اگر کودک اوتیسم در خانه دارید، احتمالا یکی از اولین چیزهایی که مربیان و کلینیک های اوتیسم درباره آن صحبت کرده اند، بازی های تخیلی این کودکان است. خصوصا کودکان با اختلاف طیف اوتیسم جدی تر، تمایل بیشتری به این نوع بازی از خود نشان می دهند  و بنظر میرسد مربیان نیز بر آن تاکید ویژه دارند.

بازی تخیلی چیست؟

بازی تخیلی که از آن بعنوان بازی نمادی یا ساختگی نیز یاد می شود، نوعی بازی نمایشی است که دران کودک از تخیل خود  برای خلق موقعیت، شخصیت و سناریوهای بازی استفاده میکند. در طول بازی، کودکان نقش هایی را بازی می کنند که به نوعی تقلید موقعیت های زندگی واقعی به حساب می آید و در مواردی سناریو بازی بطور خارق العاده ای از فضای واقعی دور است. در این بازی اغلب از اشیاء یا اسباب بازی ها بعنوان نماد افراد یا اشیاء دیگر استفاده می شود وبه کودک اجازه میدهد نقش ها، روابط و پویایی اجتماعی را کشف کند.

بازی تخیلی از چند جهت در رشد کودک موثر است

۱-رشد شناختی: بازی های تخیلی به کودکان در رشد مهارت های شناختی مثل حل مساله، تصمیم گیری، تفکر خلاق کمک شایانی می کند. کودکان با استفاده از تخیل خود در قالب بازی  سناریویی را طراحی کنند و مسائل تخیلی را در قالب بازی حل کنند.  

۲-رشد زبانی: تخیل در بازی به رشد زبانی کودکان بویژه کودکان اوتیسم کمک می کند زیرا کودک در گفتگویی که تخیل میکند، قصه ای را روایت می کند که کودک را وادار می کند از زبان در جهت معنا داری استفاده کند.

۳- رشد اجتماعی: بازی تخیلی فرصتی به کودک می دهد تا مهارت هایی مثل همدلی، همکاری را تمرین کند، آنها در این بازی نقش های مختلفی را امتحان می کنند که به آنها فرصت میدهد در قالب بازی جای دیگران فکر کنند و افکار واحساسات دیگران را درک کنند. در مواردی کودکان با کمک همسالان تخیلی خود در بازی سناریو سازی میکنند.

۴_ رشد احساسی : بازی نمایشی این امکان را به کودک می دهد در یک محیط امن و کنترل شده احساسات خود را کشف و ابراز کند. آنها می توانند در حین بازی احساسات متفاوتی را به نمایش بگذارند، ویاد می گیرند احساسات خود را  حین تغییر روایت سناریو ها تغییر بدهند یا تنظیم کنند.

بازی تخیلی بخش طبیعی و البته ضروری کودکی است و علاوه بر رشد شناختی، زبانی، اجتماعی و احساسی  به ارتقاء خلاقیت و درک عمیق تر او از دنیای اطراف کمک می کند.

منبع: روانشناسی کودک

ترجمه:لیلا شرفی خبرنگار جوان قدس