برخی مردم بر این باور هستند که با پایان ماه صفر و در بامداد اولین روز ماه ربیع الاول، باید به سوی مساجد روانه شد و هفت مسجد را دقّ الباب کرد و اینگونه به پیامبر(ص) برای آمدن ماه شادی اهل بیت(ع) تبریک گفت، براستی این باور، خرافه است یا جزو شعائر؟

در سال‌های ابتدایی این مراسم، به کوبیدن در مسجد و سپس اقامه نماز صبح در آخرین مسجد اکتفا می‌شد. اما با گذشت زمان برخی کارهای دیگر مانند تضرع، ناله، گریه بر در مسجد، پخش نذورات، شیرینی، شکلات و خواندن دعای توسل و حتی روشن کردن شمع بر در آخرین مسجد و آب و جارو کردن مقابل آن اضافه شد.

این دسته از مردم بر این باورند که با این اقدام و خواندن ادعیه چون دعای پایان ماه صفر و توسل، در شادی اهل بیت(ع) شریک شده و به واسطه حضرت زهرا(س) حاجات آنها برآورده می شود.

این باور خرافی با ایجاد شبکه های مجازی و شکل گیری ارتباطات مجازی گسترش پیدا کرده است، آن چنانکه در روزهای پایانی ماه صفر شاهد وفور مطالب تحت عناوین مختلف از دعای مخصوص تا فضیلت و خواص دقّ الباب مساجد در شبکه های مختلف اجتماعی هستیم. رواج این خرافه در سالهای اخیر، برخی علما و مراجع عظام تقلید را بر آن داشت تا به مناسبتهای مختلف بر خرافی بودن آن تاکید کرده و از مومنین خواستند از این اقدامات پرهیز کنند. پیرامون دلایل رواج این خرافه در جامعه با حجت الاسلام بهشتی، کارشناس مذهبی گفتگویی انجام دادیم که در ادامه می خوانید:

 حجت الاسلام «سیدجواد بهشتی» ، با بیان اینکه دق‌الباب مساجد در شب اول ماه ربیع‌الاول هیچ سند روایی ندارد، اظهار کرد: علما و بزرگان دینی انجام چنین اقداماتی را هرگز تایید نکرده اند، اعمال دینی فرد مومن باید همراه با منطق باشد و ریشه عقلانی و وحیانی داشته باشد، بنابراین باید از ترویج چنین اعمال خرافی در جامعه خودداری نمود.

این کارشناس مذهبی بیان کرد: کسانی که خرافه هایی همانند دق الباب را در جامعه رواج می دهند، افراد وسواس و خناس هستند و ریشه برخی از این اقدامات برگرفته از رسانه ها و شبکه های خارجی است که تلاش دارند در جامعه پریشانی ایجاد و اعتقادات مردم را سست کنند به همین جهت این بدعت ها را در جامعه تبلیغ و ترویج می کنند.

 حجت الاسلام بهشتی با بیان اینکه هر رفتار غیرمستند عقلی و شرعی می تواند، انسان را از مسیر حقیقت دور و زمینه پیمودن مسیرهای باطل و غلط را فراهم کند، ادامه داد: از این‌رو باید توجه داشت که رفتاری که متکی به مستند عقلی و شرعی نباشد و در ذهن مردم جای گیرد، این آسیب را به همراه دارد که که در آینده، هر نوع عمل و اندیشه خرافی و غلط به راحتی برای مردم باورپذیر شود.

وی ماه ربیع الاول را ماه پیامبر اکرم(ص) دانست و ابراز کرد: باید اخلاق و رفتار پیامبر(ص) به عنوان رسول مهربانی در جامعه به عنوان اسوه ترویج یابد و آحاد افراد جامعه از سیره ایشان الگوبرداری نمایند، قرآن کریم آیه ۳۳ سوره توبه معرف شخصیت نبی مکرم اسلام(ص)   است که خداوند می فرماید: «هُوَ الَّذی أَرسَلَ رَسولَهُ بِالهُدیٰ وَدینِ الحَقِّ لِیُظهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلِّهِ وَلَو کَرِهَ المُشرِکونَ، او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن را بر همه آیین‌ها غالب گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند». دین پیامبر خدا(ص) دینی استدلال، عقلانیت و حق است و اهل منبر و خطابه باید نزدیکان و مومنین را با این دین خدا و پیامبر رحمت و مهربانی آشنا و خرافه ها و بدعت هایی را که به دین اسلام وارد می شود، هم برای آگاه سازی مردم بیان کنند.

این کارشناس مذهبی وظیفه علما و اهل منبر در ترویج معارف و آموزه های اسلام مهم ارزیابی نمود و تصریح کرد: پیامبر اسلام(ص) آمدند تا خرافات و عادت هایی را که ریشه عقلایی ندارد، از جامعه بزدایند،این مهم در جامعه امروزی نیز باید کاربردی شود.

وی در پایان با اشاره به فضائل ماه ربیع الاول، خاطرنشان کرد: ماه ربیع اول، ماه بهار دل‌ها و عبادت و بشارتی برای اهل ایمان است. شب اول ماه ربیع الاول، مزین به لیله المبیت است. در این شب سران قریش تصمیم بر قتل پیامبر اسلام (ص) داشتند ولی به امر الهی و با خوابیدن امام علی (ع) در بستر پیامبر، نقشه آنان برملا شد، لازم است این اقدام امام علی(ع) که از بزرگ‌ترین افتخارات حضرت(ع) بوده است برای مردم بیان شود.