به‌گزارش قدس آنلاین، حسین محمدیان، عضو هیات رئیسه اتاق مشترک بازرگانی ایران و افغانستان در تشریح دلایل افزایش مراوادات اخیر دو کشور با هدف توسعه فعالیت‌های صنعتی، اظهار کرد: دولت مستقر در افغانستان پس از ثبات سیاسی که در این کشور حاکم شده به شدت بر جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی متمرکز است و برای رشد اقتصاد خود از مشارکت کشورهای دیگر استقبال چشمگیری می‌کند، در این بین ذخایر معدنی بکر و دست‌نخورده افغانستان جذابیت زیادی برای سرمایه‌گذاران دارد و این در حالی است که گفته می‌شود تمام عناصر جدول مندلیف در خاک افغانستان موجود است. بنابراین حتی چینی‌ها و اروپایی‌ها که در برقراری رابطه سیاسی با دولت افغانستان خود را مایل نشان نمی‌دهند در موضوعات اقتصادی با قدرت به دنبال سهم‌خواهی هستند و حتی ازبکستان هم به سرمایه‌گذاری در افغانستان روی آورده است.
وی افزود: در این میان کشورهایی که همواره بازاری سنتی در افغانستان داشته‌اند نسبت به توسعه اقتصادی افغانستان احساس خطر می‌کنند زیرا بسیاری از کالاهایی که تاکنون به این کشور صادر می‌شد به تدریج دارد در افغانستان تولید می‌شود و این بازار را از دست می‌دهند. به طور مثال زمانی ایران بزرگ‌ترین تامین‌کننده میلگرد افغانستان بود؛ اما در یک سال گذشته حتی یک کیلو میلگرد هم از ایران به افغانستان صادر نشده و صادرات شمش جای صادرات میلگرد را گرفته و افغانستانی‌ها از شمش برای تولید میلگرد و انواع محصولات فولادی استفاده می‌کنند. این اتفاق تنها به صنعت فولاد محدود نمی‌شود، پیش‌تر صادرات کیک و کلوچه و شیرینی از ایران به افغانستان انجام می‌شد؛ اما الان تعرفه واردات این کالاها به اندازه‌ای بالا رفته که دیگر صادرات صرفه اقتصادی ندارد و افزایش تعرفه به این دلیل اتفاق افتاده که افغانستانی‌ها واحدهای تولید محصولات یادشده را در این کشور راه‌اندازی کرده‌اند.
محمدیان در ادامه از رشد صادرات ماشین‌آلات صنعتی از ایران به مقصد افغانستان در یک سال گذشته خبر داد و گفت: امروز در شهرک صنعتی هرات دیگر پیدا کردن زمینی برای واگذاری آسان نیست و دولت افغانستان با هدف حمایت از تولید داخل این کشور حاضر است محصولات داخلی را ۲۰درصد گران‌تر بخرد.
عضو هیات رئیسه اتاق مشترک بازرگانی ایران و افغانستان یادآور شد: در این میان ایرانی‌ها هم اشتراکات زیادی با افغانستانی‌ها دارند و هم میزبان حدود ۱۰میلیون افغانستانی در ایران هستند و برای گرفتاری‌هایی که برای افغانستانی‌ها پیش آمده زحماتی را متحمل شدند. بنابراین اگر قرار است در افغانستان سرمایه‌گذاری جدی انجام شود ایران نیز باید از این موضوع سهم داشته باشد، بر همین اساس هیات‌های ایرانی جلسات کارشناسی گوناگونی برای توسعه همکاری‌های معدنی با افغانستانی‌ها داشته‌اند و بنا دارند با ایجاد یک کنسرسیوم حضور فعالی در معادن افغانستان داشته باشند و در همین زمینه تاکنون چند بار ملا عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی نخست وزیر طالبان به ایران دعوت شده و نتایج خوبی از نشست با ایشان به دست آمده است.
وی خاطرنشان کرد: در پی این گفت‌وگوها مشکلات مربوط به امور گمرکی به حداقل رسیده و ترانزیت ایران به افغانستان در سال جاری نسبت به سال گذشته حدود ۶۰درصد افزایش داشته است.
محمدیان در پاسخ به اینکه حضور مدیرعامل بزرگ‌ترین شرکت فولادی ایران در افغانستان می‌تواند حاکی از تلاش ایران برای همکاری در صنعت فولاد با افغانستان باشد، گفت: یکی از مباحث جدی ما دقیقا همین است، در همین راستا خط راه‌آهن خواف به هرات در حدود سه سال گذشته احداث شده و اکنون آماده بهره‌برداری است.
وی اضافه کرد: معدن سنگ آهن سنگان هم در مرز دو کشور قرار دارد، بر همین اساس شرکت‌های فولادی ایرانی بنا دارند کنسانتره سنگ آهن را از محل ورود موقت از افغانستان به ایران وارد کنند و شمش فولادی به افغانستان صادر کنند؛ این اتفاق می‌تواند به موازنه تجاری ایران و افغانستان کمک زیادی می‌کند آن هم در شرایطی که افغانستانی‌ها همیشه گله‌مند هستند که صادرات ایران به این کشور بسیار بیشتر از واردات ایران از افغانستان است.
نظر شما