به‌گزارش قدس آنلاین، ششم تیرماه سال جاری تفاهمنامه واردات گاز از روسیه به‌ایران امضا شد؛ تفاهم‌نامه‌ای که بسیاری از کارشناسان و مسئولان آن را گامی در مسیر تبدیل شدن به‌هاب گازی می‌دانند.
اوجی، وزیر نفت با بیان اینکه ایران و روسیه دارای بیش از ۶۰ درصد ذخایر گازی دنیا هستند؛ این تفاهمنامه را عاملی در ایجاد تحول در بحث موازنه انرژی در منطقه دانست به‌خصوص اینکه ایران با زیرساخت‌ها و خطوط انتقال گاز سراسری که دارد به‌طور کامل آماده دریافت این مقدار گاز خواهد بود.
توان تبدیل به‌هاب برقی هم داریم
محمدصادق مهرجو، کارشناس ارشد اقتصاد انرژی در گفت‌وگو با خبرنگار قدس درخصوص اهمیت تفاهمنامه واردات گاز از روسیه، این تفاهم نامه را گامی در راه تبدیل شدن ایران به‌هاب گازی دانست و اظهار کرد: با این اقدام نه تنها تبدیل به‌هاب گازی می‌شویم، بلکه در ادامه می‌توانیم باتوجه به‌وابستگی زیرساختی برق و گازمان به‌هم، تبدیل به‌هاب برقی هم بشویم.
وی ضمن بیان اینکه نزدیک ۸۰ درصد از نیروگاه‌های برقی ما وابسته به‌سوخت گاز و فرآورده هستند، در رابطه با مزایای داخلی این تفاهم نامه، گفت: زمانی که در زمستان گاز نداشته باشیم و بخواهیم میزان مصرف و عرضه گاز را در شبکه مصرف خانگی افزایش دهیم، چون میزان تولید محدود است مجبور هستیم گاز را به‌سمت شهرک‌های صنعتی، پتروشیمی‌ها و نیروگاه‌ها و حتی صادرات محدود کنیم و در بخش نیروگاهی باتوجه به‌اینکه به‌تدوام تولید برق نیاز داریم ناچارا مجبور به‌استفاده از فرآورده‌هایی چون گازوئیل و مازوت می‌شویم و از آنجا که ما درمقابل مصرف چندگانه گازوئیل، تولید داخلی چندانی نداریم، مجبور به‌واردات در این حوزه می‌شویم و این درحالی است که هزینه واردات هر لیتر گازوئیل قابل توجه و حدود دو تا دو و نیم برابرهزینه واردات هر متر مکعب گاز است.
مهرجو مزیت اصلی صادرات گاز روسیه به‌اروپا را ارزان بودن آن دانست و خاطرنشان کرد: چنانچه بتوانیم در همان سقف قیمتی و یا کمی بیشتر، گاز روسیه را وارد کنیم حداقل از ۵۰ درصد صرفه جویی بابت جایگزین کردن گاز با گازوئیل بهره‌مند می‌شویم.(هزینه واردات گازوئیل ۶۰ تا ۷۰ سنت و گاز ۳۰ سنت)
این کارشناس انرژی پایداری شبکه برق در ایام زمستان و عدم استفاده از سوخت‌های آلاینده را از دیگر مزایای چنین تفاهم‌نامه‌ای برشمرد و تصریح کرد: بیش از یک دهه است که خط لوله سراسری احداث کردیم که وظیفه آن انتقال گاز به‌نطقه صفرمرزی برای صادرات به‌پاکستان بود؛ اما ناترازی‌های اخیر باعث شده ما در سختی برای بحث صادرات به‌پاکستان قرار گیریم و به‌همین دلیل نگران این هستم که چنانچه در آینده نزدیک خط لوله گاز صادراتی پاکستان در کشورش احداث شود، آنان براساس قرارداد، گاز طلب کنند و ما نتوانیم به‌تعهدات خود عمل و درنهایت دچار خسران شویم.
باید ظرفیت‌های خود را دربخش ال.ان.جی فعال کنیم
وی اضافه کرد: از طرفی به‌دلیل واقع شدن در سواحل عمان، به‌کشورهند نزدیک هستیم و می‌توانیم ظرفت‌های خود را در بخش ال.ان.جی فعال کنیم. یعنی می‌توانیم گاز را به‌کرانه‌های عمان ببریم و در آنجا آن را تبدیل به‌ال.ان.جی کنیم و حتی درصورتی که خط لوله پاکستان به‌هند هم عملیاتی نشد، یک سری ظرفیت‌های جدید ایجاد کنیم. حتی می‌توانیم با کمک چین که دارای تکنولوژی ساخت نیم ال.ان.جی است گاز را به‌کرانه عمان ببریم و آن را تبدیل به ال.ان.جی و در نهایت به‌چین صادر کنیم.
مهرجو در بخش دیگری از سخنان خود به‌میزان کم صادرات گاز توسط ایران به‌دنیا اشاره و خاطرنشان کرد: درست است که دومین دارنده منابع گازی دنیا هستیم؛ اما جزو ۱۰ کشور برتر صادرکننده آن محسوب نمی‌شویم؛ اما این تفاهمنامه می‌تواند در آینده ایران را به‌هاب گازی در منطقه غرب آسیا تبدیل کند.
چرا نباید ایران مسیر عبور گاز روسیه به‌ترکیه باشد؟
این کارشناس حوزه انرژی به‌قرارداد گازی با کشور ترکیه اشاره و اظهار کرد: بیش از دو دهه است که به‌ترکیه گاز صادر می‌کنیم و پرسش این است که چرا نباید ایران مسیر عبور گاز روسیه به‌ترکیه و درنهایت اروپا باشد؟
وی تاکید کرد: درصورت فعال کردن ظرفیت‌های خود می‌توانیم جایگزین گرجستان شویم(یکی از برنامه‌های روسیه انتقال گاز از گرجستان به‌ترکیه و درنهایت اروپاست) و حتی چنانچه بتوانیم درصدی از گاز روسیه را جذب کنیم، خواهیم توانست نقش موثرتری بابت ترانزیت گاز به‌ارپا ایفا کنیم به‌خصوص اینکه آینده جنگ روسیه و اوکراین مشخص نیست و سال آینده میلادی قرارداد گازی این دو کشور باهم به‌اتمام می‌رسد، بنابراین ایران مسیری امن برای صادرات گاز روسیه به‌ترکیه محسوب می‌شود.
مهرجو به‌علت پایین بودن صادرات گاز اشاره و تصریح کرد: به‌لحاظ زیرساختی مشکلی نداریم، چراکه هم‌اینک دارای ۴۰۰ هزار کیلومتر خط لوله اصلی و فرعی در کشور هستیم؛ اما مشکل اصلی ما در این رابطه بحث ناترازی انرژی در کشور است که ۷۰ درصد علت را دربرمی‌گیرد و ۳۰ درصد مابقی هم مربوط به‌عدم ساخت ال.ان.جی است.
می‌توانیم تامین‌کننده برق حاشیه خلیج فارس باشیم
این کارشناس انرژی در ادامه سخنان خود نحوه نقش‌آفرینی ایران در این تفاهمنامه را مورد اشاره قرار داد و گفت: هم می‌توانیم گاز را سوآپ کنیم و هم با تبدیل گاز به‌برق، آن را صادر کنیم. به‌ویژه اینکه ما در منطقه گرم و خشک قرار داریم و کشورهای اطراف ما به‌شدت به‌برق نیازمندند به‌خصوص کشورهای حاشیه خلیج فارس که مصرف کننده عمده برق محسوب می‌شوند.
وی تاکید کرد: از طرفی تحریم‌پذیری برق نسبت به‌گاز کمتر است به‌همین منظور با برنامه‌ریزی دقیق می‌توانیم نقش آفرینی پررنگی در منطقه غرب آسیا داشته باشیم.
نظر شما