شامگاه جمعه، مجمع عمومی سازمان ملل پیش‌نویس قطعنامه ای را تصویب و خواستار آتش‌بس بشردوستانه فوری و پایان خصومت‌ها در غزه شد. قطعنامه مذکور در حمایت از فلسطین با ارای قاطع یعنی ۱۲۰ موافق، ۱۴ مخالف و ۴۵ رأی ممتنع تصویب شد. هر چند این قطع نامه غیرالزام آور می باشد اما اقدام اخیر از چند بعد مهم و قابل ارزیابی است.

سازمان ملل دارای دو رکن  مجمع عمومی و شورای امنیت است،  شورای امنیت می‌تواند دستور اقدام قهری را صادر کند و حتی قطعنامه های آن در سطح بین الملل الزام آور می باشد،  اما وظایف و اختیاراتی که منشور به مجمع عمومی اعطا کرده به بحث، بررسی، شروع تحقیق و ارائه توصیه‌ محدود نمی‌شود و [قطعنامه‌های آن] صرفاً تشویقی نیست. مجمع عمومی در گذشته - به عنوان نمونه - وقتی در سال ۱۹۵۰ شورای امنیت به دلیل تهدید به وتوی اتحاد جماهیر شوروی سابق بر سر قضیه کُره به انسداد رسیده بود، مجوز «اقدامات اجرایی» - مانند مجوز تشکیل «ائتلاف مشتاقان» - را صادر کرد.

یا در سال ۱۹۷۳، مجمع عمومی قطعنامه ۳۱۵۱ را تصویب کرد که طی آن اعلام کرد رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی حق نمایندگی مردم آفریقای جنوبی را ندارد و جنبش‌های آزادی‌بخش را که توسط سازمان وحدت آفریقا به رسمیت شناخته شده بودند را به عنوان «نمایندگان واقعی اکثریت قاطع مردم آفریقای جنوبی» به رسمیت شناخت.

در واقع، مجمع عمومی می‌تواند از ظرفیت توصیه‌های به اصطلاح «غیر الزام‌آور» خود برای بسیج جامعه بین‌الملل برای تعیین ضرب‌الاجل، سرمایه‌برداری (Divest) از اسرائیل، اجرای تحریم‌های تسلیحاتی، پایان دادن به همکاری در زمینه ورزش، محروم‌سازی اسرائیل از نشست‌های جهانی یا مجموعه‌ای از اقدامات مشابه - در صورت تداوم این کارزار نسل کشی - استفاده کند.

این قطعنامه پیشنهادی که  تحت عنوان «حفاظت از غیر نظامیان و پایبندی به تعهدات حقوقی و بشردوستانه» توسط اردن به نمایندگی از کشورهای عربی صورت گرفت می تواند تاثیرات روانی، سیاسی، دیپلماسی و تبلیغاتی علیه اسرائیل  داشته باشد و در واقع پیام این نشست آن است که ملت های دنیا برای دفاع از مردم بی گناه غزه به دولت هایشان فشار آورده اند بطوریکه کشوری مانند فرانسه که همیشه بعنوان حامی رژیم صهیونیستی در عرصه بین الملل مطرح بود به این قطعنامه رای مثبت می دهد.

اما نکته ای که باید به آن اشاره شود این سات که نباید انتظار داشته باشیم که قطعنامه ای پیشنهادی بتواند پایه ای برای توقف حملات رژیم صهیونیستی به غزه باشد و بیشتر از جنبه تبلیغات و فشار بر ضد اسرائیل اهمیت دارد. گواه این مدعا هم این است که بلافاصله ساعاتی بعد از این نشست جنگنده‌های رژیم صهیونیستی با حملات بی‌وقفه به مناطق مختلف نوار غزه عملیات زمینی را آغاز کردند که با مقاومت رزمندگان مقاومت همراه شد.