مهدی هاشم زاده کارشناس انرژی در رابطه با اهمیت صدور مجوز بهره برداری از میادین مشترک نفت و گاز کشور به بخش غیردولتی و شرکت های خارجی با امکان تعیین رابطه مالی مناسب در جهت توسعه بازارهای صادراتی ایران گفت: توسعه و استخراج منابع نفت و گاز نقشی حیاتی در اقتصاد، امنیت انرژی و توسعه کلی یک کشور دارد. به طور سنتی، بسیاری از کشورها برای انحصار اکتشاف و تولید این منابع به نهادهای تحت کنترل دولت متکی هستند و در ایران نیز تا پیش از قانون برنامه هفتم توسعه تنها شرکت ملی نفت ایران مجوز بهره برداری انحصاری از میادین نفت و گاز ما را داشته است.

وی افزود: با این حال، شکستن این انحصار و اجازه ورود شرکت‌های غیردولتی و خارجی به بازار سبب خواهد شد که کشور در زمینه همکاری با شرکت های مختلف غیردولتی و حتی شرکت های خارجی دستش باز شود. نکته بسیار مهم در مصوبه قانون برنامه هفتم توسعه، باز گذاشتن اختیار تعیین رابطه مالی مناسب توسط وزارت نفت است که این امکان را خواهد داد که علاوه بر فروش فعلی منابع نفت و گاز کشور، بازارهای جدیدی در اختیار کشور قرار گیرد که بدون یک ریال منابع دولتی، درآمدهای ارزی ایران حاصل از صادرات این نفت و گاز با تحولی بزرگ روبرو شود.

هاشم زاده ادامه داد: یکی از مزیت های اولیه شکستن انحصار در توسعه نفت و گاز، افزایش رقابت پذیری در بهره برداری از منابع یک کشور است. وقتی چندین شرکت مجاز به مشارکت باشند، رقابت سالم را تقویت می‌کند و منجر به روش‌های استخراج کارآمدتر و خلاقانه‌تر می‌شود. رقابت شرکت‌ها را تشویق می‌کند تا در تحقیق و توسعه سرمایه‌گذاری کنند، که منجر به پیشرفت در فناوری، کارایی و پایداری محیط‌زیست می‌شود.

این کارشناس انرژی افزود: علاوه بر این، چندین بازیگر در بازار، سرعت فعالیت‌های اکتشاف و توسعه را افزایش می‌دهند. با انحصار، فرآیند تصمیم گیری می تواند کند باشد و منجر به تاخیر در استخراج منابع شود. با این حال، رقابت تصمیم‌گیری و اجرای سریع‌تر را تحریک می‌کند و منجر به استخراج به موقع و بهینه‌تر از ذخایر نفت و گاز می‌شود.

توسعه سرمایه گذاری و گسترش حضور بخش خصوصی و خارجی بدون تکیه صرف بر بودجه دولتی

این کارشناس انرژی با اشاره به توسعه سرمایه گذاری و گسترش حضور بخش خصوصی، غیردولتی و حتی شرکت های خارجی در صنعت نفت و گاز ایران گفت: با اجازه شرکت‌های غیردولتی و خارجی برای ورود به بخش نفت و گاز، کشورها می‌توانند از سرمایه‌گذاری‌های بخش خصوصی بدون تکیه صرف به بودجه دولتی بهره‌مند شوند.

هاشم زاده افزود: این تنوع منابع سرمایه گذاری بار منابع مالی دولت را کاهش می دهد و استفاده پایدارتر و کارآمدتر از وجوه را ترویج می کند. شرکت‌های بخش خصوصی، تخصص، توانایی‌های مالی و ظرفیت ریسک‌پذیری خود را به روی میز می‌آورند. آنها علاقه خاصی به به حداکثر رساندن بازده سرمایه گذاری خود دارند، که آنها را تشویق می کند تا کارآمد و مؤثر عمل کنند. با استفاده از سرمایه‌گذاری‌های بخش خصوصی، کشورها می‌توانند از سرمایه و دانش فنی بیشتری بهره ببرند که منجر به توسعه میادین مشترک و استخراج بهینه‌تر از منابع نفت و گاز آنها شود.

رابطه افزایش رقابت در حوزه نفت و گاز  و  ایجاد اشتغال و تحریک فعالیت های اقتصادی در صنایع

مدیر گروه انرژی اندیشکده ماهد ادامه داد: شکستن انحصار در توسعه نفت و گاز می تواند به رشد اقتصادی یک کشور و توسعه بازارهای موجود کمک شایانی کند. افزایش رقابت در این بخش منجر به ایجاد اشتغال و تحریک فعالیت های اقتصادی در صنایع مرتبط می شود.این یک اثر چند برابری بر اقتصاد ایجاد می‌کند، جریان‌های درآمد اضافی ایجاد می‌کند و کسب‌وکارهای محلی را تقویت می‌کند. همچنین ورود شرکت های غیردولتی و خارجی به بازار می تواند تاثیر مثبتی بر توسعه صنایع داخلی داشته باشد.

هاشم زاده افزود: این شرکت‌ها اغلب فناوری‌های جدید، بهترین شیوه‌ها و تکنیک‌های مدیریتی پیشرفته را معرفی می‌کنند که می‌تواند برای شرکت‌های محلی مفید باشد. این انتقال دانش و فناوری می تواند به توسعه نیروی کار ماهر و افزایش رقابت کلی بخش نفت و گاز داخلی کمک کند.

تنوع بازارها وابستگی به یک بازار واحد را کاهش  و خطر نوسانات قیمت جهانی را کاهش می دهد

این کارشناس انرژی گفت: علاوه بر این، افزایش رقابت می تواند منجر به توسعه بازارهای جدید هم در داخل و هم در سطح بین المللی شود. این امر می تواند از طریق ایجاد سرمایه گذاری مشترک، مشارکت و فرصت های صادراتی محقق شود. تنوع بازارها وابستگی به یک بازار واحد را کاهش می دهد و خطرات مرتبط با نوسانات قیمت جهانی نفت و گاز را کاهش می دهد.

هاشم زاده گفت: شکستن انحصار در توسعه نفت و گاز باعث جذب سرمایه گذاری خارجی می شود که می تواند منافع بی شماری را برای کشور به همراه داشته باشد. شرکت های خارجی اغلب دارای فن آوری، تخصص و دانش پیشرفته ای هستند که می تواند با شرکت ها و کارگران محلی به اشتراک گذاشته شود. این انتقال فناوری می تواند به توسعه صنایع داخلی و ارتقای توانمندی های فناورانه کشور کمک کند.