به گزارش قدس آنلاین فصل نقل و انتقالات کلاً فصل عجیب و غریبی است. باید در یک باشگاه حضور داشته باشید تا این شرایط را درک کنید. هر دقیقه و هر ثانیه باید مراقب باشید تا بازیکنی که دو دستی به دست آورده‌اید را از تیم‌تان جدا نکنند. این قصه بازارِ میلیاردرها است. باشگاه‌هایی که با شکار ستاره‌ها نه تنها تیم خود را تقویت می‌کنند، بلکه سعی در تضعیف باشگاه رقیب نیز دارند. نمونه‌اش را به‌خصوص این فصل بارها مشاهده کرده‌ایم و در اغلب آنها البته پرسپولیس نقش بازنده را ایفا کرده است.

همه چیز از چند ماه قبل آغاز شد. شایعه‌ای از تبریز به تهران مخابره شد، مبنی بر اینکه تراکتور با ۳ بازیکن کلیدی پرسپولیس به توافق رسیده است. در آن مقطع کمتر کسی این خبر را باور داشت و همه می‌گفتند شایعه است و واقعیت ندارد، اما این اتفاق رخ داد. مهدی ترابی، علیرضا بیرانوند و دانیال اسماعیلی‌فر با تراکتور به توافق رسیدند و البته پیراهن سرخ پرسپولیس را در گاو صندوق گذاشتند به یادگار. اسماعیلی‌فر و ترابی معارفه شدند، رونمایی از آنها صورت گرفت و پیراهن قرمز تبریزی‌ها را نیز پوشیدند. پیراهن قرمزی که دیگر متعلق به پرسپولیس نبود. در این بین اما علیرضا بیرانوند با وجود توافق و امضای قرارداد با تراکتور همچنان می‌کوشد تا راهی برای بازگشت به پرسپولیس پیدا کند. مسیر او هموار نیست اما موانع را می‌شود از پیش‌رو برداشت. هر چند تراکتور پای خود را در یک کفش کرده که بیرانوند بازیکن ما است و نباید با باشگاه دیگری مذاکره کند.

تراکتور با جذب این ۳ ستاره، نه تنها اسکواد تیم خود را تقویت کرد بلکه باعث تضعیف پرسپولیس نیز شد. قهرمان لیگ بیست و سوم اما چاره‌ای نداشت جز اینکه برای پر شدن خلأ بخصوص ترابی سراغ ستاره‌های جوان لیگ برتر برود. بازیکنانی نظیر محمدحسین اسلامی از ذوب‌آهن و مهدی لیموچی از آلومینیوم اراک. در بحث اسلامی، پرسپولیس دیر اقدام کرد و بیشتر منتظر لیموچی ماند تا اینکه با استقلال بر سر بازیکن ۲۳ ساله ذوب‌آهن رقابت کند. همین شد که اسلامی به پرسپولیس پشت کرد و راهی استقلال شد تا شاگرد جواد نکونام شود.

پرسپولیس اما روزهای بسیاری را به این امید که لیموچی را جذب می‌کند، تلف کرد. رضا درویش مدام تأکید می‌کرد که با مدیرعامل آلومینیوم رفاقت دارد و او رضایتنامه لیموچی را فقط به مقصد پرسپولیس صادر می‌کند. همه چیز از نظر پرسپولیسی‌ها تمام شده بود اما به یکباره سپاهان وارد شد و زیر میز توافق زد. آلومینیوم به عنوان یک باشگاه حرفه‌ای، دریافت پول بیشتر را به رفاقت ترجیح داد و رضایتنامه لیموچی را جای تهران به اصفهان فرستاد. بازار نقل و انتقالات همین است. رفاقت معنایی ندارد و هر تیمی باهوش باشد و پول بیشتری خرج کند، ستاره‌ها را جذب می‌کند. همین داستانی را که برای لیموچی و سپاهان رخ داد.

پرسپولیس تا اینجای کار دروازه‌بان اصلی خود را از دست داده، با گولسیانی به توافق نرسیده، عبدالکریم حسن را در آستانه جدایی می‌بیند و البته با چالش انتخاب جایگزین برای اسماعیلی‌فر و مهدی ترابی هم مواجه است. عملکرد قهرمان لیگ در نقل و انتقالات به قدری ضعیف بوده که حتی هواداران هم راهی باشگاه شده‌اند تا انتقاد از رضا درویش و همکارانش را فریاد بزنند. پرسپولیس تا اینجای کار و در فصل نقل و انتقالات باخته، بد هم باخته است. باید دید در ادامه چه سرنوشتی در انتظار پرسپولیس خواهد بود و چه بازیکنانی جذب این تیم خواهند شد. شاید که هواداران راضی شوند، البته اگر ستاره‌ای باقی مانده باشد.