﻬﺮان ﺗﺒﺪﯾﻞ کنیم ﺗﺎ ﻫﻤﭽﻨـﺎن ﺷـﻌﺎع ﻧـﻮراﻧﯽ اﯾـﻦ اﻣـﺎمزادﮔـﺎن واﺟـﺐ اﻟﺘﻌﻈـﯿﻢ ﺑـﺮ ﻣـﺮدم ﺑﺘﺎﺑـﺪ و ﻣﻨﺸﺎء ﺑﺮﮐﺎت ﻣﻌﻨﻮی ﻓﺮاوان ﺷﻮد.

خبرنگار: زهرا دلپذیر