عفاف و حجاب از موضوعاتی فرهنگی است که دشمن به صورت کاملاً برنامه‌ریزی شده و با استفاده از تمامی امکانات و ابزارها مخصوصاً در حوزه رسانه و فضای سایبری با تهاجم فرهنگی به تخریب چهره آن پرداخته و در این راه توانسته بخشی از جوانان ما را با خود همراه کند. برای مقابله با این هجمه فرهنگی نیاز است به تبیین ایدئولوژی و رفع شبهات پرداخته و با اصلاح سبک زندگی و گسترش زندگی عفیفانه و اقدامات سلبی و ایجابی و آموزش این توطئه را خنثی کنیم.
نظرات خانم صدیقه صنعتگر، مدیر کل امور زنان، خانواده و عفاف و حجاب ستاد امر به معروف و نهی از منکر کشور را در ادامه می‌خوانید. او می‌گوید متأسفانه در حوزه فرهنگ کم‌کاری‌هایی داشته‌ایم اما با برنامه‌ریزی می‌توانیم مشکلات را رفع کنیم.
کشف حجاب حرام شرعی و سیاسی است
خانم صنعتگر در ابتدا با بیان اینکه توجه نکردن متولیان فرهنگی به حوزه رسانه سبب شده که دشمن بتواند برخی از جوانان را با خود همراه کند، می‌گوید: اینکه چگونه فضای رسانه رها شد و راهکارهای برون رفت از آن چیست نیاز به بحث‌های مفصل در فرصت دیگری دارد. نکته مهم این که رسانه قلب حقیقت ایجاد کرد. جوانان بیشترین قشری بودند که در شرایط تسلط سحر رسانه، دچار دریافت و فهم غلط شدند. مهمترین اقدام دشمن القای شخصی بودن حجاب و عدم نیاز دولت‌ها و افراد به دخالت در امر شخصی بود.
او در پاسخ به اینکه حجاب امری شخصی است یا اجتماعی، توضیح می‌دهد: برای رسیدن به پاسخ این پرسش باید ملاک شخصی و اجتماعی بودن را مشخص کنیم. هر چیز که داخل خانه بوده و بروز و ظهوری به بیرون نداشته باشد قطعاً حریم شخصی بوده و تجسس در حریم شخصی ممنوع است و هر آنچه در منظر و دید دیگران قرار بگیرد، در حیطه حریم اجتماعی تعریف می‌شود. به همین دلیل پوشش فرد در اجتماع و اثرات آن امری اجتماعی و جزو حقوق مدنی است. قطعاً سلیقه‌ها و آرای مختلفی در جوامع وجود دارد و در برخورد بین آنان تعارض و تضاد شکل گرفته و اتفاق می‌افتد. پس برای اینکه حاکمیت و جامعه بتوانند منافع مشترک خود را حفظ کرده و با هر نگاه و جهان‌بینی به رشد و تعالی برسند، باید قانون وضع شود. در مورد پوشش نیز این قانون از بقیه قوانین مثتثنی نمی‌شود و برای آن قانون دیده شده است. البته در جوامع دیگر قانون پوشش بعنوان حقوق مدنی است اما در کشور ما، ایران اسلامی که قانون اساسی آن منطبق بر فقه شیعه است این قانون یک قانون شرعی است. بر همین اساس بود که رهبر انقلاب کشف حجاب عده‌ای در کشور را علاوه بر حرام شرعی، حرام سیاسی معرفی کرد، نه قانون حکومتی. پس لازم الاجرا بودن آن کاملاً مشخص است.
حجاب و سنگین شدن کفه آبرو و احترام
این پژوهشگر دینی بیان می‌کند: از نگاه اسلام زن و مرد، از جنبه انسانی هیچ تفاوتی با هم ندارند همچنان که حضرت زهرا(س) نمونه انسان کامل معرفی شده است اما از نظر جنسیتی با هم متفاوتند. این اختلاف سبب تولید نسل و از نظر روحیه سبب تربیت نسل انسانی و ادامه حیات و بقای جامعه انسانی خواهد بود. وقتی که اختلاف وجود دارد کاملاً منطقی است که قوانین بین آنها متفاوت باشد. قانون پوشش برای زن و مرد یکسان است. آقایان هم باید پوشش را رعایت کنند اما حدود آن با توجه به اینکه اثرگذاری متفاوتی در جامعه دارد، تفاوت خواهد داشت.
او با مشکلات عدم پوشش نیز اشاره کرده و ادامه می‌دهد: از نظر فردی، خانم که مظهر مطلوبیت است، با عدم پوشش در رقابتی قرار می‌گیرد که بازنده است. او چون نمی‌خواهد از مطلوبیتش کم شود، مجبور است که در این رقابت هر روز خود را به گونه‌ای درگیر به روز شدن، جراحی‌ها و پوشش‌های متفاوت کند که این چرخه باطل او را از بروز و ظهور استعدادهای انسانی‌اش دور می‌کند و در نهایت دچار خلأهای روحی و افسردگی‌ها و سرخوردگی‌ها می‌شود. در حقیقت انسانیت یک خانم را تحت شعاع قرار می‌دهد در حالی‌که رهبر انقلاب فرموده است حجاب ارزشگذاری زن و سنگین شدن کفه آبرو و احترام اوست.
حجاب، آرامش و امنیت اجتماعی
صنعتگر در توضیح برخی از اثرات پوشش بر خانواده و اجتماع نیز یادآور می‌شود: اگر قانون پوشش عملی و اجرایی شود، سبب می‌شود کامیابی‌های جنسی که در خلقت آدمی وجود دارد به محیط خانواده و همسران معطوف شود و در نتیجه آرامش و بهداشت روانی را ایجاد خواهد کرد. صمیمت بین زوجین زیاد شده و خانواده مستحکم‌تر شود. در خانه‌ای که استحکام و قوامیت آقا وجود داشته باشد و خانم بعنوان مظهر عشق و علاقه و عاطفه محور تربیت باشد، نسل آینده با تربیت صحیح رشد می‌کند و اثرات آن به طور یقین در اجتماع بروز و ظهور خواهد داشت.
او اضافه می‌کند: اجرای قانون پوشش در جامعه هم اثرگذار است و با جلوگیری از ورود جاذبه‌های جنسیتی به اجتماع، نیروی انسانی معطوف به حوزه کاری و تولید ثروت و قدرت برای اجتماع شود. اگر به قانون حجاب پایبند نباشیم، اثرات سوء عمل نکردن به آن در حوزه فرد، خانواده و اجتماع در بلند مدت جامعه را دچار آسیب‌های فراوانی خواهد کرد.
ضرورت جهاد تبیین در حجاب
مدیر کل امور زنان، خانواده و عفاف و حجاب ستاد امر به معروف و نهی از منکر کشور تاکید می‌کند: باید تعریفی شفاف از حجاب داشته باشیم. حجاب که در حیا و عفت ریشه دارد به معنای محدود کردن جاذبه‌های جنسیتی در اجتماع برای رسیدن به آزادی انسانی است. در قانون طلایی اعتدال، بیان می‌شود که عفت در کنار شجاعت و حکمت از پایه‌های اساسی فضایل اخلاقی هستند. عفت حد اعتدال غریزه شهوت است. یعنی جلوگیری از افراط و تفریط. حجاب محدود کردن جاذبه‌های جنسی برای آزاد سازی در خانه است. حجاب امری برای اجتماع است. اگر با افراط به غریزه شهوت پرداخته شود، جایگاه انسانی انسان به شدت آسیب می‌بیند. زیرا این بُعد غریزی که باید ناظر به هدف خلقت بوده و از آن بهره ببریم، دچار عطش روحی شده و قناعت ناپذیر می‌شود. در آن صورت انسان را چنان در خود غرق می‌کند که اثری از انسانیت انسان و بروز و ظهور استعدادهای انسانی را نخواهیم دید و چه بسا انسان «کالانعام بل هم اضل» می‌شود. البته تفریط و سرکوب کردن شهوت هم موجب سرخوردگی فرد می‌شود که شاید در ابتدا اثر آن مشهود نباشد اما در بلند مدت زندگی فرد و کانون خانواده را دچار مشکل می‌کند همچنان که یکی از دلایل طلاق عاطفی را می‌توانیم همین مسئله عنوان کنیم. این عفت اقسام مختلف شنیداری، دیداری، رفتاری دارد. حد عفت در ظاهر و پوشش می‌شود حجاب.
این پژوهشگر حجاب یادآور می‌شود: برخی افراد با حجاب‌های رنگی رنگی، ممکن است بخشی از این عفت را در ظاهر و پوشش رعایت کنند ولی عفت رفتاری توسط آنان رعایت نمی‌شود. آسیبی که آنان به نسل جوان می‌زنند گاهی جبران ناپذیر بوده و ناشی از توجه نکردن ما به رهنمودهای حضرت آقاست. توجه به جهاد تبیین، تبیین فلسفه حجاب و قوانینی که در این حوزه وجود دارد از آن تاکیدات است. محجبه‌هایی پر از رنگ و لعاب، همان دخترانی هستند که بنا به دلایل مختلف فردی، خانوادگی، اجتماعی یا حتی روانی؛ دچار اضطراب‌ها، استرس‌ها و مشکلات روانی هستند. آنها نه تنها با این سبک پوشش و زندگی، به آرامش نمی‌رسند که حتی همان مقدار آرامش را از خود سلب می‌کنند زیرا در رقابتی پایان ناپذیر قرار می‌گیرند.
همه در قبال وضعیت فرهنگی جامعه مسئول هستند
مدیر کل امور زنان، خانواده و عفاف و حجاب ستاد امر به معروف و نهی از منکر کشور تصریح می‌کند: مدیران و متولیان فرهنگی بدانند که همگی در قبال وضعیت فرهنگی جامعه مسئول هستند. آنها فقط وظیفه برگزاری کنسرت ندارند بلکه مؤظف هستند در حوزه تربیت کار کنند که هر چقدر در این حوزه کار شود، کم است. خانواده نیز فقط وظیفه تهیه خوراک و پوشاک فرزندان را ندارد. ما والدین وظیفه اقناع نیازهای روحی و روانی فرزندانمان را داریم. توجه به نیازهای عاطفی و هیجانات و لذت‌های نوجوان و جوان باید بر بستر خانواده شکل بگیرد تا دشمن نتواند از خلإ دستیابی نوجوانان به آنان سوء استفاده کرده و با انحراف کشاندن مسیر این هیجانات آنان را تبدیل به رفتار هنجار شکنانه‌ای کند که بخشی از آن را در قامت حجاب استایل‌ها می‌بینیم. اگر رابطه جوان و نوجوان با خانواده مستحکم باشد و این نسل ارزشمند دچار خلا عاطفی نشود و محیط خانواده بستر رسیدن او به هیجانات و لذت‌ها باشد، مطمئن باشید در مورد حجاب هیچ مشکلی نخواهیم داشت.
خانم صنعتگر در پایان می‌گوید: متأسفانه در حوزه فرهنگ کم‌کاری‌هایی داشته‌ایم به حدی که طبق فرمایش حضرت آقا، دشمن برنامه‌ریزی کرده و بی‌حجابی را برای ما آورده است. برای عبور از این مشکل باید برنامه داشته باشیم. نیاز است در کنار تمامی ارگان‌های اثرگذار، حوزه‌های علمیه هم پای کار باشند. آنها باید بتوانند در مقابل فرهنگ بدحجابی، پوشش جوانان سرزمین را به سمت و سویی هدایت کنند که زیبایی و اصول اسلامی در کنار هم جریان داشته باشد. در این صورت درگیر ناهنجاری‌هایی مانند حجاب استایل‌ها نشده و جوانان در حفظ حجاب، قانع و قاطع خواهند بود.
نظر شما