به گزارش قدس آنلاین، دیلی اکسپرس در همین زمینه نوشت:‌ چین به دلیل نگرانی از وقوع جنگ جهانی سوم در نتیجه بحران در فلسطین این کشتی‌ها را روانه منطقه کرده است. اما وزارت دفاع چین ضمن معمولی اعلام کردن این اتفاق از اعزام چهل و چهارمین نیروی ویژه اسکورت نیروی دریایی پکن به منطقه غرب آسیا خبر داد. بنا براین اعلام این ناوگان دریایی از روز چهارشنبه هفته گذشته برای یک سفر پنج روزه وارد کویت شده بود. سپس روز شنبه به مسقط پایتخت عمان رفت و پس از شرکت در رزمایش با نیروی دریایی عمان در دریای عمان، مسقط را ترک کرد. 

اما واقعیت آن است که با ورود این ۶ کشتی، نقش ناوگان دریایی چین در منطقه پررنگ شده است.

اینجاست که این پرسش مطرح می‌شود آیا حضور کشتی‌های چینی در منطقه تهدیدی برای ایران محسوب نمی‌شود؟ اساساً موضع کشورمان در این زمینه چیست؟ برخی کارشناسان معتقدند چین با حضور در منطقه غرب آسیا به‌دنبال حل مسئله فلسطین است. چنانچه شی جین پینگ، رهبر چین روز پنجشنبه گفته است راه حل دو کشوری برای ایجاد فلسطین مستقل «راه اساسی خروج» از جنگ اسرائیل و حماس است.

در همین زمینه به سراغ دکتر فاطمه محروق، عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی و کارشناس مسائل چین رفته‌ایم و از او در این زمینه پرسیده‌ایم. 

دکتر محروق معتقد است: «زمانی که الگوهای رفتاری چین در یک دهه اخیر را بررسی می‌کنیم، می‌بینیم همیشه در اوج بحران‌هایی مثل سوریه و لیبی، چین، شهروندان خود را از طریق کشتی‌هایش خارج می‌کند؛ بنابراین ممکن است حضور ۶ کشتی چینی، به‌دلیل احتمال گسترش تنش به کشورهای اطراف، بوده باشد و چین دغدغه حفظ شهروندان خود را داشته باشد. ارسال این ۶ کشتی  در راستای روند تاریخی راهبرد دفاعی چین نیز است. نیروی گشت‌زنی دریایی چین در سال ۲۰۰۸ شروع به ارسال کشتی‌های خود به خلیج عدن کرد و در سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۵، ۴۵ بار از این منطقه و بنادر خاورمیانه بازدید کرد و در همین راستا رزمایش‌های مختلف با ایران، ترکیه  و عربستان انجام داد. اعزام این کشتی‌ها در یکی دوهفته اخیر به عمان و کویت نیز در راستای دیپلماسی دفاعی چین تلقی می‌شود».

این کارشناس بین‌الملل می‌افزاید: با توجه به دیدار «ژای جون» نماینده ویژه دولت چین در امور منطقه غرب آسیا  با «میخائیل بوگدانوف» معاون وزیر امور خارجه  روسیه در «دوحه»، پایتخت قطر و اعلام آمادگی پکن برای کمک به از سرگیری مذاکرات سازش میان تشکیلات خودگردان فلسطین و رژیم صهیونیستی، نمی‌توان گفت حضور کشتی‌های چینی مداخله‌جویانه است. 

محروق ادامه می‌دهد: در چارچوب دیپلماسی چینی، در رسانه‌های چین بارها گفته شده به هیچ وجه در مسئله فلسطین چین در کنار آمریکا قرار نگرفته است و در این قضیه در کنار روسیه و در تلاش برای افزایش بازدارندگی خود است و اصولاً غزه، حریف چین نیست».

دکتر محروق معتقد است: «پکن تمایل دارد نقش میانجی و دیپلماسی قدرت بزرگ را در قضیه فلسطین نشان دهد، چین نه در مقابل آمریکا و نه در کنار او است. چین در کنار روسیه ایستاده است. چین درسال۲۰۰۲ نماینده ویژه برای امور خاورمیانه تشکیل داده و درباره مسئله فلسطین در کنار مسئله هسته‌ای ایران و دارفور موضع‌گیری کرده است. درسال۲۰۱۳ پیشنهاد چهار ماده‌ای برای حل مسئله فلسطین ارائه داده و در سال ۲۰۱۴  نیز پیشنهاد صلح پنج ماده‌ای ارائه کرده است. چین در حال تلاش برای دیپلماسی قدرت بزرگ خود است و می‌خواهد نقش مثبت  و میانجی ارائه دهد.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا حضور کشتی‌های چینی در منطقه با واکنش ایران مواجه خواهد شد، می‌گوید: پکن در حال ایجاد معماری جدید امنیتی در منطقه غرب آسیاست که با رویکرد انحصاری چندجانبه آمریکایی متفاوت است.اکنون هم به‌گونه‌ای چینی‌ها می‌خواهند بگویند آمریکا سبک چندجانبه‌گرایی انحصاری را دنبال می‌کند که با سبک چین متفاوت است . اما مواضع ایران به عرصه سیاست‌گذاری در پشت درهای بسته برمی گردد و تاکنون واکنش خاصی از ایران در عرصه رسانه‌ای و تحلیلی منتشر نشده است، اما به دلیل اینکه چین اعلام کرده طرف هیچ کشوری نیست، پس به نظر نمی‌رسد ایران واکنش منفی نشان دهد و در صورت نقش مؤثر چین در زمینه دیپلماسی و تلاش برای میانجیگری، حتی ممکن است ایران از اثرگذاری مثبت چین نیز حمایت کند».