در روزگاری که پیامبر(ص) برای دعوت مردم به اسلام تلاش می‌کرد، با افرادی روبه‌رو بود که سلایق، اخلاق، افکار و اعتقادات مختلفی داشتند. این تفاوت انسان‌ها با یکدیگر و سعی در آگاه کردن و نشان دادن واقعیت‌ها به آنان کاری دشوار بود که نیاز به صبوری و درایت بسیار زیادی داشت. ایشان با هر قشری به شیوه‌ای خاص برخورد می‌کرد تا آن‌ها را متوجه حقانیت خود کند. موضوعی که برای انسان‌های روشن‌ضمیر ثابت شده بود.

امروز ۲۴ ذی‌الحجه است. روزی که مباهله نام دارد و آیه تطهیر هم در این روز نازل شده است. آیه‌ای که با نزول آن، خداوند مهر تأیید دیگری بر فضائل اهل‌بیت(ع) و جایگاه والای آنان در شناخت و قبول اسلام زده است.

همزمان با فرارسیدن این ایام، فرازهایی از فرمایشات آیت‌الله العظمی جوادی آملی در خصوص اهمیت این روز به‌ویژه اثبات افضلیت و حقانیت اهل‌بیت(ع) را از نظر می‌گذرانیم.

آیت‌الله العظمی جوادی آملی با بیان اینکه روز مباهله جزو اعیاد رسمی ما شیعه‌هاست، اظهار کرد: از مفاخر ما شیعیان همین ۲۴ ذی‌الحجه و همین آیه مباهله است که باید این روز را گرامی داشت. این‌ها جزو اعیاد رسمی و مفاخر و مدارک ماست، این‌ها جزو دین ماست، این روزها را باید به رسمیت شناخت.

این مضمون در قرآن کریم به صورت‌های گوناگون آمده است، در آیه‌ ۶۰ به بعد سوره مبارکه «آل‌عمران» جریان «مباهله» مطرح است. پیامبر(ص) با مسیحی‌های نجران برهان اقامه کرد که در جریان حضرت آدم برای شما مسلّم است او پدر و مادری نداشت، ولی با این حال «إبن الله» نبود، او مخلوق خدا و «عبدالله» است. عیسی(ع) هم مخلوق خدا و «عبد الله» است، نه «الله» است و نه «إبن الله».

وقتی برهان در آن‌ها اثر نکرد، فرمودند اثر عملی دارد و آن «مباهله» است. خدای سبحان به پیامبرش(ص) دستور بِهال داد، فرمود به آن‌ها بگو ما چنین مباهله می‌کنیم و راه مباهله هم این است که ما فرزندانمان و دخترانمان و نفوس خود را دعوت می‌کنیم، شما هم همین کار را کنید. فردا که شد، وجود مبارک رسول گرامی(ص) حسین بن علی(ع) را در آغوش گرفت، دست امام حسن(ع) را گرفته، فاطمه زهرا(س) پشت سر و امیرالمؤمنین(ع) هم در کنار ایشان بودند. فرمود: «نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکُمْ» یعنی ما حسن و حسین(ع) را آوردیم. ما کسانی که به منزله جان ما هستند را می‌آوریم شما هم همچنین؛ این برای آن است که ریشه خانواده‌ای که داعیه دروغ دارند قطع شود «ثُمَّ نَبْتَهِل فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللّهِ عَلَی الْکَاذِبِینَ» تا دروغگویان (و کافران) را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازیم.

آن بیان نورانی که در روایات آمده «کلّهم من نور واحد» روشن می‌کند این‌ها یک حقیقت‌اند که به ۱۴ لباس درآمدند. آن‌وقت هم این بیان نورانی رسول خدا(ص) که فرمود: «علی منّی و أنا من علی» معنایش روشن می‌شود هم «حسین منی و أنا من حسین». چرا وجود مبارک رسول خدا(ص) این حرف را درباره پسرش ابراهیم نگفت، درباره نوه‌اش می‌گوید. ابراهیم پسر او بود، هر پدری یک پسری دارد اما نبی اکرم(ص) بخواهد بگوید من از فلان‌کس هستم، یعنی مسئله امامت، ولایت و نبوت یک نور است؛ این نور گاهی به صورت پیامبر(ص) درمی‌آید گاهی به صورت صدیقه کبرا(س) و گاهی به صورت ۱۲ امام. البته در هر جایی درجه و مرتبه خاص خودش را دارد. بنابراین آنچه در روایات ماست که «علی منی و أنا من علی» این را قبلاً فرموده بود و پس از مباهله به صورت رسمی‌تر بیان کرد.

این ایام فرصت‌های بسیار مناسب و جزو ایام الهی است؛  همیشه نسیم به ساحل نمی‌وزد، آن وقت که نسیم هست فرمود خودتان را در معرض آن قرار دهید! روز مباهله و روز نزول سوره مبارکه «هل أتی» از این قبیل است.

خبرنگار: زهره هاشمی