محققان دانشگاه تارتو در استونی دریافتند که استفاده منظم از صفحه نمایش‌ها توسط والدین و کودکان با بدتر شدن مهارت‌های زبانی در کودکان ارتباط دارد.

به نقل از اس‌اف، این مطالعه که توسط تیا تولویست(Tiia Tulviste) و جان تولویست(Jaan Tulviste) انجام شد، بر خانواده‌های استونیایی با کودکان بین دو و نیم تا چهار سال متمرکز بود. یافته‌های آن‌ها نشان می‌دهد که مجموع بالای زمان استفاده از صفحه نمایش برای کودکان سبب ایجاد واژگان و مهارت‌های دستورزبانی ضعیف‌تر می‌شود. در واقع، هیچ یک از فعالیت‌های مبتنی بر صفحه نمایش که کودکان یا والدین در آن شرکت می‌کنند، تأثیر مثبتی بر مهارت‌های زبانی نداشت.

یکی از قابل توجه‌ترین یافته‌ها تاثیر بازی‌های ویدیویی بود. انجام بازی‌های ویدیویی ارتباط منفی با مهارت‌های زبانی کودکان داشت، صرف نظر از اینکه کودک، مادر یا پدر بازی را انجام می‌دهند. این نشان می‌دهد که نوع استفاده از صفحه نمایش به اندازه مدت زمان خیره شدن به آن اهمیت دارد.

دکتر تییا تولویست از دانشگاه تارتو، نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید: مطالعه ما نشان می‌دهد که الگوهای استفاده از صفحه نمایش کودکان مشابه الگوهای والدینشان است. محققان زبان کودک بر اهمیت تعاملات روزمره با بزرگسالان در رشد زبان اولیه کودک تاکید می‌کنند.

محققان سه نمایه استفاده از صفحه نمایش خانوادگی متمایز را شناسایی کردند: کاربران کم مصرف، متوسط ​​و پر مصرف. کودکان خانواده‌هایی که از صفحه نمایش برای مدت کمی استفاده می‌کنند، در مقایسه با خانواده‌های پر مصرف، شرایط واژگان و دستور زبان بهتری دارند.

این یافته‌ها بر اهمیت در نظر گرفتن عادات استفاده از صفحه نمایش کل خانواده هنگام پرداختن به رشد زبان کودک تأکید دارد. این فقط به معنای محدود کردن زمان استفاده از صفحه نمایش توسط کودک نیست. الگوهای استفاده از صفحه نمایش والدین نیز نقش مهمی دارد.

در حالی که مطالعه کتاب‌های الکترونیکی و انجام برخی بازی‌های آموزشی ممکن است فرصت‌های یادگیری زبان را به‌ویژه برای کودکان سنین بالاتر فراهم کند، اما تحقیقات نشان می‌دهد که در سال‌های نخست زندگی، تأثیرگذارترین عامل، تعامل کلامی رو در رو بین والدین و فرزند است.

این مطالعه نشان می‌دهد که استفاده بیش از حد از صفحه نمایش‌ها ممکن است فرصت‌های ارزشمند یادگیری زبان را از بین ببرد. کودکان خردسال زبان را عمدتا از طریق تعاملات رو در رو و گفت و گوهای پشت سر هم با بزرگسالان می‌آموزند.

با این حال، توجه به این نکته مهم است که تمام زمان‌های استفاده از صفحه نمایش‌ها با هم برابر نیست. محتوای آموزشی، برنامه‌های تعاملی، یا چت‌های ویدیویی با اعضای خانواده ممکن است اثرات متفاوتی نسبت به تماشای غیرفعالانه تلویزیون یا بازی‌های انفرادی داشته باشند.

این مطالعه نشان می‌دهد که کاهش کلی زمان تماشای صفحه نمایش توسط خانواده، به ویژه در تعطیلات پایان هفته، ممکن است مفید باشد. درگیر شدن در گفت و گوهای رو در رو بیشتر، خواندن کتاب با هم، یا انجام بازی‌های تعاملی بدون صفحه نمایش می‌تواند تجربیات غنی‌تر یادگیری زبان را برای کودکان خردسال فراهم کند.