به گزارش قدس آنلاین،بک تسخیرناپذیر آبی‌ها که جام باشگاه‌های آسیا را بالای سر برده، پس از جدالی آکنده از جذر و مد جربزه به خرج داد تا هیچ حرف نگفته‌ای در چشمانش گم نشود. ناگفته‌های رضا حسن زاده پس از یک پیکار نفسگیر کمی تا قسمتی قابل تأمل است.
*تیم ملی روی میز تشریح؛ پس از دو بازی و واریز 6 امتیاز شما چطور این تیم را کالبدشکافی می کنید؟
-تیم ملی با سه امتیاز مهم از امارات برگشت، اما باید قبول کنیم که باز هم بد بازی کردیم و این پیروزی را مرهون خلاقیت بچه‌ها هستیم. گلی که قایدی زد ربطی به تاکتیک تیم ملی نداشت و حاصل یک کار فردی مبتکرانه بود. بی رودبایستی تیم ملی در این دو بازی نان خلاقیت بازیکنان فانتزیست خود را خورده، نه پلن قلعه نویی.
*فکر می‌کنید پاشنه آشیل تیم به دقیقه اکنون کجاست؟
-ما در همه خطوط معضلاتی داریم که باید در اسرع وقت حل شود. من فکر می‌کنم قلعه‌نویی در میانه میدان نیاز مبرم به یک هافبک طراح دارد. یک پلی میکر که بتواند موتور تیم را روشن نگه دارد. متأسفانه نورافکن و عزت‌اللهی این قابلیت را ندارند و ایستا بازی می‌کنند و همین باعث می شود از چست و جابکی تیم ملی به‌شدت کاسته شود.
*شما که سال‌ها نقش صخره آبی‌ها را ایفا کردید چه نمره‌ای به سازمان دفاعی یوزها می دهید؟
-در خط دفاع مشکلاتی وجود دارد که هنوز رفع نشده. مدافعان وسط تمرکز صد در صدی ندارند و زود به‌هم می‌ریزند.در بازی قبل حزباوی کنار شجاع جنگید و در این بازی کنعانی. این نشان می دهد مربیان هنوز به چیدمان دفاعی تیم ملی نرسیدند. مضاف بر اینکه شتابزدگی و پاس‌های اشتباه مدافعان کاری کرده ارتباط میان خطوط قطع شود.
*با همه این‌ها آقای قلعه نویی از نامه اعمال شاگردانش رضایت نسبی داشت!
-اگر رضایت داشت پس چرا 90 دقیقه کنار خط داد زد، به بازیکنانش تاخت و از عملکردشان انتقاد کرد. امیر بهتر از هر کسی می‌داند حال تیمش خوب نیست و تیم ملی برای رسیدن به جام جهانی نباید در باد غرور این 6 امتیاز چرت بزند.استنباط من این است قلعه نویی پس از 180 دقیقه هنوز ارنج اصلی خود را پیدا نکرده و این ضعف است.
*واقعاً فکر می‌کنید مسیر رسیدن به جام جهانی برای قشون ایران هموار نیست؟
-نه نیست، چرا باید از حقیقت فاکتور بگیرم؟ تأکید می‌کنم اگر کادر فنی تیم ملی دست روی دست بگذارد کار بسیار سخت خواهد شد. دیدید که چطور قرقیزستان و امارات نفس ما را گرفتند.ما خوش شانس بودیم که از این دو کارزار سربلند خارج شدیم.
*چه نسخه‌ای برای وضع موجود می پیچید؟
-نخستین گام هماهنگ کردن بچه‌هاست.مبرهن است تیمی که فقط در یک ماه جمع و جور شده قادر به ایجاد هارمونی پررنگ میان خطوط نیست و نیاز به زمان دارد. وقتی هافبک‌ها، مهاجمان را گم می کنند و گل زدن مهاجمان سخت و پیچیده می‌شود گریزی نداریم جز آنکه تیم را به سمتی رهنمون کنیم که بازیکنان چشم بسته هم یکدیگر را در زمین پیدا کنند. بعد هم مشکلات زیرساختی که سوهان بر اعصاب فوتبال باشگاهی کشیده، گریبان تیم ملی را هم گرفته است. دیدید که در چه زمین بی‌کیفیتی به مصاف قرقیزستان رفتیم. وقتی تیم ملی از حداقل همراهی‌ها و همکاری‌ها برخوردار نیست، نتیجه این می‌شود که می بینیم. موفقیت در فوتبال حاصل نمی‌شود به جز کار جمعی و خرد جمعی.
* پلک که به‌هم بزنیم نبرد فینال‌گونه ایران-ازبکستان خواهد رسید. میخکوب کردن ازبک‌ها برای تیم ملی کار سهلی نیست. قبول دارید؟
- صد در صد. ازبک‌ها از لحاظ فیزیکی و تاکتیکی نسبت به قرفیزها و اماراتی‌ها شرایط بهتری دارند و با اتکا به منابع انسانی خود می‌توانند دردسرساز شوند. امیدوارم تا نوزدهم مهره ماه این تیم دکوراسیون جدیدی پیدا کند و دل به فوتبال الابختکی نبندد تا بتواند از پس تیم قدرتمند آسیای میانه برآید.
*و ستاره بازی امارات به انتخاب رضا حسن زاده؟
-بدون شک مهدی قایدی برگ برنده تیم ملی بود. او یک تنه مچ امارات را خواباند و با گلی که حاصل موقعیت‌شناسی و تکنیک فطری‌اش بود، به داد تیم ملی رسید.درست در شرایطی که عرب‌ها تمام حواسشان به طارمی بود، قایدی با فراست کار را تمام کرد تا 6 امتیازی شویم.
*امیدمافی
نظر شما