حجت‌الاسلام والمسلمین علی خیاط مدیر حوزه علمیه خراسان امروز در سلسله جلسات گفتمان معرفت مرکز تحقیقات اسلامی مشهد مقدس، به موضوع معیت قرآن و اهل بیت(ع) در ادعیه معصومین(ع) پرداخت و بحث دعا و نیایش را، یک امر فطری دانست و اظهار داشت: دعا و نیایش قدمتی، به قدمت خلقت بشر دارد و مختص قوم، ملت و آئین خاص نیست، بلکه امر و حس فطری است.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه دعا و ادعیه امری فطری است و در همه شرایط، انسان‌ها این نیاز را در خودشان می‌بینند مخصوصا در مواقعی که انسان دچار اضطرار می‌شود، چون در آن لحظه غبار غفلت کنار و فطرت انسان آشکار می‌شود و به این مسئله و مبدا مافوق خود توجه می‌کند و دست به دعا و نیایش و مناجات با پروردگار بر می‌دارد.

مدیر حوزه علمیه خراسان با بیان اینکه در آیات قرآن نیز ادعیه مطرح شده و این امر مسلمی است که مورد تأکید آیات قرآن و کاوش‌های باستان شناسی می‌باشد، ابراز کرد: از آغاز خلقت نیایش مطرح بوده و این امری فطری است.

حجت الاسلام والمسلمین خیاط، با بیان این که در فرهنگ اسلام دعا منظر بلند و جایگاه برجسته‌ای دارد و در راستای شناخت حقیقت دعا، انسان باید تلاش کند تا بتواند حقیقت دعا را بر اساس آیات و روایات بشناسد، تصریح کرد: تا به درک حقیقت دعا و نیایش و مناجات همت نگماریم، ارزش تأکید بزرگان دین را درک نمی‌کنیم.

وی با بیان اینکه دعا در فرهنگ دینی برابر با عبادت است و اگر کسی اهل دعا نباشد، در آیه قرآن آن را مستکبر می‌دانند، خاطرنشان کرد: امام سجاد(ع) در توضیح این معنا می‌فرمایند، کسی اگر اهل دعا نباشد، روی دیگر سکه استکبار است، بنابراین اساس دعا برای بندگی است و انسان باید در مقام دعا بندگی خود را ابراز کند.

مدیر حوزه علمیه خراسان، با بیان اینکه در روایات دیگر آمده که برجسته‌ترین نوع عبادت، دعا می‌باشد، گفت: در آئین اسلام مسلمانان به دعا توجه ویژه داشته‌اند و در بین مسلمانان آنقدر که دعا در مکتب اهل بیت(ع) مورد تأکید بوده جای دیگر مطرح نبوده و لذا فصل بالنده‌ای از فرهنگ مکتوب اهل بیت(ع) ادعیه به جای مانده از آنان است.

حجت الاسلام والمسلمین خیاط، با بیان اینکه گفتار حکیمانه و دلنشین اهل بیت(ع) و ائمه معصومین(ع) و مناجات آنان در میان فرمایشات دیگر ائمه حقیقتا فصل بالنده و یکی از ابعاد مهم زندگی است که در قالب نیایش تجلی یافته است، ابراز کرد: اهل بیت(ع) در نیایش‌ها میراث مکتوب و ذخیره فرهنگی ارجمندی را به ارث گذاشته‌اند که اگر آن را مکتب بخوانیم، گزاف نگفته‌ایم.

وی ادامه داد: مرحوم علامه امینی نیز چنین مطرح نمودند که اسلام برای مسلمانان مدرسه‌ای تأسیس کرده که درب این مدرسه، دو لنگه دارد، یکی دعا و دیگری زیارات است و در این مکتب غنی اهل بیت(ع)، دعا و زیارات به‌عنوان منابع مطمئن و سرشار از آموزه‌های دینی برای ما و نسل‌های بعد از ما به ارمغان گذاشته شده است.

مدیر حوزه علمیه خراسان، با بیان اینکه مرحوم شهید مطهری درباره اهمیت دعاهای اهل بیت(ع) و محتوای آن این طور مطرح کرده که یکی از آن گنجینه‌های بزرگ دنیای شیعه، این دعاهاست، خاطر نشان کرد: در عبارات چنین بیان می‌شود که به خدا قسم گنجینه‌ای از معرفت است که اگر هیچ دلیل دیگری جز دعاها نداشتیم و اسلام در ۱۴ قرن چیز دیگری نداشت، جز همین که توسط شاگردان اسلام چنین اثری ظاهر شده باشد، همین کافی است و آن قدر رفعت دارد که اعجاز جز این چیزی نیست.

وی با بیان اینکه در قالب ادعیه، امامان و ائمه معصومین با خداوند متعال سخن می‌گویند و این ارزش دعا را فزونی داده است، عنوان کرد: وجه اهمیت دعاهای اهل بیت(ع) این است که امام در گفت‌وگوی با خدا صحبت می‌کند و این گفت‌وگو عملا از گفت‌وگوی اهل بیت(ع) با مردم که متناسب با عقول آنان می‌باشد متفاوت است و در دعا با معبود حقیقی مواجه می‌شوند و آنچه در نهانخانه رازها و اسرار درون دارند در مقابل خداوند تجلی می‌کنند.

حجت الاسلام والمسلمین خیاط، با بیان اینکه مبانی معارفی نیز در دعا تجلی می‌کند که این معارف به غیر دعا در جای دیگری یافت نمی‌شود و لذا ائمه مجبور بودند با لسان دعا سخنان خود را مطرح کنند، اظهار کرد: لسان دعا یک لسان خاص و ویژه است که اهل بیت(ع) آن را برای بیان پاره‌ای معارف انتخاب می‌کنند.

مدیر حوزه علمیه خراسان، با بیان اینکه معارف اهل بیت(ع) جز در قالب دعا بیان شدنی نیست، ابراز کرد: اگر کسی به دعای اهل بیت توجه کند، این امر برای او هم آورده کلامی فراوان و هم آورده در جنبه‌های محتوایی و معرفتی دارد.