با نگاهی واقع‌گرایانه به تحولات عرصه بین‌المللی، تأمین منافع و برقراری امنیت و ثبات، مؤلفه و هدف نهایی سیاست خارجی هر کشوری محسوب می‌شود. برهمین اساس، تضاد ماهوی جمهوری اسلامی ایران با رژیم نامشروع اسرائیل عاملی است که موجب شده از همان ابتدای انقلاب تاکنون بر ضرورت نابودی و فروپاشی اسرائیل تأکید شود. 

رژیم صهیونیستی به منزله همپیمان و مجری سیاست‌ها و اهداف منطقه‌ای آمریکا به شمار می‌رود و در مقابل، آمریکا هم تلاش دارد همسو  با این رژیم در راستای منافع آن حرکت کند. همین موجب می‌شود تا خطر وجود این رژیم و برهم خوردن توازن منطقه‌ای برای ایران همواره پابرجا باشد.

«استفان والت» نظریه‌پرداز رویکرد واقع‌گرایی تدافعی در عرصه روابط بین‌الملل به تازگی در تحلیلی در این باره گفته است: «دولت‌های دموکرات و جمهوری‌خواه به‌ جای اینکه به ‌عنوان یک میانجی بی‌طرف عمل کنند و از اهرم‌های عظیمی که در اختیار داشتند استفاده کنند، تسلیم فشار لابی‌ها شده‌اند، مانند «وکیل اسرائیل» عمل کرده‌اند، رهبران فلسطینی را تحت ‌فشار قرار داده‌اند تا در عین حمایت بی‌قید و شرط از اسرائیل امتیازات سنگینی هم بگیرند و بر تلاش چندین دهه‌ای اسرائیل برای از بین بردن اراضی که به‌ظاهر برای یک کشور آینده فلسطینی در نظر گرفته شده بود، چشم ببندند.

حتی امروز، دولت ایالات ‌متحده همچنان پول به دهان اسرائیل می‌ریزد و به دفاع از آن در مجامع بین‌المللی ادامه می‌دهد و درعین‌حال تأکید می‌کند به «راه‌حل دو کشوری» متعهد است».
از سوی دیگر، سیاست‌های منطقه‌ای رژیم صهیونیستی و سودای گسترش سرزمین در خاورمیانه بر این امر صحه می‌گذارد که رویکرد حمایت از فلسطین و تأکید بر نابودی اسرائیل به نوعی حرکت در مسیر واقعیات کنونی جهان و مطابق با منافع و امنیت ملی کشور است.

موضوعی که «جان مرشایمر» از نظریه‌پردازان واقع‌گرایی تهاجمی در توصیه‌ای به ایران تصریح می‌کند: «به دلیل نبود اقتدار مرکزی در عرصه بین‌الملل و حکم‌فرمایی قدرت در عرصه مناسبات سیاسی، ایران بایستی برای بالا بردن امنیت خود در جهان به قوی‌ترین دولت خاورمیانه تبدیل شود».

بدین ترتیب روشن است این امر از مسیر تقویت توان داخلی و مؤلفه‌ها و مصادیق قدرت و نیز مهار و کاهش کانون‌های چالش منطقه‌ای یعنی اسرائیل محقق می‌شود.

تداوم بحران فلسطین و بروز معمای امنیتی در خارومیانه گرچه در کوتاه‌مدت تبعات بسیاری برای دولت نتانیاهو خواهد داشت و بسیاری از تحلیلگران نیز رژیم صهیونیستی را بازنده جنگ می‌دانند، اما با انفعال کشورهای عربی – اسلامی و نبود کارکردی نهادهای بین‌المللی تحول چندانی در عرصه میدانی و دیپلماتیک به سود فسلطین رقم نخورد و ممکن است جنگ فرسایشی تا مدت‌ها ادامه یابد.

در همین راستا، حمایت جمهوری اسلامی ایران از فلسطین و زنده نگه داشتن آرمان آن می‌تواند به عنوان راهبردی برای دستیابی به توازن منطقه‌ای و افزایش توان محور مقاومت باشد و از نفوذ و قدرت‌یابی دوباره جبهه غربی و مشروعیت‌بخشی به رژیم صهیونیستی جلوگیری کند.