سوزاندن گازهای فلر در صنعت نفت و گاز در بسیاری از کشورها از جمله ایران مشکل مهمی بوده است. این فرآیند نه تنها منابع با ارزش و محدود را هدر می دهد، بلکه به آلودگی محیط زیست نیز کمک می کند. این گازهای فلر مرتبط به جای جذب و استفاده، اغلب شعله ور می شوند و آلاینده های مضر را در جو آزاد می کنند.

این عمل بیهوده نه تنها منابع ارزشمند انرژی را هدر می دهد، بلکه به آلودگی هوا و تغییرات آب و هوایی نیز کمک می کند. یکی از معایب اصلی سوزاندن گازهای فلر، از دست دادن قابل توجه منابع ارزشمند گاز طبیعی است.  علاوه بر این، سوزاندن گازهای فلر منجر به انتشار آلاینده های مضر در جو می شود.

دولت شهید رئیسی با درک اثرات زیانبار سوزاندن گازهای فلر، اقداماتی را برای رفع این موضوع انجام داده است. در دولت سیزدهم تلاش‌های راهبردی در جهت عقد قرارداد برای جمع‌آوری و استفاده از گازهای فلر صورت گرفت که نتیجه آن کاهش چشمگیر میزان سوختن گازهای فلر بود. به این ترتیب با پایان یافتن فلرسوزی ایران در سال ۱۴۰۴ به پشتوانه اقدامات دولت شهید رئیسی با جمع آوری کامل گازهای فلر، ایران این پتانسیل را دارد که تجارت گاز خود را دو برابر کرده و از منابع گاز طبیعی خود به شیوه ای پایدارتر و از نظر اقتصادی سودمندتر سرمایه گذاری کند.

در دولت سیزدهم ایران بخش‌های دانش‌بنیان مردم‌نهاد و کاملا غیردولتی به حوزه انرژی نفوذ کردند و توانستیم طرح‌های بهره‌وری گازهای فلر را در بخش‌هایی مختلف کشور که شاهد فلرسوزی بودیم؛ پیش ببریم و جمع‌آوری گازهای فلر رشد ۱۰ برابری در دولت سیزدهم داشته است.

در نتیجه، با جمع آوری و استفاده از گازهای فلر در دولت شیهد رئیسی توانستیم اثرات منفی سوزاندن گازهای فلر را کاهش دهیم و از پتانسیل کامل منابع گاز طبیعی خود به نفع نسل فعلی و آینده استفاده کنیم. در دولت سیزدهم ایران حدود ۳۰ میلیون مترمکعب گازهای فلر جمع‌آوری شده است. در سال ۱۴۰۱ معادل ۱۰ میلیون مترمکعب در روز و در سال ۱۴۰۲ معادل ۲۰ میلیون مترمکعب در روز سوزاندن گازهای فلر کاهش یافته است. برنامه‌ریزی و سرمایه‎‌گذاری کامل نیز تا پایان ۱۴۰۴ انجام گرفته شده است که جلوگیری از هدررفت کامل گازهای فلر به وقوع بپیوندد.