مسئله‌ای که امروز آن را در کشوری همانند بحرین شاهد هستیم که به‌عنوان شریک اقتصادی و راهبردی رژیم صهیونیستی از سال ۲۰۲۰ و پس از پیمان ابراهیم قراردادهای بسیاری با این رژیم منعقد کرده است.

بحرین یکی از چهار کشور عربی پس از امارات متحده عربی، سودان و مراکش است که در سال‌های اخیر روابط خود را با رژیم صهیونیستی در سطح عادی‌سازی گسترش داده است. 

این کشور حتی در ماه‌های گذشته همسو با سیاست‌های تل‌آویو و واشنگتن، در حمایت از جنایات اسرائیل در غزه سیاست سکوت و پشتیبانی از تل‌آویو را در پیش گرفته بود اما امروز جریانی در بحرین ایجاد شده که پایه آن از سال ۲۰۱۲ میلادی (پس از سرکوب اعتراضات بحرین در سال ۲۰۱۱) شکل گرفته و برای مقابله با اقدامات ظالمانه و استبدادی حکومت آل‌خلیفه علیه شیعیان، فعالیت‌های سیاسی و مسلحانه زیادی را انجام داده است.

امروز محور مقاومت در منطقه غرب آسیا شامل گروه‌های مقاومتی است که در کشورهایی که دارای شاکله‌های اجتماعی و مذهبی ویژه‌ای هستند شکل می‌گیرد؛ مواردی که در بیش از هفت ماه گذشته در کشورهای لبنان، عراق، سوریه و یمن شاهد آن بودیم، اما شکل‌گیری گروه مقاومت در کشوری همانند بحرین که دارای فضای سیاسی بسته و استبدادی است نشان می‌دهد جایگاه محور مقاومت در سطح جهان در حال گسترش است. 

هرچند مردم بحرین به دلیل حاکمیت استبدادی سال‌ها از مسئله فلسطین و اسرائیل دور ماندند و در مقاطعی دچار گسست و شکاف شدند، اما اقدامات اخیر مقاومت اسلامی بحرین نشان می‌دهد مردم در این کشور وارد فضای مقاومتی شده‌اند و با توجه به ساختار جمعیتی که در جزیره وجود دارد به نظر می‌رسد این کشور می‌تواند یکی از کشورهایی باشد که معادلات منطقه‌ای را به نفع مقاومت تغییر می‌دهد.

شکل‌گیری مقاومت اسلامی در بحرین می‌تواند چندین پیام برای حاکمان آل‌خلیفه و حتی دیگر کشورهای حامی رژیم صهیونیستی در حاشیه خلیج‌فارس داشته باشد.

نخستین نکته‌ای که باید به آن اشاره کرد، موقعیت مهم جغرافیایی بحرین است. بحرین به عنوان یکی از چهار کشور عربی و نیز جزو متحدان نزدیک عربستان سعودی در منطقه خلیج فارس محسوب می‌شود که از طریق پیمان ابراهیم در سال ۲۰۲۰ میلادی توسط ایالات متحده آمریکا، رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخت و از طرفی دیگر، این کشور برای آمریکا به‌عنوان یک پایگاه نظامی کلیدی به حساب می‌آید. 

منامه، پایتخت بحرین، میزبان مقر ناوگان پنجم نیروی دریایی ایالات متحده است، پس شکل‌گیری هر نیروی مردمی در بستر مقاومت نه تنها می‌تواند برای حاکمان استبدادی بحرین آسیب‌زا باشد بلکه در آینده حضور نظامی آمریکا در منامه را با مشکل مواجه خواهد ساخت.

دوم اینکه بحرین تنها کشور عربی بود که به ائتلاف آمریکایی - انگلیسی ملحق شد که در ماه دسامبر (در ابتدای عملیات طوفان‌الاقصی) برای مقابله با اقدامات نیروهای مسلح یمن در دریای سرخ شکل گرفت، اما حالا به نظر می‌رسد با شروع فاز جدید اقدامات گروه مقاومت اسلامی بحرین به عنوان یکی از جدیدترین شاخه‌های محور مقاومت در منطقه باید منتظر تحولات تازه‌ای در این کشور، به عنوان یکی از متحدان راهبردی رژیم صهیونیستی باشیم. 

این درحالی است که گردان‌های الاشتر بحرین با انجام یک عملیات علیه رژیم صهیونیستی از خاک عراق، اعلام گشایش جبهه جدیدی در نبرد محور مقاومت علیه اسرائیل کرد که این نشان‌دهنده پنجمین جبهه گشوده شده توسط نیروهای ائتلاف محور مقاومت همسو با مقاومت فلسطین از زمان آغاز جنگ غزه تا امروز بوده است. 

امروز مردم بحرین به‌خوبی متوجه نفوذ رژیم صهیونیستی در میان کشورهای اسلامی خلیج‌فارس به‌خصوص بحرین شده‌اند و اعلام موجودیت گردان‌های الاشتر(بسیج مردمی بحرین) ضربه سهمگین دیگر بر پیکره رژیم صهیونیستی در میان کشورهای همسو و همراه آن در منطقه خواهد بود.